Je zou ook kunnen zeggen dat het heel stabiel weer is. Namelijk consequent opnieuw regen, ook als je dat nu eindelijk niet meer verwacht. Vol goede moed zitten we aan het ontbijt in het Campanile hotel. Heerlijk de matjes en kleding gedroogd. Niets staat een mooie tocht in de weg naar de camping Les ilôts de Saint-Val, even voor Maintenon.
Rond 9 uur op de fiets nagezwaaid door onze Zeelandse medefietsers. Niet veel wind, zelfs een zonnetje. Wel meteen opnieuw zeer stevig klimmen. Het zijn hellingen van Toscaanse allure die je hier zo vlak bij Parijs niet zou verwachten. Jasje uit en lekker in t-shirt verder klimmen. En dalen. Het landschap wordt mooier met fraaiere dorpjes, we passeren een prachtig lavoir naast een romaanse kerk in Goussonville. En dan toch weer ..druppels. Regenjas maar weer aan. De druppels worden regen en opnieuw dus een natte tocht. In het dorpje Orgerus is de meeste kans op een terrasje. We schuilen onder een paar lindebomen. Om ons heen tellen we wel vier boulangeries: allemaal dicht vanwege les vacances. Ook het restaurantje is gesloten, zo te zien voorgoed. Twee kappers zijn open, maar daar ligt voor ons nu even niet de prioriteit.
Geen koffie dus. Wel wat kunnen kopen voor de lunch in een minimarket en ook een stukje heerlijke pure troostchocola. We wachten tot het iets minder plenst en besluiten dan toch maar verder te fietsen. Veel keus hebben we trouwens ook niet.
De route is wel prachtig en het is qua nattigheid te doen. In het dorpje Gambain zien we opeens een restaurantje dat open is. De klok van de toren slaat 12. We hoeven niet lang na te denken en besluiten hier te gaan lunchen. Daar zullen we geen spijt van krijgen. Terwijl het buiten klettert van de regen zitten wij droog en genieten van een heerlijke middagmaal. Het blijkt een modern restaurant te zijn met een zeer gevarieerde kaart en heerlijke gerechten. We kiezen via de QR code - zo gaat dat tegenwoordig - voor geconfijte sardientjes als voorgerecht en een tajine van lamsvlees als hoofdgerecht. Alles wordt uiterst vriendelijk opgediend, het ziet er prachtig uit en het smaakt voortreffelijk.
Na de koffie kijken we uit het raam. Nog steeds regen. Toch maar de regenjas weer aan en gaan! De medegasten wensen ons veel courage en bewonderen onze heldenmoed.
Het traject levert nog 1 x een stevige klim en het wordt na een half uurtje toch ook weer droog. Dan is het meteen weer prachtig, langs bos (forêt de Rambouillet) en glooiend open landschap. Veel paarden hier en af en toe een château dat zorgvuldig verborgen ligt achter geboomte, muren of hekken.
Rond 15.30 uur bereiken we de camping. Dit maal een uiterst gastvrije ontvangst. Een enorm terrein, grotendeels voor mobil homes maar ook met fraaie kampeerplekken. Er staan bijna geen andere tenten terwijl er twee kolossale wasgebouwen zijn. Oud, maar heel schoon. Maar hoe lang zal zo’n camping nog blijven bestaan? Het gewone kamperen wordt vrijwel niet meer gedaan.
We vinden een mooi grasveldje met picknicktafel en madame komt ons een fles beaujolais brengen uit eigen kelder ‘pour nous dépanner’. De dichtsbijzijnde winkels is namelijk weer 4 km fietsen.
Tentje opgezet. Het is droog. Dus wasje gedaan. Zon zien we niet, het is ook niet warm, maar het is te doen.
We besluiten de dag met de beaujolais en wat kaas en brood. Koffie met een stukje van die lekkere chocola toe. En zo was het toch weer een prima dagje.

Geschreven door TAP.op.de.fiets