Dat wordt na morgen nog afkicken van al die mooie chambres d’hôtes en hotelletjes waar we steeds terecht komen! Volgens onze planning gaan we nog drie keer kamperen. Maar het uitwijken naar een alternatief voor de camping bevalt eigenlijk heel erg goed. Zeker als het in de avond en ochtend een graad of 12 is. We zijn nu beland in een heerlijk hotelletje in Labastide-Murat. Het plaatsje is niet meer dan een vierkant plein op een - winderige - hoogvlakte. Logis La Garissade ligt aan dit plein. Op het plein het beeld van Joachim Murat (1767-1815), die geboren als zoon van een aubergiste in dit stadje eindigde als koning van Napels. Er is zelfs een museum aan deze plaatselijke held gewijd. Wij hebben - zoals heel vaak deze vakantie - een kamer op de bovenste verdieping, een mansarde met schuine daken, ook in de badkamer. Ik kan nog net rechtop in het bad douchen, maar Tetman moet erbij gaan zitten. Maar verder is het prachtig. En omdat het buiten koud is, is het ook op zolder niet warm. Zojuist hier heerlijk gegeten, met het beroemde kaasje van Rocamadour, le cabécou, als toetje. Morgen moeten we flink klimmen om het stadje Rocamadour te bereiken.
Vanochtend begon koud maar mooi met een ontbijtmand die bij onze bergerie werd bezorgd. Na een hartelijk afscheid gaan we via een prachtige hoogvlakte (koud!) op weg naar Cahors. Via de beroemde Pont Valentré rijden we de stad binnen. De architect van de brug lukte het maar niet om de brug te voltooien. Slechts door zijn ziel aan de duivel te verkopen kon de brug worden voltooid. Een afbeelding van de duivel is in één van de toegangspoorten gemetseld. Maar wij vergeten helemaal onze toeristische rol om dit beeldje te zoeken, we genieten teveel van het prachtige uitzicht. Ook genieten we van de rust op deze vroege zondagmorgen. Bij de markthal van Cahors drinken we koffie. Dan verder via de kathedraal St Etienne, waaruit het gezang van de ochtendmis klinkt. Tegenover de kathedraal staat een prachtig beeld van een gevallen engel. Via het dal van de Lot fietsen we naar Vers, dat zou een toeristisch plaatsje zijn met lunchmogelijkheden, maar het enige restaurantje dat wij zien is op zondag dicht. Het is 12.20 uur. Snel halen we een baguette bij de bakker en wat inkopen voor de lunch bij het mini-épicerietje, voordat alles om 12.30 uur hermetisch sluit tot maandag.
Op een bankje lunch. Via het buitengewoon schilderachtige maar volkomen verlaten St Martin de Vers gaan we door naar Labastide-Murat. Als bonus nog een flinke klim om dit hoog gelegen stadje te bereiken.
Nadat alle tassen de drie trappen zijn opgesjouwd en na een ietwat uitdagende douche genieten van een siesta, in onze kamer. Buiten vinden we het gewoon te koud…

Geschreven door TAP.op.de.fiets