Vlakbij de citadel van Besançon hebben we een fietsvriendelijk hotel gevonden waar onze fietsen veilig in een stalling kunnen staan. Na een veelzijdige dag liggen we nu op ons comfortabele bed de dag van vandaag te verwerken en die van morgen voor te bereiden. Elke avond de route even bestuderen en voor bovenop mijn stuurtasje de juiste kaart erbij zoeken. En natuurlijk de bladzijden uit de guide Michelin zodat we weten of er nog bezienswaardigheden met of zonder ster zijn onderweg. Tetman heeft de hele route uitgestippeld op zijn fietscomputer.
Alweer prachtig weer - het wordt zo wel een saai verslag, maar ons bevalt het wel! - en alweer een prachtig fietspad door het gevarieerde dal van de Doubs. Vandaag maar een kort traject - 30 km - zodat er voldoende tijd is om Besançon te bekijken.
We mogen het dus rustig aan doen deze ochtend. Om ruim 8 uur klinkt net als vroeger de toeter van de boulanger en komt er een bestelwagentje de camping oprijden. Dus een vers croissantje voor het ontbjit!
Dan en route, weinig helling en gewoon lekker fietsen met prachtige vergezichten over de meanderende rivier.
Koffiestop tegenover het bekende monument de guerre: dat staat nog steeds geflankeerd door de Franse vlag in ieder dorpje en stadje.
Rond 12.15 uur aan onze linkerhand het ideale restaurant met een parkachtig terras langs de oever van de Doubs. We vergeten spontaan dat er eigenlijk ook wel lunch in mijn voortasjes zit. We zijn het er snel over eens dat we die ook morgen kunnen eten. Maar... je kunt natuurlijk niet zomaar ergens gaan zitten. Een ouderwets strenge ober - zo kennen we de Fransen weer! - vraagt met een zuinig mondje of we hebben gerserveerd. Nee dat niet, maar misschien, peut-être, deux personnes... en zowaar bij de gratie Gods mogen we onder een oeroude boom plaats nemen. “ Et les vélos là s’il vous plaît”. Wij gehoorzamen allervriendelijkst want we vermoeden dat het hier lekker is. En dat klopt! Terwijl de Franse families één voor één arriveren genieten wij van een heerlijke tomatensalade met burrata en als hoofdgerecht ieder twee (!) forellen ( oui Madame elles sont petites) en verse tuinerwten die zojuist zijn gedopt aan de tafel naast ons. Daarbij in de schil gestoofde aardappeltjes en een schaal salade verte. Een kleine pichet de vin blanc du Jura mag natuurlijk niet ontbreken. We weten dat Besançon niet ver meer is....
Na deze heerlijke lunch door naar ons hotel. Even opfrissen en bijkomen.
Dan wacht ons nog een zware inspanning. Het is behoorlijk warm en we kunnen natuurlijk niet de citadel aan ons voorbij laten gaan. Eerst onder de gerestaureerde Romeinse triomfboog door. De Grande Rue is de oude romeinse weg die destijds door Vesontio liep. Dan omhoog langs de tour astronomique, die gesloten is vanwege restauratie, omhoog de heuvel op naar de citadel. Hier heeft eerst een heidense tempel gestaan ten tijde van de Romeinen en daarna een christelijke kerk. In 1674 maakt Vauban de oude restanten met de grond gelijk en bouwt er het enorme fort dat nu nog 118 meter boven de stad en de Doubs staat. Die 118 meter moeten beklommen en - horreur! - na de eerste vestingwal verplicht met mondkapje op. Dat bederft wel een deel van het toeristisch genoegen, maar dit is nu eenmaal niet onderhandelbaar bij Franse suppoosten.
Afijn het uitzicht is prachtig en op de terugweg voelt het als een bevrijding dat je de binnenstad zonder kapje mag bezichtigen. In de überdrukke Grande Rue gaan we er bijna naar terugverlangen. Op een wijds plein even rust op een terras. Dan door de omliggende straten die rond 19 uur veranderen in een zee van terrasjes ergens nog een simpele galette complète en een crêpe die rijkelijk geflambeerd wordt met Calvados resp. Grand Marnier. Na le petit café nog een verrassende wandeling over de tot een park met picknickende mensen omgetoverde stadswallen terug langs de Doubs naar ons hotel.
En zo kwamen er na de fietskilometers vandaag ook heel wat wandelkilometers bij.

Geschreven door TAP.op.de.fiets