Voor het kerkje in het gehucht Saint Martin Sainte Cathérine bloeien de dahlia’s. Teken dat de zomer ‘tire à sa fin’ zoals de Fransen zeggen, oftewel het einde nadert. Dat geldt ook voor onze fietstocht. Volkomen onverwacht worden we wakker met regen. Het komt goed uit dat we al bedacht hadden om in de bar van de camping te ontbijten. Zo kunnen we ondanks de regen toch redelijk makkelijk oppakken. Rond half 10 vertrekken we en gelukkig wordt het al snel droog. Eerst een flinke klim en prachtige afdaling om de camping aan het stuwmeer weer achter ons te laten. Bij het dorpje Châtelus een romantische brug over de Taurion. Een man oefent om gelijk Jezus over het water te lopen, zij het over een koord dat gespannen is onder de brug, vlak boven het water. Twee vrouwen zitten heerlijk te lezen aan het water. Verder is het hier volkomen verlaten. Opnieuw een prachtig en lieflijk landschap dat wel veel klimt en daalt. Koffie in een verlaten barretje. We krijgen er een heerlijk glaasje koud water bij. Rond 12.30 uur zijn we in Benevent l’Abbaye. Te laat voor inkopen. Dat was eerder ook nergens mogelijk. Achter een barretje blijkt een plaatselijk restaurantje verscholen, waar bouwvakkers en andere dorpelingen de lunch gebruiken. We mogen nog aanschuiven. Op de lei staat een heerlijk menu beschreven. Het water loopt ons al in de mond. Maar ja, het paradijs bestaat niet en ook hier loopt het een beetje anders. Net als wij aan de beurt zijn voor het hoofdgerecht van de formule de midi blijken de hamburgers op te zijn. Maar er is wel steack frites. Ik vrees voor grote hompen rood vlees, maar niets is minder waar. Een heerlijk dun lapje rundvlees, voor Tetman saignant en voor mij bien cuit, valt er goed in. Dan blijkt ook de appeltaart op. Maar toch zitten we hier leuk. Afrekenen moet je ook even afkijken bij de buren. Je gaat eerst naar de bar en dan even verder naar het winkeltje. Daar betaal je je repas. Dan terug naar de comptoir en dan krijg je daar je petit café geserveerd. Die heerlijk smaakt! Gelukkig was ik al even eerder naar het toilet gegaan, want daar vormt zich nu een lange rij.
Na een korte blik op de abdij van dit gehucht door richting la Souterraine. Opnieuw heerlijk fietsen, veel op en af maar nog steeds door prachtig groen, glooiend en bloemrijk landschap. Af en toe plukjes karakteristieke roodbruine koeien (de beroemde Limousin).
Inkopen bij de supermarkt in la Souterraine en door naar de camping. Voor het eerst zien we tot onze verbazing het bordje ‘complet’. Dat is voor het eerst deze zomer. Maar een fietser mag altijd blijven en er is nog één plekje voor de randonneurs. Maar …. wel een plekje zonder stroom! Dat gaan we oplossen, bij een stel Nederlanders met caravan laden we één van de accu’s op. En naast ons komt een jongeman te staan die van Rotterdam naar Bergerac fietst, op een ebike van Van Moof. Hij had gereserveerd met stroom. En wij mogen die met hem delen. Als blijkt dat hij niet kan eten in het restaurant mag hij bij ons aanschuiven. Waar twee eten kunnen ook drie eten. Wel met een extra flesje rosé. De jongeman werkt op een bedrijf waar ze yachten bouwen voor de superrijken. Hij is via de Strava app via voornamelijk grote wegen in een week op weg naar zijn vriendin in Bergerac. En zo kun je op vele manieren op de fiets dit land doorkruisen. Na de koffie en de afwas nog even voor de laatste keer bij het citronellakaarsje voor de tent. Het is droog, de temperatuur is aangenaam…
Morgen het laatste traject naar La Maison du Cerf!

Geschreven door TAP.op.de.fiets