Voor het eerst een warme en droge ochtend. Geen kletsnat bedauwd gras aan je voeten en ... een droge tent! Voor het eerst ook de 'deur' van de buitentent half open gelaten om frisse lucht binnen te krijgen. La bella Italia is al voelbaar hier in Tirol aan de zuidkant van de Alpen!
Een recordtijd voor het vertrek: om 8.15 uur zijn we klaar om te gaan. Het wordt vandaag ruim 30 graden, dus we willen ook vroeg op pad. Een prachtige dag met eerst nog veel nevel om de bergen rondom. Opnieuw een grotendeels dalend pad door de appelboomgaarden: 10 % van de Europese appeloogst komt uit dit vruchtbare dal van de Adige!
Toch ook al vrij snel een pittige klim en dankzij de vochtige lucht en de relatief hoge temperatuur - nu al toch zeker 25 graden - gutst het zweet weer als vanouds.
In het gehucht Nals op de top van de eerste klim stuiten we op een verleidelijk terras. Heerlijk koffie - ein Känchen - en pruimenkuchen. Mjamm! Dan na de tweede klim in het supermarktje van het volgende dorpje broodjes gekocht - die lekkere met kummel - en twee mele - appels - frisch geplukt in deze streek.
Dan een golvend fietspad, grotendeels dalend door dit prachtige dal.
Op een lommerrijk bankje de broodjes, een eitje dat we vanochtend hebben gekookt en een blikje mexicaanse salade dat al enige dagen wordt meegetorst.
Inmiddels wordt het flink warm. De benen nog maar eens dik ingesmeerd en het tropentenue aan: bandana op het hoofd en in de nek, klep voor neus en ogen en daarbovenop de helm. Geen gezicht maar zo kan ik er wel weer tegen!
Langzamerhand maken de appelboompjes plaats voor de eerste wijnranken. Heel anders dan in Frankrijk: van de struiken zijn als het ware afdakjes gemaakt waaronder de diepblauwe druiven hangen: klaar om te worden geoogst voor de Blauburgunder, Lagrein - die we vanavond zullen proeven - en ook de beroemde Gewürztraminer.
We fietsen langs de Kalterer See, die prachtig blauwgroen onder ons opduikt. We besluiten niet aan het meer te kamperen maar door te fietsen naar Aur/Ora - dit hele gebied is volstrekt tweetalig of eigenlijk Duitstalig - om daar in de achtertuin van hotel Markushof te kamperen. Een kleine camping met achteraan tegen een muur en gescheiden door een houten hekje ' die Zeltplatze' : genummerde postzegels achter de caravans waar ons tentje nauwelijks kan staan. Maar er is een megaluxe toiletgebouw, een klein zwembad en schaduw.
Dus na het tent opzetten gauw even plonzen in het zwembad en opdrogen op één van de ligstoelen tussen een publiek dat toch 70plus is zo denken wij.
Als we wat willen drinken op het terras is ' alles belegt' ; vreemd want er is geen mens te zien.
Afijn we gaan even later wat drinken op een terrasje om de hoek en lopen daar al gauw het stel fietsers uit Arnhem weer tegen het lijf. Zij vonden de camping aan het meertje helemaal niks en hebben hier nu ook de tent opgezet. We belanden met ons vieren op een terras van de plaatselijke pizzeria. Heerlijke pizza's en verrukkelijke Lagrein: een stevige rode wijn die na een dag fietsen bijzonder goed smaakt! Het is al geruime tijd donker als we rond 22 uur weer de camping oplopen: op het terras van het hotel probeert een accordeonist met Beierse deuntjes wat leven in de brouwerij te krijgen. Toch maar weer op tijd het bed in.
Morgen door naar ..... het Lago di Garda!

Geschreven door TAP.op.de.fiets