Het is vandaag een pittige dag: 85 km waarvan een deel behoorlijk op en af. Maar de zon schijnt en het wordt een prachtige tocht. Eerst lekker makkelijk fietsen langs het Crinal Canal met pittoreske sluisjes. Het bekende verhaal: toen de kanalen en de sluisjes af waren verloor de scheepvaart haar betekenis met de opkomst van de stoomtrein. Nu genieten zeezeilers van deze afkorting dwars door het Schotse schiereiland. Na de kanalen een prachtig stuk door oeroud hoogveengebied. In het weidse dal van de River Add liggen oeroude steencirkels uit de prehistorie (zo’n 3000 jaar voor Christus). Hier werden begrafenisrituelen uitgevoerd maar ook rituelen rondom zonsondergang en zonsopgang. Nu een verstilde plek die stilzwijgend door de koeien wordt gadegeslagen. Daarna even serious business: over een onverhard pad langs de ruïne van een kasteel om een drukke snelweg te omzeilen. Als het ook nog eens flink klimt en daalt vraagt het veel van de volhardende fietser. Maar we zijn inmiddels wat gewend en het lukt ons om opnieuw het verharde pad te bereiken. Dan een schitterende tocht langs een blauw loch in de diepte: de weg klimt en daalt en klimt en klimt en klimt met enorm steile hellingen en afdalingen. Ook met accu een stevige klus. Tegenover een caféetje in Dalavich - een gehucht in het volstrekt verlaten landschap - lunch op een picknickbank om bij te komen. Daarna nog een prachtig stuk langs het loch en dan doorkruisen we een prachtig bergachtig gebied, toch echt wel het begin van de beroemde High Lands. En ziet: behalve schapen zien we dus ook Schotse hooglanders. Soms op veilige afstand onder een boom, maar er komt ook een moment dat we geduldig moeten wachten tot de enorme moeder met haar kalf zo goed wil zijn om loom van de weg de wei in te stappen.
We vervolgen onze weg, genietend van de prachtige natuur maar ook met een licht verontruste blik op onze displays: de accu’s geven aan dat we niet al te lang meer onderweg zouden moeten zijn. Uiteraard volgen op het laatst nog een paar stevige klimmetjes totdat we tot onze opluchting dan toch Oban bereiken. Pittoresk b en b met piepkleine kamers die zijn volgepropt met schotse tierelantijnen: bloemetjessprei, boekenkastbehang, vuurtorentjes op de trap, schilderijtjes met zonsondergangen van de Ben Nevis, beschilderd nachtkastje en ontelbare kussentjes.
Een snelle douche en dan het stadje in. Even langs de haven geslenterd tussen de ‘echte’ toeristen. Het lukt om een restaurant te vinden waar we prima eten. Alleen al de voorgerechten (zalm of mosselen) zijn heerlijk. Na het hoofdgerecht - eveneens met seafood - nog even een avondwandeling langs het water en dan mogen we naar bed!

Geschreven door TAP.op.de.fiets