Vanacht als een blok geslapen.
Vanmorgen laat op.
Ik voel me beter dan gisteren alleen nog wat verkouden en benauwd maar dat is prima.

We lopen pas half 10. Waarheen, hoever? Het maakt niet uit. We zien wel en hebben zoveel tijd.

We lopen al vrij snel omlaag. Dat mag zo blijven. Maar zoals altijd omlaag is ook omhoog.
Het is zo bijzonder mooi de route, dat ik alleen maar stilletjes geniet.


De gesprekken over allerlei onderwerpen en boeken etc of over Nederland, het boeit me niet. Mijn hoofd is in het moment en alles er buiten bestaat niet.

En aangezien ik wat vaker stil sta vandaag kom ik een eindje achter en dat vind ik prima.
Lopen in stilte, alleen met mijzelf en genietend van de omgeving.

En als ik Bert gewoon los laat hangen heb ik meer lucht te besteden, dus het gaat prima vandaag.

Bert mijn trouwe metgezel.
Elke dag lichter te dragen. Want elke dag verdwijnen er twee druppels shampoo,

een beetje lenzenvloeistof, een drupje tandpasta en een beetje gezichts créme.

En omdat ik de dag begin met drie kwart liter vocht neem ik ook maar een halve liter water mee en een halve liter cola zero voor "de nood aan de man" drank.

Dus Bert gaat alleen nog vast bij berg op en dat is niet veel vandaag.

Op een gegeven moment roept Els, koffie nog 3 km.
Oooo lekker.
En dan zijn we weer op de top van een berg met een prachtig uitzicht.

We genieten er en Els en ik maken een vreugden dansje.
We hebben plezier samen.

En dan gaat het verder en al snel komt dan de koffie.
Een groot bord met traditional ijscreme.

Zie je wel de gebeden worden verhoord.
En als ik binnen vraag, verwijst ze me naar een vrieskist met allemaal magnums en verpakt ijs.

Alleen maar k*t magnums mompel ik tegen Els.
Dan maar cola zero en als toetje een magnum.

Els en ik hebben allebei een verstoppings probleem. Maar wie weet laten we nu de pot barsten met de linzen regen van gisteren.

Ik win met twee linzen tegen 1. Leuk praatje in bijzijn van Jeroen🤣

Na een poosje stappen we op.
Soms een poosje voorop, meestal hang ik achteraan te genieten.
En dan zie ik een vogel met, allemaal grasjes in zijn bek, een gaatje in een schuur induiken.

Leuk die moet er ook weer uitkomen dus op wacht met de camera in de aanslag. En ik wacht en wacht en wacht.

En ineens, een hoop gekwetter en vliegt ie uit een ander gaatje weg.🤷‍♀️
Spaanse k*t vogel mompel ik en schiet in de lach. Els en Jeroen die een eindje verderop staan te wachten krijgen het verhaal te horen.

Zij hebben een paar km verder een albergue gevonden. Zonder kook gerei.
Maar zien.
Els haar been zwabbert en we zwabberen kalmpjes verder. Mooi plekje om te plassen.

Ik duik onder de rest loopt door.
Dan telefoon. Els met een koffie stop.
Ja prima. Daar aangekomen blijkt er ook een albergue.

Een 3 persoonskamer is 10 euro per man duurder dus keus direct gemaakt.
Met eigen badkamer met massage douche. En een tuin met ligbedden.

Na een flinke lunch gaan we het terras op en op de ligbedden terwijl Els haar boekjes bijwerkt.

Alleen de ijscoupe ontbreekt nog.
Maar volgens Jeroen komen alle wensen uit dus wie weet. Ik blijf hopen😁

En net als je dan heerlijk geinstaleerd bent flats.
Een spaanse k*t vogel komt voorbij en dropt alvast een klodder slagroom op mijn hand.

Wat een zwaar leven heeft een pelgrim toch🙄
Els gaat als eerste de douche uit proberen.
Dat doet ze zo enthousiast

Dat het hele terras mee kan genieten🤣. Een koude regendouche ineens is toch wel teveel van het goede.

Als ik klaar ben zet ik hem op de steenkoude massage stralen uit de muur om Jeroen te plagen. Douche aan douche uit en wij liggen dubbel.

Maar Jeroen heeft nergens last van gehad zegt hij😁

En nu liggen we languit op bed werken onze zooi bij en hopen op een warme maaltijd😁

Wat een eindeloze fijne en mooie dag

Geschreven door Carolines.wandeldagboek