We ontbijten ieder in onze Pod en hijsen ons vervolgens in het regenpak. Vandaag zullen we toch het authentieke Schotse weer moeten trotseren. Langs een smal en onverhard fietspad gaan we op weg naar onze koffiestop in Callander. In het parcours zit een griezelig steile afdaling met haarspeldbochten over een smal pad met aan weerszijden kletsnatte varens. Daarna gelukkig ook wat asfalt om het weer goed te maken. In Callander slappe koffie maar heerlijk gebak: koffiewalnoten cake of de zogenaamde Victorian sponge. Dan verder door de regen die nog gestaag drupt en druipt. Maar geen hoosbuien dus eigenlijk fietst het best lekker. Helaas toch weer een lang stuk onverhard en dat is altijd opletten en uitkijken. En zeker nu het nat is en de bril bedruppeld en beslagen vraagt het de nodige aandacht en uithoudingsvermogen. We delen het onverharde pad met opvallend veel tegemoet komende auto’s: dit is een prachtig natuurgebied en ondanks de natte toestand gaan veel mensen vandaag het bos in. Een korte en snelle lunch onder hoogoprijzende oude dennebomen bij een klaterende waterval. Helaas wordt het dan nog niet echt droog dus de regenbroek blijft nog even aan. Nadat we een grappig fietshekje zijn gepasseerd (vreemde gewoonte hier dat je je op de fietspaden eindeloos door hekjes moet u-bochten) lijkt het toch op te klaren. Regenbroek uit en genieten van het wijdse golvende landschap dat zich voor ons ontrolt. We passeren af en toe een dorpje met cottages en bloemrijke versiering en dan moeten we ons wagen aan een behoorlijk lange en pittige klim. Mylène en ik zoeven lekker omhoog. Bovenop wachten we op de mannen en daar komt Menno al aan. Met de treurige mededeling dat het display van Tetman is uitgevallen en dat hij dus op eigen kracht de helling op moet. Opnieuw een storing vanwege het vocht. Menno gaat terug en de beide heren proberen van alles om het apparaat weer aan de praat te krijgen. Maar helaas. Natuurlijk lukt het Tetman toch om boven te komen. Het kost alleen meer tijd én inspanning. Boven op de berg gebeld met de fietsverkoper die allerlei suggesties doet om het euvel te verhelpen. Helaas tevergeefs. Dus op eigen kracht de laatste 20 km naar ons hotel aan Loch Lomond in het plaatsje Balloch. Daar mogen de fietsen in de warme linnenkamer van het hotel worden gestald. Dus hopenlijk helpt dat om de contactpunten te drogen. We gaan het morgen zien….
In de pub van het hotel - de Schotse variant van Van der Valk - ditmaal echt pubvoer. De curry is prima, de steaks ook best wel en de lasagne is matig. Maar ach het kan niet alle dagen een culinair feestje zijn. En de voorgerechtjes (een snack van kip of nachos) vallen er goed in na een dagje stevig fietsen.
Morgen weer verder. Heel bijzonder hoe het landschap iedere dag totaal anders is dan de vorige dag. Dus we laten ons morgen weer verrassen als we tussen Glasgow en Edingburgh door zullen laveren om verder zuidwaarts te gaan.

Geschreven door TAP.op.de.fiets