Hij stond alweer even op mijn verlanglijstje. Ook al heb ik hem talloze malen gelopen, het blijft een mooie tocht.
Normaal loop ik deze als het echt mooi weer is maar vandaag heb ik afgesproken met Isabel.
Om 10.00 uur. Maar als ik wakker word plenst het.

En als ik op ben plenst het nog steeds. Dit is geen lopen.
Isabel geappt of ze een half uurtje later kan. Even afwachten. In Utrecht is het droog en we spreken af om kwart over 11.
Tijd genoeg.

Gelukkig wordt het droog en om 11 uur ben ik op het station in Bodegraven.
Isabel arriveert dan ook snel en samen gaan we op pad.
We hebben het nodige bij te kletsen. Ik van mijn vakantie en Isabel van haar vakantie en bezoek moeder. Allebei zaten we in Spanje.
Wij in een wat koeler gedeelte dan Isabel.

Het is goed wandelweer maar wel een hoop wind,
De wolken partijen zijn prachtig.
Ik hou van dit weer als er maar wel af en toe een zonnetje is.
En het is goed lopen als het niet zulk mooi motor weer is in dit gebied.

Ik weet dat er na een km of 6 een picknick plek komt met water tappunt. Mooi rust punt voor koffie.
Maar ik zie hem niet en vermoed dat we er gewoon aan voorbij zijn gewandeld.
Dat krijg je als je aan het kletsen bent denk ik nog.😐

Een tuinbank in een tuin naast het huis bied uitkomst.
Als de mensen komen hebben we gewoon dringend behoefte aan koffie en we nemen alle zooi weer mee.
Isabel heeft chocolade bij zich. En nog lekkere ook bij de koffie. Ik hou me braaf in. Tenslotte ben ik een tijdje geleden begonnen met diëten en ik ga soms nog echt de mist in.

Daarnaast weet ik dat we langs de taarten tuin komen en als die open is mag ik op zondag zondigen.
Er komt niemand dus stappen we na de koffie weer op. Twee meter verder achter een bosje staan dan de picknickbanken.😅
Het kan zo verkeren en we moeten er om lachen. Ach we hadden nu een bank met leuning.

Pietje Potlood is geregeld te zien en net als je denkt dat het wel heel lang duurt voor je er echt bent, staat ie voor onze neus.
Hekje door en even spelen voor portier voor aanstormende fietsers. Die zijn er altijd blij mee.
Over het weide pad lopen we naar de Nieuwkoopse plassen. Aan de linkerkant is de wind duidelijk heer en meester. het water is wild en er staan schuimkoppen op.
Over het aangelegde voetpad lopen wij aan de rechterkant in de luwte. Het water, heel rustig alsof er niks geen wind is. Aan het eind is een soort strandtent waar we neerstrijken voor een wc stop en glas munt thee thee en fris.

Daarna lopen we verder. Langs de klompenboer, waar ik even de winkel in loop die dicht is. Er staat bord dat ie open is. Isabel is me gelijk kwijt.
Dat ken ik wel van mezelf. Altijd zoek.🤣
Dan lopen we maar verder de weg af naar de taarten tuin en die is open.

Dat is echt een geweldige stek.
Oude meuk siert de tuin en ook binnen is het geweldig. er staat een mispel boom.
Ik ken het alleen van naam en had geen idee dat je ze ook kan eten.

De appeltaart had dit jaar gewonnen als beste taart van de regio. daar gaan we dan ook voor.
En lekker is hij. Ik ben al naar het toilet geweest en ik stuur Isabel met telefoon erheen, om foto´s te maken. Een devote plee.🙏
We genieten er een poosje. Het is ook zo een leuke stek en buiten is het lekker. De muntthee is heerlijk. Hij heeft het, maar moest eerst even verse munt plukken. En niet lullig drie zielige takjes nee het glas zit bomvol takken.
Heerlijk.

Maar dan moeten we wel verder. Onder een dikke wolk gaan we op pad en het begint te spetteren. maar we zien voorbij de wolk weer blauwe lucht. Een paar passen harder lopen en wij lopen harder dan de wolk. Het is weer droog. Nog een keer gebeurt dit maar dan blijft het droog.
Bij Aarlanderveen volgen we het pelgrims pad. Onverhard langs de molens.
Net voorbij de tweede molen gaat het mis.

Eerst is het hek afgesloten. Gek want het broedseizoen is voorbij. En eerder stond er geen bord.
Dus we klimmen er overheen.
En dan een stukje verder staan de schaapjes op het pad met een grote zwaan.😬

In de sloot ernaast de andere zwaan met jongen. Dit is een ander verhaal. De schaapjes rennen voor ons weg en de zwaan vliegt ze blazend tegemoet.
En dan staan wij er. Ga jij maar voor zegt Isabel, jij hebt stokken.😁
Ik ben gek op natuur, maar ik geloof niet dat ik gek ben op dit natuur geweld.

Om de beurt lopen we even voorop en dan geef ik Isabel een van mijn stokken.
Gewapend met de stokken in de aanslag gaan we langzaam voort. De zwaan bedenkt dat dit twee voetige geweld ook teveel van het goede is en stapt blazend opzij. Heel rustig lopen we verder en ik ben blij ongeschonden uit de strijd te komen. 🤣 Door de spanning vergeet ik een foto te maken. Het laatste hekje moeten we overklimmen. We ontdekken gelijk weer dat we niet piepjong meer zijn. Bij Zwammerdam gaan we langs de oude Rijn. Halverwege is het pad niet meer begaanbaar.
Dus stukje over de weg. Ik heb komoot aangezet.

Het laatste stuk van de route gaat langs de drukke weg en is geen bal meer aan.
Kijken wat komoot zegt. En die doet het beter.
Langs een lange weg komen we weer bij het eerste stuk in Bodegraven uit. 24 km verder staan we verwaaid bij het station.

Het wordt even puzzelen wanneer we weer allebei kunnen, maar dat we gaan proberen elke maand een keer wat af te spreken staat wel vast. Het was een super fijne en mooie dag.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek