Het is een rommelig begin van de dag.
Ik krijg mijn lens niet in.
Na 10 minuten klooien maar een daglens erin gepropt.

Morgen nieuwe poging.
Dan ben ik laat dus haast je repje.
Ik ga het net niet helemaal op tijd redden en app Isabel hoe laat ik aan kom.

Onderweg ontbijt naar binnen werken.
De reis naar Leerdam verloopt voorspoedig, tot dat google maps me zegt dat ik al 4 km verkeerd zit.

Hopla dat wordt nu dus te laat.
Om 5 over 10 ben ik er dan.
We gaan vandaag een route van het groot rivierenpad lopen.
Van Leerdam naar Geldermalsen.

De begroeting is weer een van, blij elkaar te zien.
Door vakanties van beiden alweer een poos geleden dat we samen liepen.
Even zoeken naar de route en dan lopen we naar het centrum.

Van de leerdammer kaas zegt Isabel.
Nee van de glasblaaserij denk ik.
Kaas komt toch uit Gouda?
Maar dan ook bij mij; " ooo ja Leerdammer kaas."
Niet wakker denk ik🤣

Alle koffie tentjes zijn dicht, maar eenmaal in het centrum is er een en ander open.
Leuk koffie.
Als we nog even naar de wc gaan, zie ik dat ik mijn t shirt binnenstebuiten aan heb🤣

Echt te veel haast gehad.
Fatsoenlijk aangekleed gaan we dan aan de wandel.
Ik zeg nog dat ik al eens een route heb gelopen.
Niet lang erna zie ik wat bekends en weet ik dat het deze route was.

Al weer een paar jaar geleden en vond het toen al zo mooi dus niet erg.
Ik dacht veel verhard te moeten lopen maar dat valt mee.
We lopen over het Dirk Willemszpad.
Dirk werd in de winter van 1569 door de spaanse hertog van Alva gevangen gezet om zich te bekeren tot het katholieke geloof wat hij weigerde.
Hij ontsnapte en vluchte over het ijs van het hondengat, waar wij nu lopen.

Een achtervolgende bewaarder zakt door het ijs en Dirk red hem.
Desondanks wordt hij toch gevangen gezet naast de klokkentoren zodat Dirk de klokken hoort luiden als zijn laatste uren aangebroken zijn.
En dan wordt hij op de brandstapel verbrand.

Tegenwoordig wordt hij als martelaar en icoon gezien door amerikaanse doopgezinden en Mennonieten, die regelmatig deze plaats nog bezoeken.

Leuk weetje en ook omdat ik van de week ook al bij Leidens ontzet was.
De 80 jarige oorlog.

We lopen naar Fort Asperen.
Het is mooi daar rond te struinen.
Als we langs een heg lopen begint er ineens een hond luidkeels kabaal te maken.

We schrikken ons kapot en springen opzij.
Isabel heeft nu ook stokken en verteld ze gekocht te hebben vanwege de wolf🤣
Ze had ze nu ook bijna gepakt van haar rugzak.😁
We lopen over de sluizen uit 1956 en 1968.
Altijd mooi die bouwwerken.

Bij het fort zien we dat we nog 20 min. moeten wachten voor ie open gaat.
Ik heb geen haast zegt Isabel.
Ik ook niet dus wij zetten ons op een bank en eten en drinken wat.
Als de boel open gaat blijkt alleen het restaurant open.
Het fort is de rustplaats voor vleermuizen tot half mei.
Staat op een bord voor de ingang, zegt de bediende in het café.
Gemist🤣

We drinken nog maar wat en
Ik vul mijn waterfles.


We lopen de route nog een keer als de vleermuizen uitgerust zijn.🙂
Ondertussen is het warm genoeg voor t shirt en korte broek.
Fijn nog even voor het weer omslaat.
We gaan over de dijk langs de Linge.

Het is mooi lopen.
Overal de fruitbomen.
We praten bij en genieten van de omgeving.
We lopen langs al die kleine dorpjes vandaag.

Acquoy, Rumpt Beesd, Tricht om eind van de dag te eindigen in Geldermalsen.
Voor Rumpt staat er een openbare perenboom.
Leuk die is van iedereen.
Het peertje smaakt goed.

Maar mijn rug gaat wel lopen vervelen nu en dat betekend toch echt even zitten.
Dorp in en op een bankje verbazen we ons over het drukke verkeer.

Na een broodje en wat water gaat het weer prima en gaan verder.
Even zoeken en we staan weer op het pad.


We komen over een landgoed.
De landwinkel die echt wel een bezoekje waard is, is ook al dicht.

Zonde.
Het gesprek is af en toe, naast de rustig naast elkaar zwijgende lopers, ook serieus nu.
Gedachten even in de realiteit.

We zien twee buizerds.
Ik zoek hun roep op.
Inderdaad buizerds.
Een openbare appelboom heeft genoeg appels hangen om even te genieten.
Zonde dat ze niet geplukt worden.
We hebben genoeg asielzoekers die wat willen doen.

Laat ze alle appelen en peren plukken voor de voedselbank.
Is er een gezond stuk fruit in het pakket zeg ik.

En we zien de bloesem in de bomen.
Niet veel maar toch.
Zo vreemd voor deze tijd van het jaar.

En dan zie ik op het kaartje van komoot dat de route eindigt in Tricht.
En het station dan?
Opzoeken, maar het gaat goed.
We lopen langs het nieuwe gemaal wat groter is gemaakt om ons in de toekomst beter te beschermen tegen overstromingen.
Ik ben benieuwd of het groot genoeg gaat zijn.
Heb daar mijn twijfels over.

Ik zie een bord appels en peren te koop.
Winkel open.
Maar de deur is op slot.
Even achterom dan.
Isabel denkt dan in hun privé te komen, maar dat is hier geen probleem weet ik.
En dat is het niet.

Bijna een kilo appelen en een kilo stoofperen voor 2,50 euro😀
Ik moet vaker die kant op.
Met de rugzak nu vol lopen we de laatste 2 km naar het station.
Isabel kan nog de trein naar Utrecht pakken.

Ik scan mijn ov pas en loop naar het perron waar ik nog 10 min. moet wachten.
In Geldermalsen checke ik uit en zie ik dat ik incheck.
Dat is gek ik had me toch ingechecked?

Misschien omdat dit een andere trein was dan de ns heb ik verkeerd ingechecked.
En anders reed ik zwart🙃
Bij mij is ondertussen alles mogelijk.
De terug weg is 1 file drama tot aan Gouda.

Luxe probleem.
Het was gewoon een heerlijke 25 km wandel dag🙂
Bloemetjes van geluk moet je zelf planten stond op het bord.
Nou dat hebben we vandaag zeker gedaan🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek