De wekker hebben we gezet om 7 uur, maar het is al zo licht en warm dat het geen probleem is om eruit te gaan. We streven naar de veerpont vanuit het haventje van Ditzum naar Petkum vlakbij Emden om 10 uur. Ontbijten, inpakken en de auto van M en M parkeren in het dorp. We liggen zo op schema dat we tot onze eigen verbazing om 8.53 de veerpont oprijden. Prachtige ochtend, lauw warm en de schepen in de haven hangen lui in het slib. Alleen de vogels zijn al actief: we bespeuren in ieder geval de kluut en diverse soorten ganzen. In Petkum op de fiets naar Emden. We maken direct kennis met de Duitse fietspaden: levensgevaarlijk bij tijd en wijle. Stel je een gigantisch stuk gebroken speculaas van asfalt voor met gras inde opengebarsten naden. Het is alsof je moet schotsspringen. Heb je dat doorstaan dan zijn er gravelpaden met gruis en keien en als je geluk heb gelijkmatig gravel of zelfs hier en daar glad asfalt. Dat maakt dat wind en afstand minder je snelheid voorspellen dan de kwaliteit van het wegdek. Tot Emden is het nogal industrieel en niet bijster interessant qua landschap. Heel veel windmolens, en dat zal de rest van de dag zo blijven. Emden heeft een aardig centraal plein bij de haven. We drinken er koffie en nemen er een versgebakken croissant met jam bij. Dan even zoeken naar de beroemde - oude, want gespaard gebleven - Hafentor. Dan weer een stukje terug om langs het oude bolwerk met zgn Dwingers door een fraai aangelegd park met fietspaden om de stad heen op weg naar de Dollard. Aan de overkant ligt nog steeds Delfzijl, we hebben sinds gisteren de hele Dollard rondgefietst… de wind is gedraaid. Gisteren fietsten we naar het oosten met wind tegen en vandaag naar het westen met wind tegen…. Er is zelfs een lichte motregen dus de jasjes gaan aan, hoewel het nog steeds lekker weer is. Bij Knock staan twee helden van weleer: Wilhem van Pruisen en de dikbuikige Keurvorst Friedrich Wilhem. Ze kijken trots naar de Eems alsof er intussen helemaal niets is veranderd aan hun macht en rijkdom…
Na het gemaak van Knock zoeven we voor de wind en op een prima weg weer landinwaarts. Na koffie en een krentebol doorkruisen we het schilderachtige dorpje Rysum met een prachtig kerkje. Het sfeervolle kerkhof rond de kerk is begroeid met gras dat is doorspikkeld met oranje bloempjes als op een schilderij van Monet. Dan kronkelen we langs boerenweggetjes met hier en daar grote roodstenen boerderijen door dit verlaten land. Soms kunnen we onder langs de dijk fietsen waar je een echt waddengevoel krijgt en soms zigzaggen we door de weilanden of nog groene graanvelden. Bij Pilsum opeens topdrukte: alle senioren van het Noorden verzamelen zich hier bij het geel-rood gestreepte vuurtorentje dat haast even scheef staat als de toren van Pisa. Daarna is het niet ver meer naar Greetsiel. Ook hier toeristisch druk. En wij doen als iedere toerist: we gaan op een terrasje zitten en nemen een Fischteller: rösti met zalm en mierikswortelmayonaise…
Na de inkopen bij de supermarkt de laatste 12 km naar Wirdum door smallen boerenweggetjes met de geur van mest.
Tegen 17.30 uur bereiken we Gasthaus Adler in het gehucht Wirdum. Prima Ferienhaus met alweer twee badkamers en een kleine terrasje waar we in de schaduw kunnen zitten en het fietswasje kunnen drogen.
Na een simpel maar heerlijk maaltje (pitabroodjes met schwarma à la Menno) salade en een stukje camembert toe zijn we uitgeteld. Dus een ieder trekt zich terug in de eigen slaapkamer. Morgen weer een dag!

Geschreven door TAP.op.de.fiets