Voor vertrek en na een heerlijk ontbijt eerst nog eens goed het schilderachtige Limbourg bekeken. Vorig jaar nam de BBC hier nog een documentaire op over les Misérables. De romantische straatjes en oude huizen zijn deels vervallen en deels gerestaureerd. Op deze zondagochtend zou je zo de filmset op kunnen lopen. Maar dat kan natuurlijk niet, er moet gefietst worden! Voor het gehucht Polleur hebben de ongetrainde benen alweer flink arbeid moeten verrichten. In een mini épicerie kopen we een croissant aux amandes die we met koffie op het terras van een camping met ontwakende gasten verorberen. Het is nog fris na de orages van gisteren. We zitten hier hoog en de wind van de Ardennen is berucht om het ruige en koude karakter. Maar al gauw warmen wij en de buitentemperatuur op want er moet flink gepresteerd worden! Om een snel opkomende ‘creux’ (hongerklap) te bedwingen eten we bij een monument des morts met een 100-jarige ‘arbre mémorial’ ons meegebrachte broodje uit de b en b. Dan verder weer, voornamelijk omhoog...
Eenzaam landschap, veel bossen en af en toe wijdse vergezichten. Het is zondag en bij vlagen worden we knallend ingehaald door een groep motorrijders die ons vriendelijk groeten.
Na een fikse klim komen we aan in Stoumont waar zowaar een terrasje is bij een bakkertje. Het zit er vol fietsers die ons met mededogen aanschouwen (ils sont bien chargés!), ja dat weten wij inmiddels zelf ook wel.
Het goed gevulde broodje genaamd le Dagobert - van gierigheid is niets te merken want het beleg is overvloedig - gaat er lekker in. Daarna een lang traject met geen sterke steiging maar wel constant. Tetman constateert pap in de benen, maar ja we moeten en willen toch verder. Door verlaten gehuchten volgen we de oevers van het riviertje de Lienne. Stroomopwaarts... dus opnieuw in de pedalen.
Na Lierneux nog een laatste tour de force en dan zijn we op een prachtige hoogvlakte van de Col de Sets. Even later het dorpje Sarts en dan aan het einde van een smal weggetje de camping.
Rosanne Hertsberger zou tevreden zijn, we komen hier helemaal uit onze bubbel! Een vreemdsoortig allegaartje van oude stacaravans, bingo in het kroegje, een ietwat beschonken buikige gardien maar een visvijver met een prima plekje voor ons tentje. Door de aanpalende chaletbezitter met hijgerig blaffende hond worden we met wantrouwen aanschouwd en gauw zet hij zijn auto pal naast ons beoogde campingplekje. Maar als we in ons beste Frans contact leggen ontdooit eerst zjn vrouw en daarna draait hij ook bij. Douchen kan met een sleutel naast de kroeg en de wc’s zijn niet vies.
Ach, morgen gaan we verder en voor vanavond zitten we heerlijk in de ondergaande zon te genieten van ons eerste avondje voor de tent...

Geschreven door TAP.op.de.fiets