Het is eigenlijk zonde om onze idyllische Pod te verlaten. Gelukkig mogen we het wel rustig aan doen vanochtend want het is amper 25 km naar Paray le Monial, onze volgende standplaats. Met het oog op de naderende hitte hebben we daar voor 2 nachten een mobilhome gehuurd, zodat we iets meer comfort hebben dan in en rondom ons tentje op de rustdag die we gaan inlassen omdat het morgen 40 grd wordt.
Rustig ontbijtje met uitzicht op de plas en nog even genieten van die heerlijke stoelen. Daar gaan we nog naar terugverlangen!
Rond 10 uur op de fiets richting Paray le Monial, opnieuw langs la véloroute verte. Na enkele kilometers opeens aan onze rechterhand le château de Digoin. Een juweeltje dat we toch echt even moeten bekijken. Het majesteuze hekwerk wordt speciaal voor onze fietsen even geopend zodat ze veilig staan. We besluiten niet de visite guidée te doen maar alleen de tuinen te bekijken. Dat is ook al een wonderschone ervaring. Het château is begin deze eeuw door de huidige eigenaar, die er ook woont, prachtig gerestaureerd en zowel van binnen als van buiten in de 18e eeuwse staat teruggebracht. De geschiedenis gaat terug tot de 14e eeuw en het kasteel dankt zijn naam aan Marie de Digoine. In de 18e eeuw kreeg het kasteel zijn huidige vorm met de barokke stijl uit de tijd van Louis XIV. In de 19e eeuw wordt de klassieke Franse rozentuin uitgebreid met een voor die tijd supermoderne serre met tropische planten en met romantische parkachtige Engelse tuin met een heuse grot.
Ook nu nog - met dank aan de huidige eigenaar - een feest voor het oog.
Na dit onverwachte intermezzo moet er toch ouderwets gefietst worden en aangezien we het kanaal hebben verlaten is het weer klimmen geblazen bij elk dorp. Gelukkig is er dan telkens weer de beloning van de afdaling. Hier geen wijngaarden maar vooral geelgroene weilanden met ‘ blote koeien’: de beroemde Charolais.
De temperatuur loopt snel op en we vinden het dan ook niet erg dat de laatste kilometers weer langs het Canal du Centre gaan. Dan door de buitenwijken het stadje in waar we een eerste glimp opvangen van de beroemde basiliek maar ook een terrasje ontwaren “ au fil d’eau “ waar we genieten van het gelijknamige menu. Achter de parasols, die al hard nodig zijn, vue op de basiliek.
Na dit heerlijke middagmaal hakt de hitte er natuurlijk helemaal in. De laatste halve km naar de camping valt ons niet mee.
Maar daar is dan onze mobilhome .... en plein soleil. Daar moet je op zo’n moment dan even doorheen kijken. Vanaf een uur of vier komt er steeds meer schaduw en in de tussentijd kunnen we prima onder de bomen aan de overkant terecht, er staan op het prachtige terrein niet veel mensen.
Dan nog even flink zijn en een korte maar hels hete tocht naar de supermarché Grand Frais waar het koel is én waar de heerlijkste verse producten te koop zijn. In de wetenschap dat alles voor morgen in de koelkast kan slaan we in voor vanavond en morgen. Vanavond een heerlijke groene salade, knappend meergranenbrood, vruchtensalade en un peu de fromage. Bij die fromage onze eerste ‘echte’ rode Bourgogne, uit Meursault, waar we enkele dagen eerder doorheen fietsten.
Dan genieten van een verstilde avond terwijl we alle ramen tegen elkaar openzetten. Het is om 22.45 uur nog steeds 27 grd...

Geschreven door TAP.op.de.fiets