Corbridge is voor ons het eindpunt van onze wandeltocht, hiervandaan nemen we morgen de trein naar Newcastle upon Tyne en vandaar weer de ferry naar Nederland.
Ook nu is de onvoorspelbaarheid van het Engelse weer in ons voordeel: in tegenstelling tot de door de weer app voorspelde kou en regen is de temperatuur aangenaam om te wandelen, een niet al te hard windje in onze rug en de dreigende luchten blijven op veilige afstand. We hebben zelfs na deze dagmars van 19 km de zon in ons gezicht.
Na een prachtige afdaling door een veld met uien - met een fraaie terugblik op ons guest house - negeren we de pineapple die naar Hadrian’s Wall path verwijst, maar slaan eerst rechtsaf naar Chesters. Na betaling van de entree én de aanschaf van een Engelse plaid voor op de bank thuis, gaan we eerst naar het kleine maar indrukwekkende Clayton museum. Clayton was een 19e eeuwse archeoloog die onvermoeibaar zich heeft ingezet om delen van de muur te laten opgraven en conserveren. We zien hier een fantastische collectie votiefstenen, stenen met inscriptie, delen van tempels of muren, olielampjes, sieraden (zelfs drie piepkleine fallushangertjes), potscherven etc. Alles met zorg gerangschikt en geannoteerd. Daarna de zon in om het prachtige terrein aan de rivier te bezichtigen. Dit keer niet vrijwel alleen maar in gezelschap van de nazaten van de Romeinen: een bus Italiaanse toeristen wordt hier rondgeleid. Vlakbij de rivier is een badhuis en middenin het veld zien we de barakken waar de soldaten hier samen met hun paarden sliepen. In dit fort werden zo’n 500 paarden gehuisvest, kostbare dieren die de soldaten met hun leven moesten bewaken en verzorgen.
Na deze culturele start gauw weer op weg. Aanvankelijk behoorlijk klimmen door omhoog glooiende weilanden met talrijke schapen en lammetjes.
Lunch bij een restant muur. Vrijwel het hele traject zien we de Vallum die wordt omzoomd door uitbundig geel bloeiende gaspeldoorns die zoetig geuren. In een hobbelig weiland zie je hoe de muur van 3 m naar 2 m verspringt, de soldaten bedachten dat het ook wel een tandje minder kon.
Na de klim ook lange rechte stukken, helaas veel langs de autoweg die ook het slimste tracé, dus naast de Vallum, heeft uitgekozen.
Bij een fraaie toegangspunt met markante oprijlaan verlaten we het pad van Hadrianus. We komen terecht op het parkachtige landgoed van een oud landhuis annex kasteel. Prachtig gelegen met fraai uitzicht alom. Daarna komen we bij Aydon’s castle. Als we een toegangskaartje kopen horen we hoe de familieclans van beide kastelen elkaar eewenlang bevochten. Het oude verhaal van de reivers die roofden, moordden en plunderden en van de opbrengst het kasteel lieten bouwen en versterken.
Hierna afdalen door een bos vol wilde hyacinten en velden met wit bloeiende daslook.
Na enig zoeken vinden we het juiste pad om onder de snelweg door te gaan om uiteindelijk Corbridge te bereiken.
‘s Avonds eten we in een Indiaas restaurant om deze mooie wandeltocht af te sluiten. Een laatste whiskey in de pub om de hoek en dan terug naar het guest house.

Geschreven door TAP.op.de.fiets