Om zeven uur beieren de kerkklokken oorverdovend. Tijd om op te staan! Het is nog fris maar stralend weer. Tent kletsnat van de dauw. We ontbijten in de ochtendzon op het terras van camping Le Colombier met uitzicht op de duiventoren.
Om 9 uur alweer en route! We verlaten het fietspad en gaan nu noordoostwaarts door het golvende landschap. Korenvelden, meestal al gemaaid, zonnebloemen die nog in volle bloei staan en af en toe maisvelden. Deze laatste zijn minder mooi en je kan er niet overheen kijken. Soms een stukje bos. Gisteren kwamen we er nog gemakkelijk van af en was het recht toe recht aan, zij het met op het laatst flinke wind tegen. Vandaag moeten de benen weer wennen aan de hellingen. Maar het is prima te doen.
We komen zowaar rond half elf langs een gehucht met een café-restaurant dat open is én koffie schenkt. Heerlijk! Dan nog een stukje verder waar we bij een kruispunt uit maar liefst drie supermarkten kunnen kiezen. Het wordt de Intermarché. Mondkapje voor en lunch en avondmaal ingeslagen. Na een kleine détour omdat we vastlopen in een uitgestrekt maar verlaten hippodrome vervolgen we onze weg door het glooiende landschap. We maken vandaag de oversteek van het Lac d’Orient naar het Lac du Der Chantecoq. Rond half een voelen we tegelijk de accute behoefte om te lunchen: onder verschillende soorten fruitbomen met uitzich op de zonnebloemen verorberen we een sandwich met een heerlijke pâté régional au Chablis. Helaas drinken we er gewoon water bij, maar ja er moet nog gefietst worden.
Tegen twee uur bereiken we het presqu’île de Champeaubert aan het grote Lac de Der. Volop toerisme hier. We gaan een enorme fietsbrug over en komen aan bij een megacamping. Zou er nog een plaatsje zijn voor deze simpele fietsers? En ja hoor, ‘ ne vous faites pas de soucis’, voor een fietser is er een plekje te vinden. Als Aliens strijken we neer op een klein beschaduwd veldje tussen de mobilhomes. De mensen uit de région hebben hier hun zomerstandplaatsen in stacaravans exotische namen dragen: Ankara, O’hara of gewoon L167.
Als het tentje weer staat en de was aan de lijn hangt even tijd om moe te zijn en niks te hoeven. Het is eigenlijk best warm. We drinken wat op het terras van de camping en daarna koken bij de tent. Receptje uit het boekje van Aline met paprika’s, feta, ui, knoflook en ei. Het smaakt prima met een stukje pain de campagne.
Daarna prachtige wandeling naar het kerkje in de avondzon. Een herinnering aan de drie dorpjes die zijn verzonken in het meer. ‘Zij offerden zich op om anderen te redden’ zo memoreert een gedicht dat hangt bij de kerk. In 1973 is dit meer gecreëerd om de waterloop van de Marne te beheersen. Het meer bij Dienville is ook kunstmatig en heeft als functie de Aube en de Seine te bedwingen. Het levert nu fraaie natuurgebieden op met veel watersportvermaak.

Geschreven door TAP.op.de.fiets