Eén voor één breken de fietsers op het fietsveldje op. Geschrokken van de hitte wil iedereen op tijd vertrekken. Zo ook wij. Maar wel eerst een ontbijtje met een verse croissant. Verder nemen we twee vers gemaakte sandwiches van de camping mee voor de lunch onderweg, want het is zondag, het traject komt langs weinig plaatsjes en boodschappen doen kan vandaag wel eens lastig zijn. Het is een graadje of 22 en licht bewolkt. Wat een verademing na de hitte van de laatste dagen! Door glooiend landschap met af en toe een pittige helling fietsen we naar het dorpje Cronat. Ook dit traject maakt deel uit van véloroute nr 6 en de route wordt keurig met bordjes aangegeven. Verlaten gebied met af en toe een boerderij, soms verlaten en soms in bedrijf. De charolais runderen liggen nog vredig te herkauwen, soms zit er een oudere man of vrouw voor het huis en worden wij vriendelijk begroet. Af en toe een stel fietsers. In Cronat bij een hotelletje koffie. Dan volgt een heerlijke afdaling naar de Loire, die vrij laag staat en loom langs zanderige oevers stroomt. We passeren een paar grappige houtsculpturen. We kronkelen een tijdje over licht glooiende landschap met gemaaide korenvelden en dan opeens felgele zonnebloemen. Een prachtig stuk om doorheen te fietsen. Op enig moment langs een dode arm van de Loire, die volledig is dichtgegroeid met waterplanten.
En dan zijn we weer terug bij een kanaal: dit keer le Canal de Nivernais. Geen geklim of gedaal meer, maar lekker doortrappen met nog steeds prachtige vergezichten over het Bourgondische land. Lunch bij een wel heel aparte picknicktafel: bij een sluisje staan twee picknicktafels, allebei zonder banken want réservés au handicapés. Hoe die deze banken zouden moeten bereiken is ons een raadsel. Afijn, dan gaan we gewoon op de tafel zitten, de sandwiches smaken er niet minder om.
Dan verder langs het kanaal. In Cercy-la-Tour nog enige bedrijvigheid met een aantal fietsers op een terrasje voor een versleten barretje. De eigenaar weet niet wat hem overkomt en sleept gauw wat stoelen naar buiten. We krijgen tips over de volgende campings waar we juist wél of niet naar toe moeten gaan. Gelukkig krijgt de camping die we op het oog hebben een goede recensie, want veel alternatieven zijn er niet en we hebben er straks toch 70 km op zitten.
Na het terrasje een risicovol bezoek aan een ouderwets vieze plee op de armoedige binnenplaats achter het café waarbij ik door de oeroude keuken moet lopen: voor één keer prijs ik tegen beter weten in mijn mondkapje.
Dan nog een tiental kilometers langs het kanaal en daar is de camping municipal in Panneçot. Het bestaat nog: een mooi plekje met een passantenhaventje waar drie boten liggen, je mag alvast vrij je plekje uitzoeken, toiletten en douches zijn schoon en de ontvangst bij het aanmelden om 19 uur allervriendelijkst.
En dat alles voor 10 euro per nacht. Tetman maakt weer een variatie op de pastamaaltijd met de gisteren ingekochte paprika’s, courgette en natuurlijk ui en knoflook. Er is maar één planningsfoutje: in de wijde omtrek geen wijn te verkrijgen dus vandaag op water en pasta!

Geschreven door TAP.op.de.fiets