De weerberichten zijn onheilspellend. Dat heeft dan weer als voordeel dat het alleen maar mee kan vallen, en gelukkig is dat ook het geval. De zon hebben we niet gezien en de wolken plakken grijzig tegen de groene heuvels rondom, het water van de Neckar is groengrijs en het is amper 18 graden. Maar het is droog en dat zal het grootste deel van de dag zo blijven.
Vanuit Neckargemünd langs de Neckar over een bospad dat langs de rivier kronkelt. Al gauw een prachtig uitzichtspunt op het dorpje Hirschhorn aan de voet van een indrukwekkende burcht. We gaan niet de rivier over om het dorpje te bezoeken maar fietsen door naar Eberbach ( Eber = everzwijn). Daar bij een Italiaans restaurant een capuccino en een gesprekje met de eigenaar die hier al zo'n dertig jaar woont, geëmigreerd vanuit Calabria. Als we zeggen dat we naar Rome gaan en dat we al verlangen naar het heelijke Italiaanse eten breekt de zon door op zijn gerimpelde en doorrookte gezicht en begint hij tot in detail de route door te nemen met ons. We zitten op een marktpleintje dat wat vervallen is met uitzicht op Hotel Karpfen dat op de gevel de geschiedenis van het stadje heeft afgebeeld in zgn sgraffito: op de oorspronkelijk donkere muur wordt een lichte gekleurde laag aangebracht en dan worden de afbeeldingen erin geëtst. Verderop een bakkerij met prachtig versierde gevel, maar de bakker is gesloten en het stadje maakt een verlaten en wat treurige indruk.
Het kost moeite een bakker te vinden die open is en we kopen er een croissantachtig broodje. De kwaliteit is niet zo goed als we hier in Duitsland gewend zijn! Toch eten we het lekker op want het vult de maag terwijl we alweer kilometers verder zijn bij een stuw aan de Neckar.
Bij een supermarktje met veel lege schappen sprokkelen we een lunch bij elkaar met gelukkig wel verrassend lekkere en verse broodjes, mozzarella, salami en tomaatjes.
We passeren nog Zwingenberg met een echt Assepoesterkasteel hoog tegen de groen beboste heuvelwand.
Niet lang na de lunch zet de grijze lucht zich om in regen. Dus geen sightseeing meer maar gewoon gestaag doorfietsen naar Oedheim, waar Gasthof Sonja is gereserveerd. Het predikaat 'bed and bike' wordt zonder meer verdiend. Gastvrije onthaal, fietsen in de garage, een prima slaapkamer, luxe badkamer en früstuckraum voor ons alleen (er zijn vandaag geen andere gasten).
De top drie van de straatnamen is tot nu toe als volgt. Met stip op 1 'die Hauptstrasse'. Daar was ons hotel in Neckargemünd. Op 2 de 'Goehtestrasse' daar is ons Gasthof nu. Op 3 'Am Friedhof', we zijn van plan daar voorlopig nog niet te logeren, maar er is geen dag of de route voert wel langs een Friedhof'.
Na een heerlijke douche als alle natte kleding is uitgehangen nog even een praatje met de gastvrouw. Ze is hier geboren en getogen en verhuurt nu een deel van het ouderlijk huis. Dankzij Reitsma ook geregeld echtparen die net als wij naar Rome fietsen. Verder zakenlui (Audi fabrieken) en mensen die hier een weekje als toerist verblijven.
Op haar aanraden willen we eten in hotel Zum Krone, maar helaas alles vol. Het wordt dus de Chinees langs het fietspad bij de Neckar, ook niet verkeerd.

Gelukskoekje bij de Chinees:'Alles ist möglich wenn Du fest daran glaubst'

Geschreven door TAP.op.de.fiets