Na een luxueus ontbijt in ‘Les Chambres de la Renaissance’ nog even kort in gesprek met de eigenaresse, Isabelle. Zij heeft deze plek laten restaureren ‘par amour pour le bâtiment’ zoals ze het chateau liefkozend noemt. ‘Maintentant la vie y est retournée et il se garde pour les générations à venir’. Een mooie missie die ervoor zorg dat dit mini-dorp weer enigszins tot leven komt.
De eerste 10 km zijn een fluitje van een cent. Geen wind, zo ‘s ochtends vroeg - we vertekken al om 8 uur - nog lekker fris en een parcours zo plat als een pannenkoek met een afwisseling van maisvelden, in leven gehouden door enórme sprinklerinstallaties, en af en toe nog een veld zonnebloemen.
In een boulangerie een café en een zoetebroodje (raisins of choco) en een quiche lorraine voor onderweg gekocht en ook nog een sandwich. Zo moeten we straks de hellingen wel op komen. Vandaag en morgen zijn de zwaarste etapes, dus na de makkelijke start begint al gauw het serieuzere werk.
De dorpjes die we doorkruisen zijn opnieuw volkomen verlaten. Of oud met soms een mooi ‘authentiek détail’ zoals een lavoir of ferme fleurie of juist met keurige nieuwe vrijstaande woningen met gesloten luiken en keurige gazons en goed onderhouden moestuinen. Je kunt wel zien dat de streek hier welvarender is dan in net noorden.
We steken de Rhône over en komen in het departement de Isère.
Een aantal pittige hellingen moeten achter elkaar worden opgefietst. Eenmaal boven een groene hoogvlakte. Mooi en wijds uitzicht op in de verte de blauwige bergruggen van de uitlopers van de Alpen.
Na een fikse klim vaak een suizende afdaling en daarna begint dat allemaal weer opnieuw. Een stevige training voor de benen, die nu gelukkig aardig zijn ingefietst.
In het gehucht Artas stuiten we op een muurschildering ter ere van het ontstaan van ‘la fête des mères’ en honneur des mères de 7 ou 9 enfants’.
De quiche wordt verslonden op een heuveltop en de sandwich gaat er goed in als we rond 13 uur - vroeger dan verwacht - oo de camping aankomen in Meyrieux-les-Etangs. Een plan d’eau met restauration en even verderop de camping.
We zoeken een plek met zon- en schaduw, dat kan hier gewoon want de camping is niet vol, en zetten het tentje weer op. Na twee nachten hotel of chambre d’hôte wordt dat ook weer eens tijd.
Woensdag wasdag en al gauw wappert ongeveer alle kleding die we bij ons hebben aan de waslijn tussen boom en fiets.
Het door Tetman gefabriceerde spalkje voor een gebroken tentstok functioneert gelukkig nog steeds uitstekend.
Lekker relaxen, het meer laten we rustig over aan de vele plaatselijke badgasten.
Rond 19.00 uur naar het restaurant aan het meer: de luidsprekers schallen ons al tegemoet met non-descripte popmuziek met een vleugje Frans.
Vanavond een simpel maal: un hamburger savoyard of à l’italienne.
Nog even koffie bij de tent en dan valt de avond alweer. Nog 10 dagen te gaan, waarvan 8 op de fiets!

Geschreven door TAP.op.de.fiets