Zooo wat een heerlijke avond gisteren. Lopen, lopen naar de oude haven, vaak de weg vragen en fotograferen.

Prachtige gebouwen, veel slecht onderhouden, mooi geklede mensen en zwervers.
Een bouwput is het ook en de vuilnis stapelt zich op.

Aan de haven veel terrasjes, beredruk maar gezellig.
We vinden een tafeltje en de stoelendans gaat weer beginnen.

Eerst een gedeeld tafeltje maar dan komt er wat vrij. Hop daarheen. Ooo maar kijk daar komt ook wat vrij met een mooier uitzicht.

Hopla. Goed opletten dat we onze bullen ook mee verhuizen.
Nou en dan zitten we en eten we heerlijk tonijn met sesam, groente en frietjes.

Kopje thee als nagerecht en dan verderop naar een ander terras voor een glaasje port.
En als we dan aan de port zitten begint het te waaien en komt de eerste stortbui.

Met een enorme snelheid gaan bij de buren de parsols omlaag en binnen 5 minuten zijn de straten en terrassen zo goed als leeg.

Als ik afgerekend heb en vraag hoe we aan een taxi komen is de zo vriendelijke ober knal chagerijnig. Mensen klagen over de maaltijd willen niet alles betalen.

Bellen zegt hij maar is niet van plan nog behulpzaam te zijn. Het is weer droog dus lopen dan maar.
We zijn moe.

Vannacht beroerd begin. Bed is hard en ik kan niet slapen. Els hoor ik slapen en buiten is kabaal dus muziek op.

Leuk oortjes uittesten.
Maar ik vergeet de bluetooth aan te zetten en de muziek knalt de kamer in.

Els wakker🤣
Met de muziek op verder goed geslapen.

Vandaag terug naar het vliegveld. Het ontbijt wit brood en koffie en thee is niet helemaal gezond. Er is een duitse pelgrim.

Haar eerste camino en alleen op pad. Leuk kind.
Zij blijft net als wij nog een dag.
Wij gaan op stap naar de metro de verkeerde kant natuurlijk op.

Er zijn nog geen gele pijlen dus een goed excuus om te dwalen😁 met google maps komen we eruit.
Een kaartje kopen is ook weer een heel avontuur waar een vriendelijke portugese ons mee helpt.
Op het vliegveld uitgezocht hoe we naar pontevreda komen.

Online regelen met de flixbus en met hulp komen we eruit.
Ticket terug naar de brug.
Goede metro in en als we eruit moeten geen brug.

Stukje terug zeker?
Een man wijst ons de weg maar bij de volgende halte geen brug. Wel oude industrie.

Bij een tentje dan maar koffie.
We moeten met de bus.
Bus 500. Oke die nemen we en we gaan prachtig langs de zee.

En dan komen we bij de brug en gaan we aan de wandel.
Leuk. Foto, nog een foto, nog 1 we blijven knippen.
Smalle straatjes, en als we het niet meer weten vragen.

En dan zijn we bij de brug.
Prachtig om zo over de Douro te wandelen. Een knul neemt een foto van ons en wij van hem.
En dan hebben we ook trek.

Koffie met pastel da nata. Gebakje met room waar Els het steeds over heeft.
Iets anders te eten hebben ze niet.

Als ik de kopjes naar binnen brengt vertelt de ober dat ik toerist ben en hij moet werken maar ik help hem.
Daarom 1 gebakje gratis.

Lief.
Eenmaal beneden aan de brug kopen we een kaartje voor de boot.
En dan eten.
Kip met salade en frietjes.

En dan komen we erachter dat we niet drinken.
Dus iets bij tanken.
Na het eten op zoek naar de boot.

Maar eerst komen we langs Cais de Gaya waar we binnen lopen.

Het is de plaats van de historische portwijnkelders waar de portkelders zich ooit bevonden en waar de wijn in vaten op Rabelo-boten aankwam,

brengt Cais de Gaia nu een toost uit op de herders van Serra da Estrela en op de producenten van portwijn met het seculiere orgel muziek.
Een unieke ervaring om de zintuigen te prikkelen in een samensmelting van de klank van de toetsen van een fantastisch Portugees pijporgel uit de 19e eeuw

met de unieke smaak van Pastel de Bacalhau met Serra da Estrela BOB-kaas. Een eerbetoon aan land en zee zo exclusief dat het alleen hier kan worden beleefd.

Het is een mooi pand met enorme wanden vol boeken.
Het orgelconcert is vreselijk😁
Tijd voor de boot.

We willen de verkeerde boot op maar met alweeer vragen komen we op de goede. Camino per boot. Kan toch ook?

We doen de 6 bruggen tocht. Aha daarom kwamen we bij de metro bij een verkeerd punt.
Wij vragen gewoon naar de brug in de veronderstelling dat iedereen dat weet.

Het is prachtig om te zien.
Maar ook de enorme tegenstellingen.
Eens zo welvarend opgebouwd zie je nu ook de verloedering van het water erg goed.

Vergane glorie.
Weer terug willen we weer drinken en we hebben een bon voor gratis drinken.
Maar dat is voor port.

Nog niet zeggen wij en geven de bon aan een vrienderlijk uitziend ouder stel.
Ze snappen het niet helemaal maar Els helpt ze op weg.

Goede daad verricht.
Dan horen we ineens eindelijk hollands.
Een rotterdammer die een stedenreis maakt.

Ja hij is alleen in Porto geweest en gaat morgen weer naar huis.
Maar hij ging wat eten. Een ober vroeg of hij wilde eten. Hij kreeg de menu kaart en werd vervolgens weggestuurd.

Uit boosheid scheurde hij de menu kaart in twee. Zijn dag verpest niet de mijne.
Man is dronken en wij snappen het wel dat hij weggestuurd is.

Je schaamt je bijna voor je eigen land.
Wij willen nog boven langs langs de porthuizen maar als we de heuvel op gaan dan hebben we het ineens ook gehad.

We zijn verzadigd met indrukken.
Er kan niks meer bij.
Via de andere kant terug naar de haven. Naar de port proeverij.
5 glaasjes voor 5 euro.

We hebben er de grootste lol mee. Els lust er 1 niet dus ik mag op voor 6.
Maar ik loop nog recht🤣


Er loopt al 2 dagen een bedelaar. Echt een stumpertje in een toch net pakkie.

We hebben met hem te doen en gaan overstag.
Als we terug lopen ziet Els een karretje waar ze pastel de nate verkopen.
Voor morgen in de bus en we kopen er 6.

Leuke verkoper met een prachtige foto van de ondergaande zon op finisterre.

We eten er 1 op en 4 voor morgen.
Op een bankje eten we de andere 4 ook maar op.
Tja...

We gaan terug en ik vertel hem dat het doosje leuk is maar dat we de inhoud missen.
Een hoop gelach van omstanders en de man.

We gaan met hem op de foto en krijgen 2 gebakjes gratis.
We doen iets goeds. Vanmorgen ook al 1 gratis🤣

Maar dan is het echt op huis aan.
We verlangen naar morgen. We willen weg.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek