Gisteren mochten we weer. Weer wat kilometers verder op het pelgrimspad.
En van een klein clubje wat zou gaan groeide dit clubje uit tot 1 man met een zevenkoppige harem.
Alhoewel 1 man...... Vandaag komt Els ook mee met Ernie. En mijn Bert is ook voor het eerst van de partij.
We zijn allemaal keurig op tijd.
Het verbaasd me toch steeds weer dat het mij ook lukt om niet te verwalen en op tijd te zijn.
Ontzag voor Victor zijn bui denk ik als iets niet gaat zoals gepland door onnadenkendheid🤣
Met twee auto's gaat het naar Drunen.
De eerste koffie tent is dicht, maar een vriendelijke dame vertelt ons dat 1 km ver op de dijk ook een koffietent is.
Dat doen we.
Maar daar aangekomen blijkt die ook dicht.
Gelukkig hebben we een ontzettende lieve restauranthouder die ons voorziet van heerlijke filterkoffie.
Geweldig toch deze mensen?
Na de koffie gaan we op pad.
En dan lopen er twee jonge gansjes op de weg en die lopen met ons mee.
Iemand onder aan de dijk roept waar ze thuis horen en voor ze geplet worden onder een auto zitten ze veilig bij Anita en Els in de armen en worden netjes thuis gebracht bij moeder de gans.
Victor en Hetty missen wat die zijn al verder.
Wij lopen, weer aan het begin van de route bijna de verkeerde kant op.
Net op tijd bedenk ik me daar de vorige keer vandaan te zijn gekomen.
Dus komoot er even bij en dan gaat het goed.
We zien Victor en Hetty al snel voor ons lopen.
Ik rits de pijpen van mijn broek.
Het is prachtig weer. Vandaag wordt er wat afgekakeld. Bert en Ernie maken de eerste voorzichtige kennismaking.
En daar blijft het vandaag bij.
7 dames bij elkaar en de concentratie voor een missie is volledig zoek.🙄🫢
We komen bij de pont.
Nog dik 3 km naar Heusden en 13 uur.
Etenstijd. Nog altijd aan het lijnen gaat mijn biologische klok toch aardig aan geven wanneer mijn buik vulling nodig heeft. Bankje asfalt, gras plek voor ons allemaal😁 En dan gaat het naar het pannenkoeken restaurant in Heusden.
Nelly die er ook weer bij is waagt zicht aan een pannenkoek. De serveerster komt vertellen dat Anita haar schoenen niet uit mag en niet op blote voeten in het restaurant mag.
We zitten buiten🤣 Met de voeten op de stoel is dan blijkbaar wel toegestaan.
We krijgen drinken en ongevraagd een kan water en op verzoek nog een kan met sinasappel en citroen.
Lekker.
Als we afrekenen moet Els ineens een belachelijke 4.50 euro betalen voor een tonic.
Op de vraag of dit wel klopt krijgt ze te horen dat ze maar op de drankenkaart had moeten kijken die niet op tafel lag.😡
Wat een onhebbelijke serveerster.
En dan bleek ook het ongevraagde water betaald te moeten worden.
Geen aanrader en zeker niet voor herhaling vatbaar.
We lopen door het stadje heen.
Prachtig oud stadje. Zelfs ik vind stenen kijken leuk vandaag. Het is niet lekker ronddolen door de stad met leuke winkeltjes. Victor zorgt dat de centen in de tas blijven en we op tijd aan het eind zijn. Mannen zijn soms toch reuze handig.
Mooi pad vandaag. Nog een pontje, dit keer gratis en het laatste stuk.
Op een bankje mogen we aanschuiven bij een rustende dame. Daar wachten we op Nelly en Hetty die nog wat achterop lopen.
En op de laatste km loopt dan nog een mede pelgrim die ook bezig is met het pelgrims pad. Hij heeft al veel paden in Nederland gelopen.
Leuk die spontane ontmoetingen.
Nog een grotere spontane ontmoeting is mijn auto te zien staan.
Ik had die in Nederhemert verwacht. Een hoofd kan maar leeg zijn. Met de auto gaat het nu naar het centrum.
Op een terrasje in de drukte van een kermis vinden we elkaar weer en drinken we ons etappe drankje. En dan is het naar huis.
Bert en Ernie moeten maar uitgebreider kennis maken in Vessem 1 juni.
Eenmaal thuis toch wat last van de hielspoor nu met 9 kilo op mijn rug. Hopen dat het goed gaat straks.
En eenmaal thuis ook nog eens op de bank in slaap vallen. Het wordt tijd voor de vakantie.
Geschreven door Carolines.wandeldagboek