Vandaag zijn we voorbereid op Engeland op zijn natst: regenbroek en poncho in de rugzak, hemd, t-shirt, warme voering en regenjack en gewaxte schoenen. Na een eenvoudig maar smakelijk cooked breakfast gaan de papieren zakjes met packed lunch in de rugzak (sandwiches ham- cheese, stukje bananenbrood, zelfgebakken shortbread, doosje raisins, appel, pakje vruchtensap en zakje zoutjes), waterflesje erbij en daar gaan we dan, de koffers laten we achter.
Ondanks de sombere weerberichten begint de dag met een waterig zonnetje. Langs bloeiende bomen lopen we naar Eden bridge, waar een wegwijzer ons door het park naar Hadrian’s trail leidt. De dames maken een kleine détour om een war memorial te bekijken en al gauw voert het pad ons langs een achthoekige folly die eenzaam in het weiland staat. Dan door het schilderachtige Linstock, met cottages met namen als Westwinds en Fairwinds. Onderweg akkervelden met plastic stroken: wat zou hier worden verbouwd? En een onverwachte ontmoeting met wandelaars uit Alkmaar die mij prompt herkennen. Imposante beuken die pas in rozerood blad zijn, wilde boshyacinthen in lila, roze en wit en zachtgele primula’s. Onverwacht snel zijn we bij de Stag Inn in Crosby on Eden, het is nog geen 12 uur dus de pub is nog dicht. Verder maar weer, nog steeds niet of nauwelijks regen, langs een schilderachtig kerkje met een romantisch kerkhof met ook nog keltische grafstenen.
Voordat we de snelweg oversteken komen we bij High Crosby Farm met een ‘refreshment chalet’ waar een nescafé kunnen maken, het geld gaat in een kistje. Hier vallen enkele druppels dus de capuchons of regenhoedjes gaan even op.
Direct nadat we de snelweg zijn overgestoken verstomt het verkeerslawaai en horen we alleen nog maar de vogels fluiten.
Langs holle wegen met links en rechts ontluikende bomen en daaronder wilde hyacinten lopen we door langs een tracé waar ooit de romeinse ‘militairy road’ of Stanegate was, al ver voordat Hadrianus en later Severus hun Muur lieten bouwen, tot we op een prachtig open glooiende vallei met weilanden komen. Koeien wachten ons nieuwsgierig op bij één van de vele “kissing gates”, ik heb spijt van mijn rode windjack maar mijn wandelgezellen overtuigen mij van de onschuld van de koeien.
De weilanden zijn bespikkeld met paardebloemen en schapen met zwarte of witte lammetjes.
Langs een uitbundig bloeiende rij gaspeldoorns met uitzicht op een boerderijencomplex gaan we lunchen in het gras in de zon. Verderop dreigende wolkenpartijen en regenbuien, hier zon en schitterende vergezichten, o.a. over de Vallum, die deel uitmaakte van de romeinse grens.
Na weer enkele kissing gates en een korte ontmoeting met twee Engelse wandelaars die steeds een weekend een deel van de route lopen, verlaten we bij Mile Castle 58 (de kaart zegt het maar wij herkennen in het gras en de bomen hier helemaal niets van) de trail. Op dat moment begint het te regenen en het laatste stuk dalen we in de nattigheid af naar Irthington. In de Vallum Barn worden we gastvrij ontvangen. Natte kledingstukken gaan naar de Drying Room en in de Lounge wordt thee geserveerd.
We hebben prima kamers met luxe badkamers en alle tijd om rustig te relaxen na deze eerste wandeldag.
Aan het einde van de middag naar Sally’s Inn waar we prima eten en drinken. Goed dat we hebben gereserveerd want op deze zaterdagavond zit het er helemaal vol.
Morgen wordt een langere wandeldag met bovendien meer bezienswaardigheden, dus straks lekker slapen en om 8 uur ontbijt!

Geschreven door TAP.op.de.fiets