Na onze heerlijke rustdag weer vroeg op. Fris maar stralende zon en de bergtoppen zijn weer helemaal terug van weggeweest. Al om 9 uur zit alles weer op de fiets en sluit ik aan bij de rij voor de bakker om een volkoren baguette en twee pains aux raisins voor bij de koffie te halen. We fietsen soepel Bagnères uit maar dan volgt er al snel een stevige klim. Maar met prachtige vergezichten. Op de top van de col is een ziekenhuis. Wij kunnen gelukkig nog ongeschonden verder fietsen.
Na een heerlijke afdaling met prachtige vergezichten en een laatste blik op de Pic du Midi komen we langs een auberge die gelukkig al open is. Koffie met onze pains aux raisins. Uitzicht op een groene berghelling met rondcirkelende roofvogels. Adelaars? Nee, vautours: gieren. Klinkt minder romantisch maar uit de verte zijn dit ook prachtige indrukwekkende roofvogels.
Na deze voorlopig laatste klim een heerlijke tocht langs snelstromende riviertjes of beken, mooie groene doorkijkjes en een heerlijke blauwe lucht. En niet warm. Kortom ideaal fietsen. Vol nostalgie zie ik het bordje Argeles-Gazost. Daar hebben wij vroeger met mijn ouders op de camping gestaan. Wat een moed om met vier kinderen en een tent zonder Google Maps of smartphone te kamperen in Frankrijk. Beaux souvenirs…. Maar ook herinneringen aan stil staan langs de kant van de bergweg met een rokende motor (motorkap open voor de koeling) of stapvoets achter moeder in haar roze jurkje aanrijden in plots opkomende mist.
In het dorpje Saint Pé de Bigorre koffie en ons stokbroodje met brie en komkommer (een beproefd lunchrecept dat we vroeger op onze wandelingen in de Pyreneeën met de kinderen altijd aten). We zitten tegen de muur van een voormalig klooster, waarvan alleen de toren nog overeind staat. Via een drukke autoweg rijden we het dorp uit. Met veel kunst en vliegwerk passeren hier vrachtauto’s en uit de kluiten gewassen campers elkaar. Gelukkig mogen we al vrij snel weer een landelijke kleine weg nemen. Terug naar de bruisende rivier en de rust.
Rond half twee boodschappen voor vanavond bij de Intermarché en om half drie bereiken we de camping in Nay. Matig plekje op een camping met veel zwemvertier: de camping ligt aan een enorm meer met volop ‘dagjesmensen’.
Maar als we eenmaal staan is het washok redelijk ok en einde middag kunnen we in het restaurant prima onder de luifel met uitzicht op het meer wat drinken. Dan terug naar de tent. Een jong stel manoeuvreert een enorme tot camper omgebouwde koelvriesvrachtauto de camping af. Wij kijken met verbazing naar hun outfit, zij naar de onze. Maar als je dan even een praatje maakt is het contact ook nu snel gelegd. Ze vertrekken nu naar een plek in Lourdes, zodat ze morgen al vroeg naar de beroemde grot met Bernadette de Soubirou kunnen. Wij zijn juist zorgvuldig om Lourdes heen gereden.
Het lukt nog net om onze ravioli met knoflook, gerookte ham en paprika te bereiden en te eten voordat de dreigende wolkenmassa zich inderdaad transformeert tot regen. Koffie in de tent. Morgen hopenlijk toch droog inpakken…

Geschreven door TAP.op.de.fiets