En daar gaan we weer, een etappe verder op het graaf Florispad.

En dan valt de heenweg naar Dordrecht niet mee met een google maps die van de leg is.

Eerst laat ie me flink omrijden, om vervolgens te zeggen dat ik de 2 linkerhelften moet aan houden.

En als ik dat braaf doe, zie ik dat het verkeerd gaat en een kwartier te laat kom.

Dan moet ik bij Rhoon weer omkeren.
Geen wegafsluiting dus.🤔
Victor laten weten dat ik laat ben en verder.

Dan belt Victor hoe lang het nog duurt.
8 minuten.
Mooi, ben er bijna.
Maar dan gaat de brug dicht.

En die is ook niet in rap tempo open.
Ik schiet in de lach.
Victor laten weten dat het nog langer duurt en die belt dat ik naar het begin punt moet in Nieuw lekkerland.

En dan zegt google maps rechtsaf.
En dan ga ik rechtsaf en bleek dat links te moeten zijn.

Een flinke krachtterm vliegt er nu wel uit.
Maar dan gaat het goed en ben ik er.
Er is markt en geen parkeer plek vrij.
Dus zijstraatje maar.

En dan loop ik de rest tegemoet.
Met een hoop gelach gaan we op pad.
4 km tot de koffie op kinderdijk.
Een route die ik al heel lang wil lopen.

Hoe het met mijn rug zal gaan geen idee.
De ene dag loop ik te huilen van de pijn, de andere dag gaat het goed.
Of tig keer afwisselend op 1 dag.
Geen pijl op te trekken.
Gister slechte dag, dus vandaag goede dag hoop ik.

Het loopt goed.
Ik loop niet snel en al snel achteraan.
Maar bij kinderdijk is er ook veel te zien.
Een molen heeft de Oekraïense vlag.
Wat leven we in een enge tijd met de oorlogs dreiging.
Was ik een tijd terug heel bang voor oorlog dan is dat weg.
Zorgen dat wel maar angst, nee die is echt wel weg.
Je went aan gevaar blijkbaar.
Na 5 km is dan toch de koffie er.

Braaf alleen koffie en geen taart.
Het afvallen gaat langzaam maar het lijkt niet meer dat heen en weer gespring op de weegschaal😁
De koffie is in ieder geval welkom, net als de stoel.
Dit keer plek heel erg onder in mijn rug en bil die opspelen.
En mijn broekspijpen gaan eraf en het vest in de tas.
Dacht ik even te enthousiast te zijn, na een paar km weet ik dat het een goede beslissing was.

Maar na rust gaat het weer.
Victor maakt een groepsfoto.
We lopen echt een prachtig stuk langs de molens.
Je blijft molens fotograferen😂
Ik heb er dan ook tientallen dus wis wat af eenmaal thuis.
Vera vindt dat ik haar vaak slecht op de foto zet.

Die moet dan maar even poseren.😁
Hopelijk vind je ze nu wel mooi.
Ik wel in ieder geval.☺️
Maar dan lopen we kinderdijk uit en gaat het onverhard verder.

Het is veel polder, maar toch ook afwisselend.
Stukjes bosachtig, naast kinderdijk.

Als ik een hutje zie met een ijsmachine vraag ik Victor of we pauze gaan houden.
Victor is onverbiddelijk.
Eerst tot de 15 km. Nog 3 km ongeveer.
En dan gaat de rest voor ons de ijshut in😂.

2 euro in de machine en... er komt geen ijs uit.
Bij de rest wel dus nog maar 2 euro.
Bingo, dan is er ijs en een bankje.🙂
Heel erg welkom.


Dan gaat het verder.
Een lastig pad met de nodige obstakels.
Er zwemt een zwaan die aan schoon zwemmen doet.
Mooi zoals ie voort gaat.
Heel in de verte einderlijk een reiger voor Els.

Maar nog te ver weg en als we dichtbij zijn geen reiger meer te zien.
Beest wil duiderlijk niet poseren.
Hij waarschuwt vast de rest van de reiger familie, want ik zie geen een reiger meer vandaag.

Wel een dood konijn.
Dode konijnen houd ik niet van.
Doet me denken aan vroeger.
Gauw voorbij en aandacht op wat anders.
Op mijn rug b.v.😂

Je moet ergens over mopperen in stilte.
Maar dan komen we bij een hekje die ik braaf overklim.
De rest doet het hekje gewoon open.🤷‍♀️
Dan is het niet zo ver meer.

We komen bij een molen met terras.
Enige discussie waar we gaan zitten.
Hier bij de molen of 100 m verder.
Het wordt 100 m verder.
En dan zak ik tevreden pijnlijk in.
Een poosje rust en pijnstillers.

Als we verder gaan is de pijn weg en ik loop weer prima.
Nog 8 km.
Het is ondanks die rug wel genieten.
Het is mooi weer, al zien we het in de verte regenen.
Bij ons begint het dan ook te spetteren, maar het zet niet door.

We lopen langs nog een molen waar een bont gekleurde ezel luid zijn beklag staat te doen.
Een geweldig geluid maken ze🤣.
Een man van de molen is aan het slaan op een zak.

Dorsen van hooi zegt Hetty.
Ik weet nog dat ik vroeger op
de zorgboerderij ergens op sloeg.
Maar of dat dorsen was?
Ik roep de man en vraag hem wat hij doet.

Dorsen van bruine bonen voor de soep.
Wat heerlijk. Zo wil ik ook wel bruine bonen soep.
We lopen langs het water met prachtige luchten, door een woonwijk, langs fabrieken en langs prachtige in bloei staande bomen.

Het laatste stukje gaat mijn rug weer meedoen.
En dan komt er een bankje en moet ik even zitten.
Het gaat niet meer.
Ik zeg op Hetty en Vera te wachten die nog wat verder weg zijn.

Die houden gelijk even een sanitaire stop, waar ik erg dankbaar voor ben.
Ik hoop dat ze heel lang nodig hebben.😬
En dan belt Victor dat er 100 m. verder toch nog een tentje is om wat te drinken.

Daar lopen we heen.
Heerlijk.
We hebben nog een poosje.
Er wordt nog een groepsfoto gemaakt. Nu door vreemden gemaakt, dus staat Victor er ook op.
En dan lopen we de laatste paar 100 meter naar de auto.

We nemen afscheid en wensen Wim en Matthijs veel plezier op hun komende camino's.
En dan rij ik met Vera, Matthijs en Paul terug naar Nieuw Lekkerland.
De wegen zijn nat.
Het heeft dus plaatselijk nog flink geregend.

Wij hebben al het geluk van de wereld gehad🙂.
Ik duik mijn auto in en google maps zegt linksaf.
Dus ga ik links.
Dan zegt ie omkeren.
Toeterend rijdt Victor voorbij🤣

Waze er dan maar op en dan gaat het goed.
Ook in Zoetermeer zijn de straten nog goed nat.
Ik ben tevreden thuis.🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek