De dag begint met de grootste uitdaging: krijgt Tetman zijn accu weer aan de praat of niet? Alles wordt geprobeerd: na een nachtje drogen in de linnenkamer gaat hij helaas nog steeds niet aan. Contactpunten droogföhnen, onderdelen in en uit elkaar, een knopje resetten van het display. Opnieuw gebeld met de fietshandelaar. Accu verwisseld met mijn accu. En dan is duidelijk dat het aan de accu ligt. Opnieuw gebeld. Goddank kan Tetman met de juiste aanwijzingen de accu resetten en ziet: het display gaat aan! Alle doemscenario’s van stug doorploeteren tot onderdelen laten opsturen naar Glasgow tot een stukje met de trein tot wij nemen zware bagage over kunnen overboord. We kunnen gewoon met ons vieren volgens plan verder gaan. Broodjes gehaald bij de Coop en op pad. Zelfs de regen kan ons niet meer deren. Prachtige Ruysdael luchten boven ons hoofd. Soms dreigende luchten in de verte maar soms ook felle regenbuien op ons hoofd. Koffie met uitzicht op een bergrug in de verte en een kerkhof aan de overkant van de weg. Dan een heerlijk fietspad langs een voormalig spoorwegtracée. Tweede helft van de fietstocht wordt het droog en ook nog eens comfortabel fietsen langs het Forth and Clyde Canal. Weinig sluizen het eerste stuk omdat het kanaal de hoogtelijnen volgt en daardoor ook romantische bochten maakt. Hoogtepunt is het zogenaamde Falkirkwheel. Met een mechaniek dat doet denken aan het industriële tijdperk van einde 19e eeuw is dit reusachtige wonder van technisch vernuft ruim 20 jaar geleden in gebruik genomen. De boot vaart binnen in de bovenste lus en wordt dan in de lift door het draaiende wiel getransporteert naar het onderste waterniveau. Of vice versa. Zo wordt 24 meter hoogteverschil overbruigd en elf sluizen bespaard.
Na dit intermezzo verlaten we het lieflijke kanaal. Tetman leidt ons doeltreffende door de straten en rotondes van Falkirk. Via een parkachtig stuk komen we in het grote niets met graanvelden aan beide kanten van de weg. In de verte doemen heuvelrijen op. En zo komen we in ons volgende hotel: Airth Castle. Boven op een heuvel ligt het kasteel met daarnaast een welnesshotel. Het is wat sleets, maar de schotse ruit van de vloerbedekking in de gang maakt veel goed. Hele ruime kamers met oud interieur. Maar schoon en prima bedden. Ik loop nog even naar het Castle naast het hotel. De laatste meters moesten we in een kletterende regenbui afleggen maar nu is de zon weer doorgebroken en oogt het landschap diep beneden het kasteel bijna Toscaans. Op de binnenplaats van het betonblokkerige hotelgebouw is een prachtige lounge gecreëerd met een glazen piramidedak. In dit klimaat zorgt dat voor een aangenaam buitengevoel terwijl je toch binnen zit, beschermd tegen midges en regenbuien. Het is bovendien gelukt om de fietsen in een miniem opberghok te stallen. Het geeft een prettig gevoel dat ze opnieuw veilig en droog staan. Als ook het eten ons vervolgens niet tegen valt krijgt ook dit hotel van ons een ruime voldoende!

Geschreven door TAP.op.de.fiets