Als we vertrekken vanuit Fort William hangen de nevels nog in de bergen rondom. Het is nog prettig fris maar het zal vandaag een warme dag worden. We passeren de beroemde ‘jacobite train’ oftewel het treintje van Harry Potter. De stoomtram staat flink stoom af te blazen en we zien vanaf ons fietspad het toeristentreintje over het beroemde viacuct rijden. Dan volgt een makkelijk fietspad langs het caledonian canal. Zoals Menno zegt ‘folderfietsen’: op kleurrijke fietsjes moeiteloos langs de kanalen zoeven. Maar dat wordt vandaag nog wel anders! We zien Neptune’s staircase: een reeks sluizen die het ene Loch met het andere verbinden. Wil je ze allemaal passeren, dan ben je als schip al gauw een dag bezig!
Daarna delen we het pad met backpackers, we volgen de Great Glen Way. Een onverhard pad dat allengs steeds onbegaanbaarder wordt. Een echte survival voor de fietser. Gelukkig zijn we inmiddels ervaren zodat we deze hindernisbaan toch kunnen nemen. Maar leuk om te fietsen is het niet! Als beloning dan wel weer een schitterende koffiepauze aan de oever van het Loch. Daarna opnieuw een avontuurlijk pad: helaas weer onverhard, veel klimmen en dalen, een smal bospad onder eeuwenoude dennenbomen en als absoluut dieptepunt twee hekken waarover de mannen met vereende krachten de zwaar beladen fietsen moeten tillen. Ten slotte een onverhard maar redelijke befietsbaar jaagpad langs opnieuw het Caledonian Canal totdat we Fort Augustus hijgend en puffend bereiken ((het is inmiddels voor Schotse begrippen echt warm, zo’n 25-27 grdn). In Fort Augustus, dat een levendig toeristisch verzamelpunt bij sluisjes is, een broodje (mét chips die hier crisps heten, erbij).
We vangen nog een glimp op van een cricket wedstrijd en dan begint - gelukkig over een asfaltweg - een serieuze klim naar hét uitzichtpunt van de Great Glen Ways. Rondom bergen en lochs (in totaal 7) en dankzij het schitterende heldere weer is het echt indrukwekkend. Als beloning voor deze flinke klim volgt er een verrukkelijke afdaling. Dan verder richting Inverness. Enkele kilometers voor Inverness nemen we een weg rechts om uiteindelijk na 92 (!) km om 17.00 uur onze overnachtingsplek te bereiken: The Grouse and Trout. Het blijkt een idyllisch gelegen luxueus b en b waar we gelukkig ook kunnen eten. De mannen hebben meteen een pint verdiend, de vrouwen toch maar eerst even douchen. Dan heerlijk relaxen op de picknickbanken met uitzicht op de highlands rondom terwijl de gewassen fietsbroeken droogstomen op een zondoorstoofd muurtje.
Heerlijk gegeten met uitzicht op de bergen. Het komt met stip op 1 van onze culinaire top 3. Alleen al de voorgerechten verdienen een plaats in het ereklassement. Naast onze tafel nog een tafel met vier Fransen. Ook zij zijn niet ontevreden. Wel vragen we ons af hoe deze heerlijke plek kan (blijven) bestaan. Want als het op een zaterdagavond in augustus al zo rustig is…. Als de schemer invalt komen ook in hoog tempo de wolken opzetten die in no time de bergen aan het zicht onttrekken. We zijn benieuwd of we ze morgenochtend weer zien!

Geschreven door TAP.op.de.fiets