Oooo wat heb ik gelachen. Gisteren de massage douche en gillende Els.
Vanmorgen lig ik nog in bed en weer Els aan het roepen om hulp.

Die had de douche aangezet en kreeg gelijk de koude massage stralen uit de wand zo de douche ruimte in.

Die douche moest uit zonder direct een drijfnatte badkamer te hebben.
Op zoek naar wat....

Tja waar doe je dan de douche mee uit?
Nou was er een plint losgeraakt dus die gepakt.

Douchedeur open en snel de kraan uitdrukken met de plint.
Els kon weer douchen.🤣🤣

Even later gaat Jeroen die van niks wist en komt met de plint de badkamer uit lopen.
Goh een plint waar komt die vandaan?😁

Met het ontbijt nemen Els en ik het besluit dat we samen verder willen. We missen het wij gevoel en missen elkaar.

Dus Jeroen wordt uitgelegd dat we het heel leuk samen hebben gehad maar dat het nu weer wij samen is en hij alleen verder mag.

En dat begrijpt hij.
Dus na de knuffels en laatste foto die hij van ons maakt zien we hem verdwijnen.

Eind van de dag appt hij al in finesterre te zijn.
Wij gaan ook gelijk op pad. Het heeft vannacht flink geregend en het is flink afgekoeld.

Maar de route is weer prachtig.
Als we hoog in de bergen de stuw ver beneden zien, de waterval en de slingerende rivier, hou ik het niet droog.

Het raakt me enorm, de schoonheid van dit landschap.
We genieten weer samen en ineens voelt het ook weer zo, als samen.

Genietend lopen we voort. In Logrono is onze eerste koffiestop.
Een nederlands stel al flink op leeftijd zijn uit Saint-Jean-Pied-de-Port vertrokken.

Leuk om even mee te kletsen.En dan begint het te spetteren. Even wachten en als het droog lijkt gaan we op pad.
Nog geen 5 minuten later breekt de ellende los.

Poncho's aan en even schuilen onder een boom.
Onze schoenen voelen dan al niet droog meer aan.

We lopen verder tot een toeristen bureautje. Dicht maar wel met afdak.
Even afwachten maar.

Het ziet er niet naar uit dat het droog gaat worden dus verder.
En dan komen we in Hospital.
8 km verder.
De komende 15 km komen we niks meer tegen.

Dus eten en nog een stop.
Het is nog te vroeg om te stoppen en in de regen ploeteren we voort.

Van de week in de hitte stopte er een taxi en bood een lift aan. Toen dachten we nog waar die vrouw het lef vandaan haalde pelgrims een taxi rit aan te bieden.

Nu stopt er niks😅
Gaan we via komoot of google maps de korte route? Komoot is ook een km korter en nog maar 60 meter stijgen.

Niet via maps. Langs de weg vind ik het te gevaarlijk. We lopen een poosje op komoot en dan wordt het droger.
Fijn. Poncho's gaan deels uit.

Nog wel aan en uit en weer aan, maar het wordt steeds beter en uiteinderlijk schijnt de zon en is het weer warm. De poncho's gaan onderaan de rugzak.

We lopen via de gele pijlen verder.
Het is een constante stijging.
Niet heel steil maar genoeg om moe van te worden.

En dan zien we langs de kant van de weg iets liggen. Het lijkt wel een mens en als ik door de camera kijk is dat het ook.

Beetje eng. Het blijkt een pelgrim met een zere enkel te zijn.
We bieden hem pijnstillers aan maar hij heeft al voltarenzalf en tabletten.

Onze stokken hebben we zelf te hard nodig, die staan we niet af.
We kunnen niks voor hem doen dus we wensen hem sterkte en gaan verder.

Een korte stop voor wat drinken en nootjes en dan weer verder.
En als je dan denkt zo ongeveer Cee te moeten gaan zien, gaat het weer hozen.

Poncho's weer aan en niet lang erna beginnen aan de steile afdaling, die nooit lijkt te eindigen.

De zee zien en Cee in de diepte is wel erg mooi maar de regen maakt, echt mooie foto's maken, niet mogelijk.

Jammer. Eenmaal beneden zeer blij met onze, in hospital al, gereserveerde slaapplek.

De douche is heerlijk en daarna het eten in een local spaans tentje is overheerlijk.

Caillos een traditioneel spaans gerecht van kikker erwten en vlees.
Vienette ijs en thee toe.

De bijbehorende fles wijn gaat niet leeg😁
Nog 3 loop dagen en het voelt niet fijn nog.

We slapen weer op een slaapzaal. Toen we weggingen lagen we er met 3. Nog een blonde nederlander.
Ook vertrokken uit Jean Pied

Benieuwd wat de dag van morgen gaat brengen.🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek