De avond valt, het begint om 21.15 al donker te worden, de krekels tsjirpen, en op het terrasje van deze genoeglijke camping eet en keuvelt men. Wij zitten naast ons tentje en hebben net weer het vertrouwde pastamaaltje gegeten. Meloen vooraf, zo rijp en sappig vind je ze nergens, en een beetje fromage (comté) met druiven toe.
Om 15.45 rijden we camping les Ulèzes op, een heerlijke plek waar echter de meeste kampeerplaatsen onbezet zijn. Wel is er aanpalend een redelijke bezet camperterrein en een flink aantal vaste plekken. Maar de ouderwetse kampeerder lijkt toch wel te verdwijnen uit Frankrijk. We hebben een prachtige maar ook vermoeiende tocht achter de rug.
Na Meyrieux les Etangs fietsen we een stuk over een hoogvlakte met veel bos en meertjes. Sommige meertjes zijn half overwoekerd, een ander ligt er sprookjesachtig bij met rode waterlelies in de verte, paarse pontaderia aan de oever en helemaal verstild. Het bos en de meren werden in de 12e eeuw door Cisterciënzer monniken geëxploiteerd, nu is het een volstrekt verlaten gebied. We fietsen door de uitlopers van de Dauphiné en dat betekent behoorlijk stijgen en dalen. De beloning is er in de vorm van prachtige panorama’s. Voor de laatste klimmen rijden we een lang vlak stuk door een gebied dat vroeger een gletscherdal is geweest. Uitgestrekte maisvelden en zonnebloemvelden, helaas zijn ze nu uitgebloeid.
In het gehuchtje Faramans koffie in een barretje en bij een boucherie die er zowaar nog is heerlijke pastasalde en een plak ‘pâté en croûte’ gekocht voor de lunch.
Op enig moment voert de route langs Hauterive met het beroemde palais idéal van facteur Ferdinand Cheval. We zijn hier vroeger al eens geweest en verbazen ons over het grote verschil met toen. Opeens komen we in een toeristische enclave met een straatje vol cafés en restaurantjes en souvenirwinkels. Zelfs een bordje als dit ‘Beste Hollanders, wij verkopen ook frikandellen’. Nou dat geloven wij dan wel. In een café iets verderop drinken we wat en op een bankje eten we de pastei. Lunchen willen we pas na de laatste klim. We verlaten het dorp van de postbode en meteen zijn we weer in een totaal verlaten en prachtig landschap. Een stevige klim met een aantal hellingen en dan zijn we boven. Prachtige vergezichten met in de verte de Alpen. Lunch op een stil maar gerestaureerd dorpsplein en dan verder naar beneden suizen, naar St Donat sur l’Herbasse. Vriendelijke ontvangst, een emplacement à l’ombre en een heerlijk bejaardenzwembadje. Tetman gaat nog de boodschappen doen en dan nog even iets drinken in het barretje van de camping. Daar hebben we nog even de schrik van ons leven als Tetman bij het tweede biertje door het kuipstoeltje zakt! Gelukkig hij is nog heel (dwz Tetman, het stoeltje niet)!
Potje koken bij de tent en genieten van de rust.
Morgen op naar de Drôme, naar Crest. Daar is het vast niet zo rustig als hier.....

Geschreven door TAP.op.de.fiets