Het was vroeg dag vanmorgen.
Gisteren late dienst en bedacht dat ik wel uit logeren kon bij Victor en Hetty.
Maar een kat aan de pijnstillers, dus naar huis.

Zat al in de auto, werk telefoon nog op zak dus terug.
Kom ik thuis heb ik de koelkastsleutels nog in mijn zak.

Zucht dat wordt vroeg op.
En het was al zo laat thuis...
Half 3 in bed half 7 wekker.
Wat oefeningen van de fysio gedaan voor rugpijn en half 8 weer in de auto op naar het werk.

Daar sleutels afgooien en door naar Hetty en Victor met wie ik mee rijd zodat ik een schoonheids dutje extra kan doen.

5 km mag ik lopen van de fysio.
Het zijn er 15 maar die 1 denk ik even weg vandaag.
In Nijmegen is het druk met wandelaars. Ach ja de vierdaagse komt eraan.

Vera, Elza, Hennie en de nieuwe Lonneke zijn er ook al.
Altijd leuk een nieuw gezicht erbij.
Het is vandaag de groene route. Een rondwandeling.

En het is klimmen en dalen.
Klimmen niet mijn ding maar ik zal straks de pyreneeën opmoeten dus oefenen.

Het loopt goed.
We babbelen wat af.
Na een paar km zijn we al bij het pannenkoeken restaurant en is Pietertje er ook weer😀

Ach ja die akelige dag dat het stort regende en binnen 5 minuten er een rivier door mijn schoenen liep.
Uit veiligheids overwegingen de route uiteinderlijk over de weg gaan volgen.

En toen het eenmaal droog was kwam ik Pieter op een kruispunt tegen. Keus snel gemaakt. Ik kwam van rechts dus nu links verder de route volgen.

Na een heel eind kwam ik een stel koeien tegen.
Goh hee ,die kwamen me heel bekend voor.
En ja hoor die was ik eerder tegen gekomen.

Ik was gewoon terug aan het lopen🙈
Een deja vú vandaag kan dan ook niet uitblijven🤣

Na de appeltaart, nog een ander soort gebak waarvan de naam me ontschoten is en de pannenkoeken van twee slanke dennen gaat het verder.

Ik moet zeggen het gaat me wel erg goed af.
Maar 1 keer dat ik voorover heb gestaan om weer op adem te komen.
De astma is prima onder controle na een wat rare periode in de winter.

Je verbrand veel met al dat gesteig en gedaal dus een bankje is dan ook welkom voor een koolhydraat arm bolletje en cola zero.

Ik was ervan overtuigd dat die laatste in de tas zit, maar niks is minder waar.
Mijn hersenen zaten echt ergens anders bedenk ik me toen ik mijn tas in pakte.
Normaal is dat het eerste wat erin gaat.

Elza is er ook snel bij, die had even een korte suikertante op bezoek stop gehad.
En zo hangen we een poosje op een bankje in het gras tussen de teken die Hennie graag wilde ontlopen, door een stukje om te lopen op het verharde pad🤣

Even vegen om ze eraf te houden en een natuurlijk middeltje moeten ze van het lijf houden.
Na een poosje gaan we verder.
Er wordt op verzoek een foto van een stel gemaakt, die op ons verzoek een foto van ons maken.

Het statieportret kan weer aan de muur😅
We lopen en klimmen en zakken met plezier door en dan zien we leuke koeien.
En dan zie ik voor we de trap weer opgaan een naaktslak zitten.

Ach dat diertje zit op een gevaarlijk punt.
Voorzichtig maai ik hem met de stokken opzij maar dat duurt.
Dus dan maar met de hand.
Naaktslak van een monsterlijke wandelschoen gered, als ie tenminste naar me luistert en van het pad weg blijft.

De rest is vooruit maar Hetty en ik weten dat we de groene route moeten blijven volgen en dat lukt goed.
We lopen nog een grietje tegen het lijf met wie we even staan te kletsen en even samen oplopen.

Als ik zeg dat Victor er lang over doet voor ie zijn Hetty bezorgd gaat bellen, gaat de telefoon.
Daar is ie.
Gerustgesteld en dan gaan we door.

Ineens zegt Hetty dat een stuk wel heel bekend voorkomt.
Volgens haar komen hier de bankjes weer.
Nee we doen een rondwandeling dus dat zal niet.

Maar ja ineens staan daar die bankjes weer.
Verdraaid we volgen toch keurig de groene paaltjes????
Victor gebeld.

Ehhh ja het is een rondwandeling. En die was klaar en toen hadden we naar beneden gemoeten.
Wij liepen hem gewoon voor de 2e keer🤣
Ik moest gelijk denken aan de koeien op het pieterpad🤣🤣

Korste route terug.
Een weg links was er niet. Volgens maps wel, maar niet volgens de weg.
Een stel wist het niet en een ander stel liep ook te zoeken.
Victor belde ook nog maar eens.

Maar we waren er met komoot al uit.
Alleen deed die de 3.4 km route dus eenmaal aan de weg maps weer.
Bij de kerk wilde Hetty eigenwijs maps niet meer volgen.
De kapel was open daar moest ik nog even in.

Altijd iets sereens in die kapellen.
Een gevoel van even je hersenen weer laten landen in die bovendop.

We lopen dus verkeerd en gaan weer terug met mapps en dan zien we hotel de spijker en zijn we weer samen.
Het weerzien is geweldig alsof we elkaar in geen eeuw hebben gezien

Fijn is dat toch dat je er zo bij hoort🙂Top groep die pfe ers.
De code geel overstromingen voorspelt door weerplaza bleken een tikkeltje overdreven.
Een tikkeltje maar.
Er vielen vier spettertjes op mijn telefoon.

Kon net de regenpakken in de tassen houden🤣
Na het etappe drankje was het innig afscheid nemen en Els bom camino wensen die komende week vertrekt.

In de auto komt Hetty mijn flesje cola zero tegen.
Gelukkig mijn hersenen deden toch iets gisteren.
In Rotterdam auto in gevlogen en haastje repje naar huis.

Afgesproken met een stel vriendinnen in het buurthuis hier voor een bingo🤭
Als kind wel eens gedaan.
Maar dacht ach gezellig de club weer te zien. Dus beetje kleppen.

Nou ik heb het met mijn volle verstand aan zitten kijken en met mijn volle verstand bedacht dat ik mijn verstand uit logeren had gestuurd toen ik ja zei.

Het was gezellig hoor en we hebben lol gehad maar de rest had ernstig goed door dat dit gelijk mijn afscheid was🤣

Maar het was een geweldige dag.
Vol genot, plezier, gehijg en geklep met als afsluiter een aangenaam gezellig zijn in een vreselijk muf naar oude vrouwen ruikend bingo hok🤣

Geschreven door Carolines.wandeldagboek