Vandaag de laatste dag van een bijzondere tocht. Vorig jaar roemloos geëindigd in Ervy le Châtel - maar gered door onze kinderen - nu de reprise onder bijzondere omstandigheden. De oorspronkelijk geplande route naar St Jean du Port kon niet doorgaan, want vanwege Covid 19 rijden er dit jaar geen fietsbussen. Toen lang getwijfeld, thuis blijven, ronde door Nederland of toch naar Frankrijk? Het werd de door Tetman gecomponeerde route door de Lorraine, de Elzas, de Doubs en Bourgondië. En we hebben er geen spijt van gehad. Een prachtige reis door golvend landschap en afwisselende kanalen, met een eigen historie en altijd weer landschappelijk interessant. Wat valt op? Het Franse platteland is leeg en verlaten. Wanneer het toerisme niet of nog niet of niet meer een belangrijke factor is dan is de boulangerie gesloten, het épicerietje opgeheven en is zelfs Hôtel de de la Poste niet meer dan een naam op een gevel. Koffie onderweg is een bijna verdwenen mogelijkheid. Wat overblijft is een prachtig gevarieerd landschap, beeldschone Romaanse of Gotische kerkjes, le momument des morts, la Mairie met de Franse driekleur die fier wappert of vermoeit hangt afhankelijk van de wind, la cimétière met nog steeds de mooiste plekjes en het fraaiste uitzicht voor de doden en af en toe een oude wasplaats die koelte biedt voor de bezwete fietser. De ronde van Troyes bleek een verrassende tocht door een nog steeds boeiend Frankrijk. In tegenstelling tot wat vroeger wel beweerd werd over de trotse Franse volksaard bleek keer op keer dat de fietsende toerist vriendelijk en gastvrij wordt onthaald. Wat ons ook opviel is dat de Franse fietser in opkomst in. Of het door Corona komt weten we niet, maar niet eerder zagen we zoveel Franse gezinnen of stellen van onze leeftijd met de fiets en het tentje op pad. Dit komt zeker ook omdat de route langs verschillende véloroutes langs diverse kanalen leidde. En wat wij zo leuk vonden is dat ieder kanaal en ieder traject toch weer een heel eigen sfeer had.
Vandaag na Ervy le Châtel het laatste stuk naar Troyes. Een jaar geleden fietsen wij dit stuk in tegenovergestelde richting op weg naar Zuid-Frankrijk. We genieten ervan dat het dit jaar gelukt is om ons plan helemaal uit te voeren. Lekker klimmen en dalen door het glooiende landschap met redelijk welvarende dorpjes met fraai opgeknapte huizen. Wel uitgestorven. Nergens een café waar je koffie kunt krijgen.
We worden uitezwaaid door de vriendelijke gardienne met een zakje croissants aangeboden door de municipalité. Bij het lavoir dat we ons nog herinneren van vorig jaar eten we de croissant en drinken we water, bij gebrek aan koffie. Dan door via een oversteek over de autoroute en de onvermijdelijke route nationale richting centrum Troyes. Bij een treurig café in een buitenwijk toch nog de felbegeerde koffie op een rokersterras en door naar het schilderachtige oude centrum van Troyes.
Een heerlijke Formule de midi om het einde van onze tocht te vieren. En dan de allerlaatste meters langs de prachtige boulevard langs de Seine waar de auto gelukkig nog op ons wacht in parkeergarage.
Inladen en door naar de Ardennen, nog net in Frankrijk waar een rendez-vous met M&M onze tocht besluit.
Morgen weer retour naar Heerhugowaard. Tout est bien qui finit bien!

Geschreven door TAP.op.de.fiets