Na de zonnige avond bij Dryburgh Abbey en de Tweed begint de dag met regen. Veel regen. En koud. Het sfeervolle uitzicht tijdens het diner is veranderd in een onheilspellend nat uitzicht tijdens het ontbijt. Maar de route ligt vast, de 72 km moeten vandaag toch worden afgelegd dus toch gewoon inpakken en wegwezen. Tetman krijgt 20 min. voorsprong om de akelig steile helling vanaf de Abbey tot de route te kunnen nemen. Dan gezamenlijk doorploegen in kou en regen. Zelfs Mylène doet een regenbroek aan en dat wil echt heel wat zeggen! De blik op oneindig, trappen en gaan. En voelen hoe de druppels zich toch via de kraag van je geavanceerde jas een weg banen naar het t-shirt daaronder. Gelukkig is er in het eerste dorp, Kelso, een tearoom met koffie en heerlijke taart én warmte. Net op tijd om te voorkomen dat we totaal verkleumen. Na drie kwartier toch maar weer opgestapt. De plensregen maakt plaats voor miezer en gaat na een poosje toch weer over in gewoon regen. Toch even afgestapt om de memorial heuvel van Flodden Field te beklimmen en te bekijken. De stille getuige van een gruwelijke veldslag. Zinloos zoals in feite alle veldslagen. Deze keer (in 1513) werden de Schotten door de Engelsen in de pan gehakt. We hebben dan ook in stromende regen Schotland verlaten en zijn nu in Northumberland, het noordelijkste deel van Engeland. In miezer verder gefietst tot we na een steile klim in het museumdorp Ford terecht komen. Een fraai gerestaureerd kasteel met vlakbij - hoera!- een lunchroom waar we voor de tweede keer kunnen opdrogen en heerlijke broodjes eten. Ford is een soort Orvelte, zo constateren wij. Er wonen nog mensen, maar het dorp is gerestaureerd om de sfeer van vroeger te behouden en je kunt diverse boerderijen of huizen bezichtigen. Wij belanden in Mrs Waterfords Gallery: een gebouw dat eind 19 e eeuw diende als schooltje (met één klaslokaal en twee kachels) en dat deze functie tot 1957 vervulde. Mrs Waterfood liet deze zaal beschilderen waarbij de dorpelingen zowel uitvoerder als model van de schilderijen waren. Alles uitgevoerd in de stijl van pre-Rafaëlieten. Een Engelse sixtijnse kapel. Met daarin ook nog eens een oude lessenaar, schoolbord en telraam. Een prachtig voorbeeld van de bevlogenheid van de oude Engelse adel om wél te doen voor de plaatselijke bevolking en te zorgen voor scholing.
Als we onze fietsreis vervolgen wordt het gestaag steeds droger. En zo bereiken we, na uiteraard toch nog een paar stevige hellingen het dorpje Belford waar ons Guesthouse is. Coöp er tegenover en de Black Swann op loopafstand. Daar nemen de heren hun welverdiende pint en eten we een prima pubmaal. Deze keer (opnieuw) van prima kwaliteit.
Morgen belooft het weer een mooie dag te worden en kunnen als het even meezit de regenjassen in de fietstas blijven!

Geschreven door TAP.op.de.fiets