Als we opstaan is het al meer dan 25 grdn. Een warme dagje dus. Mylène en ik drinken een kopje thee op het terras en verzamelen moed voor de dag. Na het ontbijt gaan onze wegen splitsen: Tetman en ik zullen de 75 km naar Groningen voor onze rekening nemen en MenM gaan een kortere route naar Ditzum, om daar de auto weer op te halen.
Na een heerlijk verzorgd ontbijt doorkruisen we samen Bourtange (deze keer blijft Tetman gezond!) en dan gaan MenM rechtsaf en wij linksaf.
We fietsen door een prachtig natuurgebied met akkerbouw: nog groen graan (wederom rogge?), al goudgeel graan (tarwe?), canabis, aardappelen… prachtig uitgestrekt en voor ons westerlingen ook heel ongerept.
Na een uurtje fietsen wordt het wat minder idyllisch, lange rechte wegen, in de verte windmolens of gasinstallaties en hier en daar velden met zonnepanelen. Op de bomen hangen protestpamfletten: de bewoners zijn het zat om na het gas nu met zonnepanelen of windmolens geëxploiteerd te worden…
Even voor Oude Pekela koffie met een broodje. We laten het beroemde kanaal door de Pekela’s voor wat het is en steken over richting Muntendam. Ook Veendam staat wel op de borden, maar bezoeken we niet. Ooit begon het daar voor mij als piepjonge lerares Frans… In Muntendam zoeken we de heemtuin op. Koffie met gebak. We vragen of we een Italiaanse bol die ook op de kaart staat, mogen meenemen. Even kortsluiting bij de bediening, die enige afstand tot de arbeidsmarkt heeft… maar na enig beraad besluiten ze dat dit wel mag. We krijgen even later onze bollen die in overvloedige hoeveelheden aluminiumfolie zijn verpakt. Het wordt allengs warmer en warmer. De klep gaat erbij onder de helm. En nog maar eens flink smeren. Voerde de heenreis vanuit Groningen langs prachtige dorpjes en natuurgebieden, nu is is het laatste stuk wat industriëler en rechtoerechtaan. Komt ook door de hitte. Dus we trappen stevig door. Na een enorme lus om een snelweg over te steken belanden we toch nog onverwacht snel in Kardinge. Men recreëert er lustig op los met dit warme weer. En achter het verkoelende water ontwaren wij opnieuw de klimtoren. Onze cirkel is rond…
Als we de Bottemaheerd oprijden laden MenM net de fietsen van de auto. Een snelle douche en dan gaan wij weer de afsluitdijk over richting Noord-Holland. Met de afspraak dat we nieuwe fietsplannen gaan smeden voor het komende jaar…

….ondertussen ontvangen wij ook een bijdrage van onze correspondent M, woonachtig te G. Zelfs voorzien van een fotoreportage. Want ook via het dorpje Ditzum kun je vanuit Bourtange naar Groningen reizen…

Vanmorgen scheidden onze wegen. AnnaPaulien en Tetman gingen na Bourtange linksaf en Menno en ik rechtsaf. Het was onze laatste dag van een erg leuke fietsweek in Duitsland. Al snel buiten het dorp zaten we meteen tussen de aardappelen en bieten terwijl we hele week door graan hebben gefietst. Via een fietspad langs de Bundesstrasse naar de dijk van de Ems. Je fietste onderlangs en op verschillende plekken kon je even boven kijken. Het blijkt een getijdenrivier. Heerlijk rijden, wind in de rug en veel schapen op het pad. Zelfs in groepjes middenop terwijl het volgens mij in het gras koeler was. Wie ben ik. In Weener in het eerste café dat we tegenkwamen koffie met kuchen genomen. Nog een beetje bevroren, maar we zaten wel lekker in de schaduw. Langs een klein haventje met een beeld van vrouwen die de turfschepen na terugkomst leeghaalden en de turf in manden op een paardekar laadden terug naar de dijk. Veel gemalen gepasseerd met daarachter een zijwatertje. Bij Coldedorp hebben we de rivier verlaten en reden door kleine dorpjes met bijpassende kerkjes. Erg de moeite waard. Via Critzum en Nendorp naar Ditzum. Auto stond nog net als Menno hem neer had gezet. Fietsen afgeladen en op het rek gezet en naar Groningen gereden. Waren om 14.25 thuis. AnnaPaulien en Tetman een paar minuten later. Weekje is zo voorbij, zeker als het erg gezellig is.

Geschreven door TAP.op.de.fiets