Wat een albergue.
Geen warm water en wat er uit de douche kwam was een piesstraaltje waar je moest gaan rennen om water op te vangen.

Naast me lag een enorme snurker waar mijn oordoppen niet tegen bestand waren.
Dus slapen was er niet bij.
Om 4 uur moest ik naar de wc en heb ik maar eens flink tegen zijn bed gestoten en eraan gerammeld.

Met resultaat😀
Het werd een stuk rustiger.
Dat had ik eerder moeten doen.
Om 6 uur begint dan het gerammal van pelgrims die vroeg op pad willen.

Goed dit is dus een rustig blijven liggen nacht geweest.
Wij blijven een poosje liggen.
We hebben vandaag geen haast.

Maar dan is het ook voor ons tijd.
Geen warmwater dus hoofd onder de koude kraan en aankleden.
Spullen worden niet erg effectief ingepakt, het is tenslotte maar 8 km.
Bert fluistert me onderweg zachtjes toe het morgen iets anders te doen😀

We besluiten in het restaurant waar we gisteravond gezeten hadden te ontbijten.
Wat een heerlijke verassing.
Verse sinasappel, perzik en ananassap,
Bruin brood, roerei, kaas ham, joghurt met muesli, koffie en thee voor 12 euro pp.

Vooral dat bruine brood.
Wat een welkome verassing.
We genieten op ons dooie gemakkie.
Dan gaan we aan de wandel.
Op zoek naar het klooster met de wijn fonteijn.

We hoeven er niet ver voor te lopen.
Eerst langs een smid die daar allerlei camino dingen maakt.
Leuk om even te kijken.
Daarna lopen we door en komen bij de wijn fonteijn.
Altijd een leuke atractie.

Bert krijgt een flesje wijn op zijn rug mee voor vanavond.
Daarna lopen we het wijn museum in waar Els het al snel te warm krijgt.

Ik daal af naar de kelders en het is geweldig om te zien.
Wijn vaten beelden er is veel te kijken.
Helemaal beneden is een donkere niks.

Ik schijn er met de zaklamp van de telefoon in en zie de talloze wijn flessen uit 1933 en 1940.
Het is echt mooi om te zien.

Het klooster er naast hoort erbij.
De geschiedenis van het wijnhuis is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van het klooster van Irache en de wijnproductie sinds de oudheid.
Het klooster van Irache is het grootste monumentale complex van Navarra en de stichting ervan dateert uit de 10e eeuw.
Reeds in de 11e eeuw produceerden de Benedictijner monniken die het klooster bewoonden wijnen die door de koninklijke familie van Navarra zeer op prijs werden gesteld.
De geschiedenis van het wijnhuis is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van het klooster van Irache en de wijnproductie sinds de oudheid.
Het klooster van Irache is het grootste monumentale complex van Navarra en de stichting ervan dateert uit de 10e eeuw.
Reeds in de 11e eeuw produceerden de Benedictijner monniken die het klooster bewoonden wijnen die door de koninklijke familie van Navarra zeer op prijs werden gesteld.

Het is 1 van de meest complete wijn musea van de wereld met meer dan 400 stukken die betrekking hebben op de wijnbouw.
Een leuk weetje🙂

Ook over het prachtige klooster is nog iets te vinden.

Het klooster van Irache (in het Baskisch: Iratxeko monasterioa, de spelling Iratxe is een kloostercomplex gelegen in de Navarrese stad Ayegui in Spanje. De oorsprong gaat terug tot de achtste eeuw en sommige huidige gebouwen houden delen van de elfde eeuw. Het werd gerund door de Benedictijnen.

Het is een van de belangrijkste monumentale complexen van de autonome gemeenschap Navarra waarin de romaanse kerk uit de twaalfde eeuw, het platereske klooster en de Herrerische toren opvallen.

We dwalen een poosje door het gedeelte waar we in kunnen.
Een bijzonder bouwwerk.
Daarna gaan we aan de wandel.

Je merkt aan alles dat de bergen verder weg raken.
We horen meer auto's.
We lopen door een wat saai dorp.
En dan gaan we weer het bos in.

Ik loop een poosje mijn eigen tempo voorop.
En ik let op mijn rug want vanmorgen stond ik voor het eerst op zonder te denken dat ik een pijnstiller moest pakken.
Zal ik het er dan toch uitlopen?

Dan wacht ik op een rots op Els.
Samen zitten we even en genieten van een roodborstje die heel brutaal vlak voor ons zijn gang gaat.

En verder gaat het weer waar al snel 2 meiden aan komen die een foto van ons willen maken.
Ze knipt er op los.

Voor de rest van de reis genoeg foto's🤣
Els denkt dat het japanners zijn.
En dan wordt het koud.
Er lijkt sneeuw in de pyreneeën te vallen.

Krijgen we dat nu hier ook?
Nee het gaat regenen.
Dus poncho's aan.
De mijnes lijkt gekrompen en Els verzuipt in de hare.
We hebben elkaars poncho meegesleept🤣

Gelukkig is het snel droog.
Dan komen we in het dorpje voor Ayegui, Azqueta. Die namen....
We gaan nog voor een koffie stop.
Een bar van een Nederlandse man, René.
Hij liep de camino en ontmoette hier zijn partner die een Albergue runt.

Hij liep de camino uit naar Finestere en keerde terug naar zijn lief.
En om ook bij te dragen kocht hij het café wat te koop was.

Dat is dan de verkorte versie.
Het laatste stuk naar Ayegui is stijl en rotsig.
En dan komen we boven.
We zitten in een albergue van christenen. Gerund door Nederlanders.

Leuke Albergue.
En vooral een warme douche in het 400 jaar oude huis😀
Het duurt niet lang of we staan er onder.
Ik heb daarna even een dip momentje maar uit dat wat later in de rust ook.

Daarna gaat het weer oké en zoeken we een winkel op.
Morgen kunnen we hier ons ontbijt halen.

En we komen kamp Denenmark weer tegen.
Die zitten in de albergue net onder ons.
Vinden het hier te jesusachtig.
Maar zij hebben geen maaltijd en wij wel🤣

Terug op het terras eten we wat groenten met een humusdip.
Een gezonde dag op de cheesecake in de bar van René na.

Met de maaltijd zit er een nederlandse vrouw bij ons aan tafel.
Zij is hier vrijwilliger en heeft net als de andere vrijwilligers God gevonden die ze naar deze plaats geleid heeft.

Het gaat mij een beetje te ver en zweverig.
Maar net als ik een zeer bevlogen zuster ben zijn zij zeer bevlogen christenen en dat respecteer ik.

Het eten vind ik heerlijk.
Allemaal verse groentjes met kip.
Het is volle bak in de herberg.
Na het eten is er nog mediteren in de meditatie ruimte met muziek gespeeld door de Nederlandse vrouw.
Bekende verhaaltjes als het verloren schaap.

En buiten knalt het vuurwerk en speelt de pop luid uit de luidsprekers.
Dorpsfeest tot 6 uur morgenochtend😬
Oordoppen maar dubbel inpluggen.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek