Soms moet je niet alles willen weten van tevoren. Het was vandaag een heftige dag qua hellingen en eenmaal uitgezakt op de bank in onze cottage lees ik eens even na wat er over de Way of the Roses wordt geschreven. Aangeraden wordt om de route van west naar oost te fietsen en dat doen we. Vervolgens staat er ‘there are only two taxing climbs this way, and walking up the first is almost de rigeur’. en zo geschiedde: kort nadat we Settle hebben verlaten komen we de eerste horrible helling tegen. Er staat een bordje met de waarschuwing 12 procent, maar Menno ziet op zijn navigatie dat het tussen de 16 en 20 procent was! Geen schande dus dat ik moet afstappen. Chapeau voor Mylène en de mannen, zij volbrengen het op de pedalen. Toch was het een prachtige dag. Om te beginnen schitterend weer en dat is des te leuker als de verwachtingen laag gespannen zijn. De app zegt dat het maximaal 14 grdn wordt, nauwelijks zon, veel wind en kans op regen. De realiteit is fris, veel zon, wind in de rug.
Na het uitstekende ontbijt in ons sfeervolle Manor Hotel halen we de fietsen uit de bar annex weddingroom. Dan eerst even sightseeën in het sfeervolle Settle. Souvenirtje gekocht (niet echt handig als je fietstourist bent maar ja) en sandwiches bij de bakker met de grappige naam Ye naked old man. Dan dus die verschrikkelijke helling. Nog geen 10 uur en al helemaal total loss. Maar ja dan moet je gewoon wel verder. En dat lukt dan ook weer. Het traject gaat door een schitterend landschap. We passeren een enkele sportieve fietser, soms een mountainbiker en wandelaars. Af en toe een auto die meestal netjes wacht totdat er een passagepunt is. Verder vooral schapen en muurtjes en fraaie vergezichten. Wie voorop rijdt ziet soms een patrijs wegschieten of een eekhoorntje.
In Appletreewick passeren we een tweetal gezellige pubs. De gasten die heerlijk in de zon zitten applaudisseren voor die langszwoegende fietsers.
Het is inmiddels half vier en we moeten nog zo’n 25 km. Al die hellingen zorgen voor flinke vertraging. Na een peilloze afdaling die zo steil is dat ik na afloop vertwijfeld roep ‘dit durf ik helemaal niet!’ houden we even beraad. We besluiten het laatste stuk wat af te korten en langs de niet al te drukke autoweg naar Ripon te rijden. Daar komen we zonder kleerscheuren aan tegen vijf uur.
Bij Sainsbury’s doen we (ok, de mannen) boodschappen. Dan door naar het gehucht Littlethorpe - onderweg schitterende blik op de kathetdraal van Ripon in de zon- waar onze Railway Cottage staat. Knus huisje en zo zitten we nog even heerlijk in de avondzon na 67 pittige kilometers en 1240 klimmeters. Moe maar voldaan zoals dat heet. We besluiten de avond met het ophangen van alle in de wasmachine (!) gewassen fietsbroeken. Morgen rustdag, dus ook geen verslag!

Geschreven door TAP.op.de.fiets