Het heeft af en toe geregend vannacht maar gelukkig valt de nattigheid mee als we wakker worden. Wel is het toch al viezige en zanderige plekje nog viezer geworden. De douche zorgt ervoor dat we ons al wat beter voelen. Bij de campingbar haal ik de door ons bestelde baguette, die helaas óók al klammig is. Met onze heerlijke marmelade is het wel weg te kauwen. Maar we moeten het toegeven, dit is zo’n ochtend waarop je je afvraagt waarom je ookal weer in zo’n klein tentje op stap wilde?
Rond de klok van 9 is alles weer ingepakt; de wereld ziet er alweer een stuk overzichtelijker uit. We gaan op weg naar het gehucht Espoey wat al een behoorlijke klim betekent met ook nog een stukje extra vanwege een route barrée. Volgens Tetman (en Google) is daar een bakker. En ja, hoera! Dat is het geval. Van heinde en verre komen de klanten met de auto aangereden om in dit bakkersparadijs de heerlijkste lekkernijen of armenvol stokbrood te kopen. Je ziet de bakkers zwetend in hun t-shirt de ovens vullen en legen of met een stok met daaromheen het deeg gewikkeld voorbij lopen. In de winkel staan twee vrouwen. Wij schuiven aan in de rij klanten en kopen een heerlijke pain au chocolat of een ‘Jesuite’. Met een kop koffie genieten op het terras voor de bakkerij. Voor onderweg twee rijk gevulde sandwiches gekocht. En nog een potje honing voor het ontbijt.
En dan weer op pad. Al vrij snel opnieuw een bordje route barrée. En dat hebben we geweten. Was het traject tot nu toe heerlijk peddelen, voornamelijk dalen en de wind in de rug, nu gaan we dwars op de route peilloos het dal in suizen en dan jawel, met wind tegen steil weer omhoog. Met de wetenschap dat we vandaag ruim 80 km moeten en dus zuinig moeten zijn op de batterij…. Afijn na het nodig klimwerk bereiken we de oorspronkelijke route weer. We missen de Pyreneeën. Als we achterstevoren zouden fietsen zouden we ze nog zien liggen, ware het niet dat ze ook vandaag in wattige grijze wolken zijn verborgen. Ook wij ontkomen niet aan de nattigheid en moeten af en toe de regenjasjes aan. Het landschap is nikserig, na al het moois van de afgelopen dagen. Heel veel maïs (en daar kun je dus niet overheen kijken), soms gemaaid graan en zelfs de zonnebloemen hanger er hier treurig bij in uitgebloeide staat. In een veldje onze eerste sandwich. Plaid en stoeltjes worden snel weer opgeborgen als er opnieuw regendruppels vallen. Na een uurtje de tweede sandwich. En dan rijden we zomaar Marciac binnen, een leuk stadje met een plein met arcades waar een jazz festival plaats vindt. Een gezellige sfeer, we gaan even zitten voor een schweppes agrumes. Leuk gesprek met een Frans echtpaar die alles van onze fietsen ( en kamperen met stroom) willen weten. Grappig hoe je via de fiets altijd weer even contact maakt. In Marciac ook een prachtige kerk met een nog beschilderd portail dat heel goed bewaard is gebleven. En Jeanne d’Arc kijkt ook hier goedkeurend op ons neer.
Dan door voor de laatste kilometers van deze dag, klimmen en waarschijnlijk mooie vergezichten, maar wij hebben genoeg aan de regen en de klim. Vlak voor onze bestemming breekt de zon weer door en duikt er nog een prachtig kerkje annex chateautje op. Dan bereiken we onze camping op een landgoed bij een vergaan chateau. Aardige ontvangst, enorm plek in het parkachtige terrein. Helaas is het restaurant gesloten, maar we kunnen wel een pizza afhalen.
De douche toont de andere kant van dit idyllische plaatje, Franse meuk, oud nogal vies en vervallen zijn de wc’s in de schilderachtige orangerie.
Nadat de tent staat en we nog twee keer een regenbuitje hebben getrotseerd gaan we wat drinken op het terras van het romantische chateau. De afhaalpizza kan ook gewoon op dit terras worden genuttigd met een prima flesje wijn du terroir erbij. We wandelen nog even over het oude terrein en zien zelfs een stokoude pruimenboom waar aan de doorgebogen takken de mirabellen in overvloed hangen.
Mooier dan dit wordt kamperen niet, als je de washokzooi tenminste kunt en wilt vergeten… Als we nog even met citronellakaarsje voor ons tentje zitten, breekt er weer een regenbui los. We vluchten de tent in voor de nacht…

Geschreven door TAP.op.de.fiets