Prima albergue maar tjee het slapen werd vroege ochtend werk en ik werd ook hartsteke laat wakker.


Els was al hoog en breed gekleed.
En ondertussen dat ik douche en me op dirk probeert Els nog een nacht bij te boeken.

En terwijl zij beneden wacht op de vrouw des huizes komt de vrouw des huizes al boven langs. Dus nu 2 onderbedden geregeld en Els nog schone handdoeken.

Dan de was bij elkaar vissen. Wat kan een mens een hoop was hebben.
Alles ook wat ik niet aangehad heeft gaat mee.

Dan voelt alles tenminste weer schoon.
En terwijl de was draait regelen wij een bus naar Santiago morgen. Althans dat denken we even te doen.

En we ontbijten met de croissantjes van de bakker.
Schreeuwende duitsers en

Spanjaarden, keihard gelach van een vrouw die om elk zinnetje van een duitse man blijkbaar onbedaarlijk hard moet lachen.

Els zegt er wat van maar het is het einde van de reis vindt de duitse man dus moet kunnen.


De bus krijgen we ondertussen niet geregeld. Ook de albergue mw. Komt er niet uit dus op naar de toeristische info.

Daar is een knul die de muxiana haalt. Niet alleen voor hem zelf maar ook voor charlie duck.
Een soort grappige bad eend die de hele weg al met hem meereist.

Wij hadden er 1 voor Bert en Ernie moeten vragen🤣
Maar ja wat moet je met die 2 dingen.

De juf van het toeristen bureau weet ons met wat gezoek wel uit de brand te helpen.
Het leven van een pelgrim gaat niet over rozen.

Dan op voor de koffie.
Mijn internet valt iedere keer uit en een reis terug is lastig.
Dus ons muurbloempje wordt ingeschakeld.

Het wordt zondag terug reizen met de bus. Erg goedkoop het vliegen is idioot duur.
Met dank aan Wim.

Terug naar het hotel.
De was ligt er naast die was klaar.
In de rij voor de droger.
Als ik terug kom staat er ineens een andere mand voor.

Zo werkt dat niet dus onze mand weer vooraan.
Als Els even later gaat kijken zit onze was in de droger.

Vreemd we hebben niets betaald.maar als we dan later terug komen en ik blij de was ophaal zit deze weer zeiknat in de mand.

De pelgrims die komen kijken naar hun was in de droger krijgen vragen van Els maar spreken ineens geen engels.

Iemand anders die erbij komt heeft een heel verhaal maar we zijn boos.
Dan gaat onze was erin en kunnen wij op stap.

Oja en er is een Nederlandse aziatische pelgrim van 73 binnen gekomen.
Zijn eerste reis en dolglukkig.

Dit is pas vakantie. De natuur, de ontmoetingen met al die mensen, de mooie Albergue.
Wat geweldig om zo een man tegen te komen.

Dat je dat op je 73e nog mag ontdekken.

Naar de haven waar we de 2 nederlanders tegen het lijf lopen die we tegen kwamen richting Cee.
Ze dachten dat wij allang weg waren.

Een ouder stel en zij met kapotte voeten uit Jean Pied.
Even kletsen en dan verder.
Tijd voor de luch. De was perikelen hebben wat uurtjes in beslag genomen.

We horen al even een hoop geschreeuw en bij een tentje waar wij neerstrijken staat een gozer de boel bij elkaar te chreeuwen en tieren.

Loopt met een stuk metaal waar hij mee op een lantaarnpaal slaat.
Even gewacht maar ze zijn te druk met deze gast dus stappen wij op.

Een ontspoorde pelgrim denk ik.

Andere tent. We zitten nog niet of ons wordt gevraagd wat we willen drinken.
Alc. Vrij bier.
We vragen de menu kaart en voor we hem open kunnen slaan

wordt ons gevraagd of we een keus hebben kunnen maken.
Geen aardige man en alles kijkt naar de politie die ondertussen met loeiende sirenes is gearriveerd.

Terwijl wij een gezonde tonijnsalade weg werken kijken we hoe het verder gaat.
Heeeel erg lang blijft de politie praten en uieinderlijk wordt man afgevoerd met de ambulance.

Wij betalen en gaan op voor echt schepijs.
Neee niet de ijscoupe die komt morgen in Santiago.

We doen wat boodschapjes en halen de was op.
Ik vouw een onderbroek van mij op en 1 van Els en dan komt ook zij vouwen.

En dan ineens is mijn paarse onderbroek weg.
Els ziet hem niet ik ook nergens.
Nou ja misschien me vergist en zag ik ze vliegen.

Maar boven is hij ook niet.
Verbazingwekkend zo snel als die de benen nam.🤷‍♀️🤷‍♀️

Het leven van een pelgrim kent vele verassingen.
Je kan hier een voeten massage krijgen en we denken er even over.

Later ziet Els dat het een dikke Duitser of zo is waar we ons vanmorgen met het ontbijt zo aan geirriteerd hebben.

We zijn aan de dans ontsnapt😀
En nu gaan we nog eten en wijn drinken bij de zons ondergang.

Morgen naar de mis en ik duim super voor Els dat het wierrookvat zwaait.
Voor mij zou dat de 3e keer zijn en 3 keer is toch wel scheepsrecht.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek