Vandaag mocht ik weer. Na woensdag een geweldige dag te hebben gehad met 4 patienten die 15 km in Zoetermeer liepen, was het vandaag weer met de pelgrimmetjes verder op het pelgrims pad. Gisteren late dienst, pas half 3 naar bed dus een korte nacht.
Gelukkig heeft dat geen invloed op het lopen, maar op de heenweg naar Hardinxveld-Giessendam moest ik wel even flink vechten tegen de slaap.
Heerlijk mopperen op mezelf om wat meer structuur in het leven te gaan aanbrengen.
En ondertussen ook maar wat mee zingen met de radio. Ik heb er zin in vandaag. Het is prachtig weer. Het zou 12 graden zijn dus mijn winterbroek vanmorgen aangedaan, maar die ben ik toch maar even gaan omruilen voor mijn zomer broek toen ik buiten ging voelen. Dit is toch echt geen 12 graden was mijn idee.
En vandaag ben ik daar erg blij mee. Op de plaats van bestemming is de rest er ook. We zijn met 8 pelgrims.
Wim, Victor, Marja, Hetty, Anita, Hennie, Vera en ik. Wim is al in Hardinxveld-Giessendam. We stappen bij elkaar in en carpoolen naar Wim toe. Die zit al aan de koffie in zijn korte broek. En dat vindt ik nou net te koud en bovendien, die gekke witte melkflessen moeten eerst maar even in de polder wat bruinen en misschien even op balkonia languit gelegd worden.
Vandaag wandel ik keurig netjes in lange broek en nieuwe schoenen. Hoezo inlopen. Ze zeggen het elke keer weer. Paar km per dag en opbouwen. Ik geloof er niet in. Schoenen moeten gelijk goed zitten. Anders wordt het niets. Na de koffie gaan we aan de wandel.
Druk kletsend lopen we de verkeerde kant op waardoor we een dikke 2 km verder zowat weer bij het station zijn . Ach ik loop een beetje achter in wat ik per maand wil lopen dus kan het wel gebruiken.
De km stand is mijn motivatie om ook met minder weer te gaan lopen. Ik ben een beetje lui en zeker met slecht weer moet ik mezelf overeind meppen.
Maar dan gaan we wel goed. Langs de weg tot we op mooiere wegen komen. Onze eerste stop is op een boerenkar. Achter ons de blatende schapen die van hun wintervacht ontdaan worden in de stal. Een groepje die klaar is wordt al luid commentaar leverend naar buiten gelaten. Ze zijn het er duiderlijk niet mee eens.
Boerderij, mooi die hebben vast ook wel een toilet. En heus waar midden in de gang een toilet zonder deur. De boerin is vriendelijk gestemd. De wandelwol doet dienst vandaag. Ik voel een blaar op komen, maar weet ook dat ik sokken aan heb waar ik al eerder blaren op liep. Met de wandelwol blijft die blaar uit.
Nadat we uitgerust zijn ( niet uitgekletst) gaat het verder. We delen kennis uit, want de meesten gaan aan de wandel. Santiago, Rome, de zomer en de vrijheid komen ras naderbij. Ik ben er ook hard aan toe.
Tussen Gorichem en Boven Hardinxveld lopen we de Averlingen in, een natuurgebied van 100 ha ongeveer. De Boven Merwede zorgt door de fluctuerende waterstand voor dynamiek in het gebied waardoor het wel eens het voorportaal van de Biesbosch wordt genoemd. Het is mooi om te lopen. Maar het nadeel van gebaande paden vind ik toch altijd weer dat er vaak niet mooie stukken tussen zitten. Nu mogen we best wel een heel stuk langs de drukke weg en gaan we door een industrie gebiedje.
De mazzel is, dat we zo aan het beppen zijn dat ik vergeet om me heen te kijken. De rest zal het wel mee vinden vallen, maar ik ben gewoon een natuur loper en geen stenen mens, En dan zijn we in Gorichem. We lopen er eigenlijk zijdelings langs. Mooi stadje die ik al bezichtig heb. Dat scheelt want vandaag is dat niet aan de orde. We maken voort om op tijd de pont te halen. En dan is het: oooo ja de pont naar Woudrichem 2 jaar geleden. Nu dus weer. De rest van de route buitelen de herinneringen mijn hersenpan uit. Wat was dat een leuke tocht. Zoetermeer, Rosmalen en aansluitend het kloosterpad. Toen zat ik in de ziektewet uitgewoond door alle corona ellende. Gunst ja, ziek worden door overbelaste hersenen heeft toch ook wel zo zijn voordelen. 🙂
Vooral ook omdat die overbelaste hersenen na 2 dagen lopen weer in standje yoga staan en ik gewoon kan gaan genieten. Het is leuk om met de pont te gaan en het is best een stukje. Maar dan zijn we in Woudrichem en lopen we naar de pannenkoekenboot voor koffie thee en fris zonder pannenkoek.
En voor mij is dit ook heel goed want er moeten nu echt kilos af.
De laatste tijd is er alleen maar meer de klad in regelmatig eten gekomen, dat moet gewoon anders. Het zit me teveel in de weg.
Eenmaal weer op pad lopen we de laatste ongeveer 5 a 6 km. Wim en ik lopen een poosje voorop als we gebeld worden dat we een afslag gemist hebben. ja de rest gaat via de route beneden de dijk verder. Die hebben het geluk een stel wilde runderen tegen te komen. Wim en ik lopen over de weg en wachten op een bankje Marja op die hetzelfde idee als ons heeft.
En dan is het echt het laatste stukje en dan zijn we er. Tussen de 23 en 25 km meen ik is er gelopen. We hebben allemaal een andere teller met andere standen. Ik hou de mijnes aan die 25 km zegt. De ene keer is het wat minder de andere keer wat meer. We nemen afscheid van Hennie die nog andere afspraken heeft en van Wim die met Hennie een stukje mee rijdt. Als de anderen er zijn nemen we afscheid van Marja die morgen nog een etappe loopt dus in de buurt blijft. En dan gaan we met zijn vijven in 1 auto terug naar Hardinxveld - Giessendam waar we nog een etappe drankje doen. We kijken terug op een top fijne dag.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek