We ontbijten binnen. Tot nu toe hebben we uitsluitend aan de grote tafel op het terras gezeten, maar vanochtend miezert het. Het onweer is gisteravond niet gekomen, het bleef de hele avond en nacht drukkend warm. Nu een heerlijke temperatuur, maar wel nat…. Na het ontbijt worden we uitgezwaaid door Jolanda en Peter en enkele gasten. Een vrolijk begin van onze eerste fietsdag. Heerlijke kleine weggetjes die door de Berry golven. Bij de eerste serieuze helling moeten we allebei even wennen. Zet je te laat een standje bij, dan pakt hij de hogere ondersteuning niet en moet je toch op eigen kracht naar boven fietsen. Waren we even vergeten…. Na een tijdje gaat de miezer over in meer serieuze regen, dus onze oude vertrouwde regenjackjes gaan aan. In Schotland hadden we échte regenkleding bij ons, nu doen we het opnieuw met de lichte en kleine Mac in Sac van onze Romereis. Ondanks de nattigheid is het prachtig. Rustig afwisselend golvend akkerlandlandschap met graan of zonnebloemen en af een toe een verlaten gehucht in de romantische bouwstijl van de Berry. Koffie in een soort bushokje, dus lekker droog. Het asfalt is goed, vele malen beter dan in Duitsland tot nu toe. Vlak voor de Abbaye de Noirlac volgen we een pas aangelegd fietspad langs een meer. Dan zien we opeens de schitterende abdij aan onze rechterhand, met strakke lijnen steekt het gebouwencomplex uit boven het graan. Eerst een formule de midi de la région: een stukje aardappeltaart, salade, fromage frais, wat linzen en salade. We drinken er een jus d’abricot bij. Dan de visite, deze keer lekker zonder rondleiding, door de prachtige eenvoudige abdij. De Cistercijnse Abdij is al in de XIIe eeuw gesticht. Het is pure eenvoud. Geen versieringen, geen beelden. De kerk is speciaal ontworpen om het Gregoriaans gezang te laten klinken. De ramen zijn gerestaureerd in hele lichte kleuren, zodat het licht prachtig naar binnen valt. Ook de kloostertuin is opnieuw ingericht. Het valt ons op hoe ook hier kosten nog moeite zijn gespaard om een oud monument inclusief de tuinen te restaureren.
Na dit bezoek keren we terug in aardse sferen en zoeken de camping municipal van Saint-Amand-Montrond op. Hier nog onvervalste Franse rommeligheid. Het vervallen wasgebouw heeft veel betere tijden gekend, maar het is min of meer schoon. We hebben een ruime plek ouderwets bij een muurtje en een haag en onder bomen. Rondom ons Franse echtparen in een caravan. Er is een salle de jeu, waar we vanavond koken en eten, omdat het nogal begint te waaien. Geen toplocatie en een eenvoudig prutje. Helaas is de vin rouge de la région niet te drinken. Afijn, het kan niet altijd in alle opzichten meezitten. Het internet is hier een hele uitdaging, na vele pogingen de foto’s weer in de cloud gezet, hopenlijk lukt dat straks ook met het verslag….
‘s Avonds zelfs een vestje aan, maar we zitten nog wel even lekker in de late avondzon.

Geschreven door TAP.op.de.fiets