Vannacht geen oog dicht gedaan.
Twee snurkende mannen, mijn bovenburman die maar niet stil kon liggen en zijn laken liet vallen het was niet zo grappig.

Ik was blij met de dag.
Douchen, inpakken en op stap.
Eerst naar de supermarkt voor koffie en Els heet water want de thee was op🤣

Dit al de tweede keer en de zakjes zitten onderin mijn rugzak daar kom ik niet bij.
We zien kamp Denenmark.
Hij vergeet zijn schoenen aan te doen dus moet nog aan de bak.

Hij vertelt dat hij geen barbier kon vinden, dus laat hij zijn baard en snor groeien.
Ik zeg hem dat het dan net een geit wordt.

We zeggen niet meer hee Danmark maar beh🤣
Na ons ontbijt gaan we aan de wandel. En eigenlijk ben ik al snel alleen op pad.

Ik zit in mijn hoofd.
Op mijn vroegere site stond als titel,
Stap uit je hoofd, omarm je hart en wandel samen door het leven.

Daar is vandaag geen sprake van al geniet ik enorm van de weg die we lopen.
Tjilperende vogels, hagedisjes en vlindertjes.
Geen rare stijgingen of dalingen, ik vindt het geweldig zo.

Els die ik even opwacht zegt het net de meseta te vinden.
Hoort geen vogel.
Nou laat maar komen ooit die meseta.
I love it.

Dan loop ik pal voor de foodtruck de denen voorbij.
Koffie zeg ik en mekker ze gedag.
Zij komen ook even koffie halen.

Als Els komt mekkert ze ook.
We moeten lachen.
Zij gaan verder, Els ook vast en ik loop er niet veel later achteraan.

Els en de denen voorbij.
En dan al om half 12 is het gedaan.
Ik denk leuke albergue maar behalve de kleurtjes valt het wat tegen.

Dan maar de stad in.
Mooie kathedraal met een terras waar we gaan zitten.
En we zitten.
Nog maar wat drinken, rondje om de kerk en zien dat er niks te beleven is en weer zitten.

En ik wordt steeds ongeduriger.
Mijn lijf is niet gemaakt voor het niks doen en rondhangen.
En we kunnen pas om 19 uur eten.
We lopen samen een stukje en komen een pelgrim tegen die georganiseerd loopt van hotel naar hotel.

Doet me denken aan mijn eerste camino.
Wat ben ik blij dat ik dat niet meer doe.
Zij kan het hotel niet vinden.
Via google maps brengen we haar erheen.
Dankbaar want ze is moe.

Morgen lopen we rond de 20 km en dan wil Els een dag overblijven in Logroño omdat het een mooie stad is.
Dat betekend weer maar 7 km lopen.

Op zoek naar wat er te doen is zie ik een stukje buiten Logroño een natuurgebied met kloof en voor Mary die eerder vroeg wat het voor roofvogel was, er vliegen daar gierzwaluwen die we hier vaker hebben gezien.

Keus is dan snel gemaakt.
Logroño 7 km, stad bekijken, uitzoeken hoe we met de bus in het natuurgebied komen en volgende dag een dag die kant op.

En daarna wachten we weer want 19 uur gaat pas het restaurant open.
Els blijft zitten, ik loop maar weer een rondje.
Even een huilbui en flink van me af tetteren en dan is het wel 19 uur en kunnen we eten.

En dan maakt het de hele dag goed.
Varkenshaasje in roquefort saus en zo vreselijk lekker.
Met frietjes en sla met tomaat.
Karaf koud water en een glas wijn.

Als we gaan afrekenen betalen we 21 euro totaal.
Dit is nog eens leuk uit eten gaan😀
We gaan terug naar de albergue en zien net dat de kerk begint.

Dus als gelovigen schuiven wij ook naar binnen.
Voor mij bekende liederen en rituelen als katholiek opgevoede.
Ik vindt het fijn de dienst bij te kunnen wonen.

Na de dienst is het dan echt aan op de albergue.
De dag eindigt goed.
Nu hopen dat de slaap door het gesnurk toch gaat komen.
Geen harde snurk dus mijn oordoppen zullen het opvangen🤣

Geschreven door Carolines.wandeldagboek