Op de gastvrije camping van het Engelse echtpaar en hun rondscharrelende vader wordt het knappend verse stokbrood en de croissants gebracht in een kistje. Samen met de al eerder gekochte honing smaakt dat prima. Maar oh wat is het koud en nat! Het is om 8.30 uur 10 graden en de zon is nog verscholen achter de bomen. Dus klam en stram opgepakt. Want het zal vandaag richting de 30 graden gaan en dus willen we toch op tijd vertrekken. Opnieuw een prachtige tocht met veel klimmen en dalen, maar het voelt lichter dan gisteren. In een volstrekt verlaten dorpje is zowaar een cafeetje open met koffie. Twee stamgasten becommentariëren de Tour de France in het algemeen en deze vreemde fietsers in het bijzonder.
Per abuis fietsen we door een dorpje waar de route eigenlijk omheen voert. Een steile klim levert wel als beloning weer een pittoresk dorpje op: Saint Germain les Belles. Eigenlijk les belles filles, deze naam kreeg het dorp van Henri IV toen hij hier in 1605 de mis bijwoonde. Onder de indruk van de mooie meisjes van het dorp… later verdwenen les filles uit de naam. Had de vorst zich misdragen, werden de dorpsbewoonsters geëmancipeerd of was de naam gewoon onhandig lang?
Daarna weer lekker verder gefietst, inmiddels begint het alweer aardig warm te worden.
Koffie en een pain aux raisins bij een fonteintje (eau non potable!) in alweer een verlaten dorp. Onderweg duikt zomaar ter rechter zijde in het gemaaide korenveld een dolmen op. Vreemd en mysterieus gezicht in deze streken. Dan door naar het prachtige Saint Léonard de Noblat, nadat er opnieuw stevig geklommen is om dit hooggelegen dorp te bereiken. We kunnen nog net de laatste salades krijgen voordat het kleine restaurantje aan de voet van de kerk gaat sluiten voor de middagrust. Een grote fles mineraalwater is zo weggeklokt met die warmte!
In de kerk de graftombe van Saint Léonard, naar verluidt al uit de Ve eeuw! Gladde stenen want vrouwen gingen op de tombe liggen als ze graag een makkelijke bevalling wilden. Saint Léonard is namelijk de patroonheilige van de gevangenen: hij helpt de ketenen te breken. De associatie met een bevalling zou je kunnen maken. Vrij bizar zijn de ketenen boven de tombe die zijn versierd met babysokjes en spenen. De heilige heeft zich blijkbaar goed van zijn taak gekweten.
Daarna terug naar aardse zaken en inkopen bij de Super U. Dan een suizende afdaling naar een meer van de Taurion. Nadat we over een prachtige brug zijn gesuisd bereiken we de mooie camping Au Pont du Dognon. Prachtig aangelegd in terrassen. Veel rust en ruimte zelfs in augustus. Potje koken bij de tent en nog even bij het kaarsje zitten. Onze op één na laatste campingavond!

Geschreven door TAP.op.de.fiets