En dan ben ik ineens 60. De vijftigers laat ik achter me. Toch een gek idee.
Mijn verjaardag was een prachtige dag. Eerst een dagje shoppen in Amsterdam en rondkijken en vervolgens naar het concert gebouw voor de Messiah.

Waar ik als kind al kwam kom ik nog steeds en elke keer is het weer een feest. Dat het dit keer op mijn 60e verjaardag was, was een mooie gelegenheid om samen met Gerda op stap te gaan.


Super laat thuis ook omdat we alles lopend deden maar dat was niet erg. Vandaag kon ik uitslapen.
Ook laat op en droog weer. En als ik naar mijn wandelapp kijk moet ik ongeveer nog 16 km voor de 1900 km dit jaar. Zou leuk zijn als ik dan ook de 1800 achter me laat.

Dus kwart voor 2 de wandelschoenen aan en een tas vol eierdozen mee voor de boer.

Het is niet koud dus alleen lente jack mee. Regencape in de rugzak, je weet maar nooit en op pad.

Mijn benen voelen goed na de 17 km die we gisteren gebanjerd hebben.
Ik heb ze dan ook een week gemasseerd met witte olie.

Olie voor paarden benen wat het ook goed voor mensen benen schijnt te doen.

Gerda probeert het ook uit en heeft minder last van haar heup dus mooi.
Ik loop nog aardig door.
Vandaag tantes schoenen met mijn zolen erin.

Ik moet wennen aan het op hoge schoenen lopen.
Het worden, zo blijkt in de loop van de wandeling, niet mijn schoenen voor meerdaagse tochten.

Ik voel een blaar bovenop mijn voet komen door wat schuurwerk en mijn kleine teen zit een beetje klem.

De schaapjes staan in hun dikke vacht op het pad. 1 komt er naar me toe en ruikt aan mijn schoenen en kijkt me eens bedenkelijk aan.

Blijkbaar vraagt hij zich ook af waar ik mee wandel vandaag😁
De nepkoeien hebben een kerstmuts op.
Wat mensen al niet verzinnen🤣


Daar waar ze de boerderij hebben gesloopt staat nu een bewoonde keet.
Ben benieuwd wat er voor huis komt.
Dan begint het te gieten. Maar bijna bij de boer doe ik geen poncho aan.

Als ik er ben is het alweer droog.
Eierdozen achter gelaten nieuwe eitjes mee.
Ik wil alsmaar een langere ronde door Zoeterwoude maar het is te laat en onverstandig.

Laat ik nu gewoon maar in de buurt lopen en zolang het gaat wat extra kilometers.
Dus loop ik het rondje wat ik steeds loop.

De regen komt af en aan.
Niet genoeg om echt doorweekt te worden tot ik bij t Geertje ben.
De kerststal staat er nog.
Ik doe maar een rondje varkens en geiten en erachter komen dat mijn maag knort.

En aangezien het wat harder regent even het restaurant in.
Beker karnemelk en een broodje kaas gaan er dan ook wel in.
Dan is het droog en loop ik verder.

En prompt gaat het dan weer wat harder regenen.
Nu word ik wel een beetje nat.
Maar voor ik besluit de poncho aan te doen is het droog.

Bij van der Kooi, een groente, planten, cadeau en van alles nog wat bedrijfje regent het serieus.

Mooi tijd voor goudreignetten voor de appelflappen.
De Santiago fietser is er ook en ik blijf mijn tijd staan verkletsen.

Santiago vond hij vreselijk. Hij kwam er in augustus en ze konden nergens een slaapplaats vinden.

Bij de kathedraal stond een ellenlange rij en wat drinken op het plein mocht alleen als je ook bleef eten.

Verder had hij het geweldig gehad en zit nu Rome in zijn hoofd.
Tja eenmaal een camino dan blijf je ermee bezig.
Het is een virus immers🤣

Als het weer harder gaat regenen stap ik op.
Bij de Benthuizerplas zie ik een flinke flits.
Oei onweer. De klap komt niet maar voor vuurwerk is het een gekke plek.

Wat er wel gebeurt is een lucht die idioot snel veranderd van kleuren.
De fikse hagelbui doet zeer op mijn hoofd maar ik blijf staan en maak wat foto's.

Dit is werkelijk prachtig.
Ik word nu echt nat.
Mijn jas is niet waterdicht , maar ik blijf staan kijken.

En dan hoor ik een hoop gegrom en heb ik een herder naast me die mijn arm wil grijpen.
Ik schreeuw en de man van wie de hond is trekt hem hard weg.

Ik kan daar zo boos om worden.
Hou je dier kort als hij dit gedrag vertoont.
Nu ga ik wel verder en het is gelijk droog.

Bij het Noord Aa zie ik het water wel heel hoog staan.
En ik vond het nog wel meevallen met het weer🤣
Maar ik schrik er wel een beetje van.

Als ik op huis aan loop zie ik de lucht verder roze, paars kleuren.
Nog even genieten.
Bij de albertheijn nog wat boodschappen en dan is het klaar.

Ik moet een omweg nemen omdat ik niet langs het vuurwerk afstekend grut durf.
Al de hele wijk door omwegen gelopen. Slecht weer op oud jaar dus dan nu maar zullen ze denken.

Dik 22 km op de teller als ik dan thuis ben.
Mijn rechterbeen brand een heel klein beetje maar na flink in masseren met de olie trekt dat goed weg.

Wat een uitvinding.
Het witte goud🤣
Maar ook van de 1800 km af.
1907 dit jaar aan wandel kilometers.

En na een paar maanden nauwelijks iets door blessure leed, is dat dan toch een mooie afsluiter🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek