Terugkijkend op onze reis bedenken we wat de zeven plagen van de fietser zijn (op zo’n pelgrimsroute komen dit soort gedachten wel eens boven): 1. hardnekkige tegenwind; 2. langdurig regen; 3. muggen en horzels om je kop als je zwetend omhoog klimt; 4. enge honden; 5. (te steile) hellingen; 6. hitte; 7. agressieve automobilisten. Plaag nummer 8, de lekke band, hebben we deze keer niet gehad. Maar ondanks al deze verstoringen van het fietsplezier hebben we ook deze tocht volop genoten.
Onze laatste fietsdag begint bewolkt maar het is prima fietsweer. We zoeven St Emilion uit door het prachtige glooiende wijnlandschap. Zelfs de druiventrossen lijken er iets minder treurig bij te hangen.
Na een km of 15 gaan we het fietspad richting Bordeaux in. Vanaf dat moment is het zoevend in versnelling 12 of soms toch enigszins trappen op vals plat. Heerlijk zo’n glad fietspad, maar tegelijk ben je meteen afgesneden van het ‘echte’ landschap.
We gaan er 1x tevergeefs af op zoek naar een dorpsplein met koffie. Dat vinden we niet maar de beklimming van de helling levert wel de aanblik van een oude abdij op met een toren die fier overeind staat tussen de ruïne van de rest van het gebouw.
In het gehucht Creon weer even van het fietspad en nu met meer koffiesucces. Als we net zitten begint het te ….. regenen! Dat stond niet in ons script voor vandaag, de regenjasjes zitten onder in de fietstas. Even schuilen onder de parasol maar dan wordt het al snel weer droog. Flardjes zon breken door de wolken. Daarna lekker verder zoeven naar Bordeaux.
De laatste km is het fraaie fietspad er niet meer maar fietsen we langs de Garonne langs vergane buitenhuizen (rechts) en half in elkaar gestorte vishutjes (links). Dan een enorme brug over en daar zie je rechts prachtig de stad liggen. Door naar het Place de la Bourse met het enorme waterplateau aan de Garonne.
Daar de in St Emilion gekochte quiche genuttigd. Vanaf hier is het toch nog zo’n 7 km naar de camping du lac, aan de noordkant van Bordeaux. Het eerste stuk langs een prachtige boulevard die gedeeld wordt door fietsers, joggers en wandelaars. Fraaie beelden. Dat herinneren we ons ook van vroeger, elk jaar een andere kunstenaar met sculpturen in de stad.
Het laatste deel is minder fraai, langs een eindeloze boulevard de stad uit, het wordt steeds armoediger en we komen zelfs langs een stuk met de bekende dennenbomen van Les Landes, maar nu bevolkt door vluchtelingententjes…. Wat een tegenstelling tussen dit noodgewongen bivakkeren in het bos en onze keuze om vanuit luxe te gaan kamperen.
Eindelijk bereiken we de enorme Yelloh camping en er is zowaar een plekje met picknickbank voor ons.
Voor de laatste keer het tentje opzetten en een simpel maaltje bij de tent met wat voorhanden is in de campingwinkel.
Morgen nog een dagje Bordeaux waarbij we een oude kennis zullen opzoeken: Sylvie, één van de docenten waar we jaren geleden een aantal keer een uitwisseling mee hebben gedaan en waarmee we nog trouw met kerst kaartjes uitwisselen. We zullen bij haar in de tuin gaan lunchen. En dan morgenavond, of liever gezegd morgennacht, de fietsbus vanaf deze camping retour Amsterdam.
De geplande route Heerhugowaard - St Jean Pied du Port veranderde vanwege Covid op het allerlaatst in de eindbestemming Bordeaux en werd enkele dagen bekort. We hebben het gehaald en wie weet…. volgend jaar Bordeaux - Santiago de Compostella??

Geschreven door TAP.op.de.fiets