Wat een heerlijke lange nacht. 6 hele uren slaap dat overkomt me niet veel.
Maar vandaag dan wel de laatste dag. Het ontbijt is overdadig zoals gewoonlijk en we genieten nog even van de vogels in de tuin. Ik moet Gerda aansporen te gaan eten, die kijkt de vogels bijna naar binnen.
Het is ook leuk om te zien.
Maar dan is het spullen in de auto en afscheid nemen van Frank en Hanneke.
Met de mededeling dat we ergens in augustus terug komen voor de laatste etappe.
Frank bied aan dat, als het erg slecht weer is hij ons komt halen en naar de auto brengt. Zo lief. Maar dat heeft weinig zin. tegen de tijd dat wij ergens zijn, waar hij ons kan oppikken zijn we doorweekt.
We besluiten de auto bij het bezoekers centrum in Ruinen neer te zetten. Daar loopt ook de route.
Google maps pikt hem op maar leid ons wel heel erg om vinden wij. Uiteinderlijk moeten we een doodlopende weg in, maar aan het eind zal de parkeerplaats zijn.
Ik weet niet wat maps heeft maar we komen uit bij de parkeerplaats op de Kraloer weg. Maps zegt dat we op de Benderse zijn.
Dus zijn we 2.5 km van de route af. Vol goede moed gaan we op pad. De wind blaast behoorlijk koud en Gerda heeft het binnen no time dan ook stervens koud.
Ik was nog even bang dat het vandaag niks zou worden gezien ze gister kreupel was van de pijn in haar heup en rug, maar vanmorgen zei ze dat het wel ging.
Maar nu dus koud. Een hoop gepruttel en veel te laat haar poncho aan. We besluiten bij het bezoekers centrum op te warmen en koffie te drinken. Helaas is hij dicht. Het spettert een beetje en beiden zijn we eigenlijk ook wel klaar met de route. We gaan naar Ruinen naar het centrum.
Stiekem hoop ik dat het leuke winkeltje open is en ik iets vind voor mijn nieuwe kast.
We lopen via de molen de Zaandplatte. Veel leuker lopen dan langs de weg.
En dan lopen we Ruinen centrum in en is het leuke winkeltje open. Het galerie Atelier van Femke Anne. Maar voordat we binnen gaan en het zien genieten we nog even van de ooievaars in de knotwilg. Wat een prachtige dieren zijn het toch.
Binnen in het atelier is het smullen. Ik zie een prachtig vaasje maar de kleur gaat absoluut niet bij de kast passen.
We raken in gesprek met Femke Anne en we struinen door het atelier. Dan zie ik een beeldje waar ik helemaal weg van ben.
Zwart met groen vrouwtje zittende met haar hand op haar knie. Zo mooi dat doe ik vandaag mezelf cadeau.
We kletsen er een hele poos en ze laat ons prachtige dingen zien. Ze heeft een vaas staan waar ik ook mijn ogen niet van af kan houden. Maar 250 euro dat gaat het hem niet worden. We mogen wel de volgende keer een workshop bij haar komen doen. Augustus dan maar ergens kijken.
In ieder geval ga ik er dan zeker weer terug.
Na een hele poos stappen we op en gaan we wat drinken en een stukje taart eten. Flink aan de thee en notentaart. Opwarmen.
En dan maan ik Gerda tot spoed. Die heeft geen haast maar we moeten nog bijna 7 km en je weet nooit wat we tegen komen. Het is ook al richting 14 uur en het regent. En achteraf ben ik blij met de haast want het pad wordt er niet mooier op. Ja de omgeving wel maar het wandelpad.......
Volgens google maps zou ik de andere kant uit moeten maar Gerda was zo slim de straat naam op te schrijven en dan moeten we toch echt ergens anders heen. Gekke maps. Zeker last van de regen. We lopen nu wel in onze regenplunje. Niet zo erg want het is een constante miezer en met de wind in de rug die er trouwens nu nog nauwelijks is hebben we er weinig last van.
We lopen een pad tussen de kleine boerderijtjes door. Stukjes waar we beiden van kunnen genieten.
En dan gaan we weer de hei op, maar langs de rand, over een onverhard pad. Een endje verder begint de ellende. Modder en water. En niet zo een beetje. Sommige stukken pad zijn gewoon zo vol water dan het niet meer begaanbaar is en we dwars door de hei stappen.
Als ik het te nat vind worden en ik wil overstappen naar de andere kant loop ik net niet ver genoeg terug. Mijn voet verdwijnt in de modder en ik voel de derrie mijn schoen inlopen.
oooo jakkes en ik schiet in de lach.
We tobben samen wat af zo. En dan ben ik blij dat ik haast had in Ruinen.
Want over dat stukje van 7 km doen we dan toch nog 2 uur.
Bij de auto zijn we bijna 22 km verder en kleden we ons maar om. Broeken verwisselen en schoenen.
Dan kunnen we met een beetje fatsoen nog ergens uit eten. En dan beginnen we aan de lange terug rit naar Zoetermeer.
In een restaurantje onderweg eten we nog een heerlijke nasi schotel gebracht door een robot.
Als de ober komt vragen of we nog iets willen vraag ik om een nasi schotel. Het gezicht van de ober is goud waard.
Maar dan is het klaar. Afrekenen en naar huis. En nu blij weer op mijn eigen stekkie te zijn.
Het waren heerlijke dagen.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek