We nemen afscheid van het Place Stanislas met een petit café. Dan weer op weg en wéér langs het kanaal de la Marne au Seine. De buitenwijken van Nancy zijn aan de oostkant fraai aangelegd met o.a. een jardin d’eaux. Als de stad min of meer achter ons ligt volgt een industrieel stuk met veel stampende en rokende fabrieken. Beton? Er zijn hier ook salines, zoals die er ook in vroeger tijden waren, zoals een oud houten bouwsel getuigt. Twee jaar geleden hebben we de beroemde Salines Royales van Arc et Senans bezocht. Niet ver buiten Nancy loopt het pad dood. Er is een steiger over het smalle pad geplaatst en de fiets langs deze hindernis tillen half over het water lijkt ons niet zo’n uitvoerbaar idee. Aan de rivier beneden ons staat een eenzame visser met een enorme krachtinspanning een reuzenvis op te halen.
We keren weerom en gaan over een fabrieksterrein op zoek naar onze route. Het pad langs het kanaal verandert helaas weer in gravel, keien en gras. We besluiten daarom een parallelweg te nemen die door kleine dorpjes en een mooi glooiend landschap voert. Na een banaan bij een sluisje toch weer terug naar het fietspad langs het kanaal, dat nu gelukkig weer goed geasfalteerd is.
Het kanaal is nu voor het eerst bevaren door plezierbootjes. Het lijkt ons vrij saai. Op de fiets ga je sneller. En iedere keer geduldig hannesen om een sluis door te komen. Maar voor ons levert het kijkplezier op. Vlak voor Gondrexange, waar onze camping is, passeren we een enorme sluis: de grootste van Frankrijk met een verval van maar liefst 15,7 meter. Drie boten verdwijnen gestaag de diepte in. Een fascinerend staaltje techniek en waterbouw. Het zijn niet alleen Nederlanders die het water naar hun hand zetten! Na deze sluis nog een prachtig natuurgebied langs een groot kunstmatig meer en dan bereiken we de camping. Mondkapje weer op om in te checken. In het dorpje is zowaar une boulangerie waar de allernoodzakelijkste levensbehoeften, zoals een fles koele rosé verkrijgbaar zijn. De rest van ons maal hadden we met vooruitziende blik al gekocht in Nancy.
Het is een oud groot vervallen terrein met vaste staanplaatsen en aan de rand een groot veld ‘pour des gens comme vous’. Samen met een tweetal campers en een stel mannen in een piepklein slaaptentje met daarnaast een grote partytent - helaas mét radio- delen we het met berken beplante veld. De zon is doorgebroken en in de loop van de avond genieten we van een mooi zonsondergang.
Heerlijk om weer een eenvoudig maaltje te hebben aan de picknicktafel. We nemen het oeroude en gammele sanitair maar voor lief. Het is wel schoon, zo lijkt het, maar elke kraan die je open draait valt van ellende uit elkaar of levert teveel of juist geen water. We veronderstellen maar dat de kranen op het terrein eau potable geven.
Morgen weer verder. Wie weet is de volgende camping goed genoeg om een dagje een jour de repos te nemen....

Geschreven door TAP.op.de.fiets