Vandaag einderlijk afspraak huisarts.
Hij ziet geen uitval in mijn benen, maar vermoed, als ik vertel dat na een km lopen mijn rechterbeen doof aanvoelt, er dan wel uitval is.

In ieder geval verwijzing neuroloog die dan moet gaan bepalen of ik naar Rotterdam kan naar het park medisch centrum.
Of dat dit idd een stenose is of toch a specifieke pijn.

We wachten weer af.
Thuis ontbijten en dan door naar laatste keer shockwave en Emtt.
Heeft het geholpen?
Ik weet het niet zo goed.

Ik kan in ieder geval langer staan en weer verder lopen.
Maar ik heb geen idee of dat door de melatonine komt want daar durf ik nou niet mee te stoppen.

Tegen de tijd dat ik naar de neuroloog moet is het vroeg genoeg om uit te proberen.
Dus als ik na de therapieën vrij ben de verdere dag is het plan naar het Bentwoud te gaan.

Ik heb mijn fototoestel en wandelschoenen in de auto.
Via de vlietlanden rij ik terug en dan bedenk ik me dat rondje hier om de plas ook wel leuk is.

Dus ik zet mijn auto neer, trek de stoute schoenen aan en wil rechtsaf naar de plas.
Maar mijn voeten gaan net zo hard linksaf naar de grote plas.

Klein stukje proberen bedenk ik me.
Maar het is zo mooi dat ik doorloop.
En als ik me buk om een foto te maken loop ik erna even pijnvrij.

Truc voor vandaag🤣
Ik maal er lustig op los.
Stel nou dat de pijn niet van de stenose afkomt.
Dan wordt er niks gedaan en blijft het bij a specifieke pijn.

Gaat dat dan ooit nog weg?
En als het wel stenose is wat is de kans dan dat het beter wordt.
Elke keer als ik ga zoeken op internet naar antwoorden word ik bezorgder dus dat heb ik maar gelaten.

Maar nu loop ik en het gaat goed.
En ik geniet.
Vanmorgen was er een stelling of ik naar Mars zou willen verhuizen.

Nee was mijn antwoord.
Moedertje natuur is te mooi.
En ook al maken wij haar kapot, ze overleefd.
De mens niet, die graaft zijn graf.

En nu ik hier zo tussen al dat geel van het koolzaad loop en tussen al dat groen, verbaas ik me er maar weer eens over waarom mensen, als ze de keus hebben, de grijze flatgebouwen en huizen verkiezen boven de natuur.

Na dik 6 km wordt het tijd voor een bankje.
Eerst dacht ik een kom soep te halen in het restaurant, maar geen trek.

Op een bankje even flink met mijn handen op mijn schoenen rusten.
Opdracht van de fysio, dan geeft dat meer ruimte.

Het is op dit stuk ook aardig stil op het kabaal van de vogels na.
Wat heerlijk dat dit weer kan.
Afgelopen week was ik na 12 km overtuigd in aug. mee te gaan op waddentocht.

De dag erna wist ik dat ik niet mee ging.
En na vandaag weet ik zeker dat ik mee ga🤣
Even zien hoe het morgen gaat.

Na een poosje stap ik verder.
Ik loop alleen maar onverhard.
Toch mooier hier dan het Bentwoud, als is hier de snelweg meestal goed te horen.
Een knalrode scherpe doorn trekt mijn aandacht.

Ik kan het vergelijken met dat scherpe pijnlijke plekje in mijn rug.
Toch bijzonder als je het zo bekijkt.

Na 8 km ben ik de plas rond.
Tjee nog vroeg en het gaat goed.
Zal ik?
Mijn voeten dansen de weg over en gaan het verharde pad over.

Rondje vogel plas Starrehout via Leidschendammerhout.
Een mooie witte reiger vliegt een paar keer weg voor ie voor de foto blijft zitten.

De ooievaar is aan de wandel.
Talloze geluiden van vogels die ik herken maar nooit kan plaatsen als geen vogelkenner.

Het is hier zo ontzettend mooi dat mijn hoofd vergeet te malen en denken.
Bij de vogelkijkhut ga ik een poosje zitten.
Een vader en zoon zitten er ook.

Zoon super enthousiast wat hij allemaal ziet.
Het wordt in een boek opgezocht.
De grutto , de koks meeuw, de gans, eend en scholekster het komt voorbij en het joch is er blij van.

Mooi om mee te maken.
Een andere vrouw 8komt ook zitten.
Na een kwartier is het welletjes.
Ik moet straks nog naar de breiclub dus moet het niet laat maken nu.

Het laatste stuk loop ik door en omdat ik iets meer tijd heb nog dan ik dacht loop ik door naar de 13 km.
Een man laat zijn hond uit.
Een boxer die werkelijk schuivelt.

Hij heeft er geen zin in zegt de man.
Ach een oudje?
Maar nee beestje is pas 5 en heeft het warm.
Dat wordt wat als het echt warm wordt.

Na 13 km sta ik dan bij de auto.
Had ik naar de 20 gekund?
Ik denk het zomaar.
Het weekend ben ik vrij.
Ik kan het gaan uitproberen of twee keer lopen ook gaat.

Aan een paal hangt wederom een schoen.
En weer ben ik niet van plan mijn schoen er al naast te gaan hangen.
Ik wil weer met de pelgrims mee🙂.

En zo was vandaag in ieder geval een goede dag.🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek