Gisteren late diens, die uitliep.
Half 2 in bed en om half 6 de wekker.

Kort nachtje en ik blijf nog een poosje liggen genieten van mijn warme bed.
Maar dan is het toch haasten.

Om 8.00 uur moet ik weer bij Victor en Hetty in Rotterdam zijn.
Dat lukt en in de auto onderweg denk ik....

Verdraaid ik vergeet de pijnstillers in te nemen.
Dus Hetty haar voorraad wat verminderd😁
Dinsdag de Mri scan.
Ik hoop maar, dat er nu eens wat te zien is, wat de oorzaak verklaard.

We lopen naar het station en hebben de rechtstreekse trein naar Amsterdam.
Jawel, het wordt weer een dodelijke dag vandaag voor mij.🤣
Het is dat ik de groep leuk vind anders had ik deze etappe overgeslagen.

Op het centraal station weet je dat je in Amsterdam bent.
De smerige wietlucht slaat je om de oren. We wachten op de rest.
Als de kudde compleet is blijkt het een kudde van 13 pelgrims te zijn.

Zo groot is de troep volgens mij nog niet geweest, als ik meeliep.
We gaan direct op pad.
Blik op oneindig verstand op 0 en lopen.
Het is druk en vies.
Overal vuilnis op straat.

Eenmaal op de dam belanden we in een vuilnisbelt.
Vuilnisbakken leeggetrokken, overal hopen troep, dit is gewoon complete verloedering.

Mensen moeten zich schamen.
Maar op de dam begint de route.
Etappe 1 van het Graaf Florispad.
We lopen nu snel de drukte uit en lopen langs het water en stenen.

Overal waar je kijkt stenen.
Dat mensen het zo mooi vinden verbaasd me elke keer weer.
Grijs saai en doods.
Stenen leven niet.

Na 4 km drinken we koffie.
Normaal sla ik de appeltaart over, maar vandaag ben ik het zo zat achtervolgt te worden door kilo's dat ik heel recalcitrant lekker appeltaart bestel.

En terwijl een groot deel heerlijk aan de taart zit, vergeten ze mij.
Mooi zo ik zeg niks.
Ik had alweer spijt van mijn recalcitrante bui, dus op deze manier word ik netjes geholpen😁

Dan gaat het verder.
En ook aan Amsterdam komt een einde.
We lopen eruit.
En we komen in buiten gebied.

Zo even op adem komen.
Diep door zuchten, de stad is klaar.
Het buitengebied is even leuk.
We lopen langs paarden en een manege.

Leuk voor Vera en we raken met zijn drietjes, want Paul loopt ook achteraan, achterop.
Dan zien we niemand meer.
En we zien de pijl rechtdoor wijzen en komoot die linkaf brult.

Victor maar bellen.
Nee hoor gewoon rechtdoor.
We vragen aan bankhangers of ze wandelaars voorbij zagen komen.
Nee niks gezien.
Dus toch linksaf gemoeten.
Victor met zijn rechtdoor🙄

Terug maar weer.
De app die Victor stuurt, met de route waar zij zitten, laat ons zien dat beiden goed waren geweest.

En aan het eind van de weg zien we ze zitten.
Mooi, we kunnen lunchen.
En we gaan nu samen verder.
Veel kletsen, niet zo bezig met foto's maken, geen echt mooie route.

Dan gaat Wil haar telefoon af.
Kan manlief zijn maar is niet belangrijk zegt Wil.
Paul en ik moeten lachen.
Maar het is Marja die langs komt fietsen.
Helemaal leuk.
En dan lopen we Weesp in.

En dan is Marja er ook.
Die weet een leuk tentje waar we neerstrijken.
Blij dat we er zijn.
Moe van Amsterdam denk ik maar.

En dan blijkt dat de waddentocht die Gerda en ik willen maken van de zomer
Ook door een deel van de groep wordt gedaan.
Leuk, maandag bellen of ik onder voorbehoud kan boeken.

Maar dan is het tijd.
We nemen afscheid en dan gaan ook wij op huis aan.
Een niet zo bijzondere route, maar wel in prettig gezelschap.
Morgen verder op het groot rivierenpad met Isabel.

De wandeldip heb ik officieel een schop onder zijn achterwerk weten te geven🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek