Het bed kraakte enorm, er lagen er 2 te snurken, 1 had last van winderigheid en ik sliep zo iets als een uur🤣

Niet erg eenmaal mijn hoofd onder de kraan ben ik wakker.
Aangezien de enige damesbadkamer maar bezet blijft ga ik in de mannenbadkamer.
John komt binnen en vraagt of hij gebruik mag maken van de badkamer.

Natuurlijk kom er gezellig bij.
Hij pakt mijn kleren en vraagt of het de mijne zijn.
Ehhh volgens mij niet jouw bh🤣
Hij had gisteren Els al in de badkamer.
Die hollanders😁
Het is ook gek.
Vrouwenbadkamers 1 op tig vrouwen, mannenbadkamers 2 op 3 mannen.

Mannen badkamers altijd naast de slaapkamer, vrouwen moeten altijd aan de wandel om op het toillet te komen.
Afgelopen week zelfs 3 etages lager🤣

Even over 7 uur zitten we aan het ontbijt.
Geroosterd brood, kaakjes, joghurt, appel, zelfgemaakte vijgen jam, koffie, sapje een heerlijk verzorgd ontbijt.

Wat een lief zorgzaam echtpaar.
Als ik zelf de tafel afruim krijg ik een grote glimlach en bedankt.

De vrouw des huizes maakt zelf camino uiltjes.
Natuurlijk kopen we er een van haar.
We worden 8.00 uur uitgezwaaid door ze.
Met een hartelijk buen camino gaan we op pad.

Kamp Denenmarken is al even op stap. Eten niet mee maar pas na 5 km.
Ik wil niet met een lege maag op stap.
Het ontbijt zou niet goed zijn.🤣

Meestal is het ook niet veel soeps.
We lopen al snel heeel snel langs de snelweg.

Saai en maar wat babbelen en naar de andere pelgrims kijken.
Heel in de verte zien we de typische loop van Jon uit Denenmark.

In Viloria de Rioja komen we ze weer tegen als zij gaan ontbijten en wij voor de koffie gaan.
Els nog een broodje worst, ik hou het bij een banaan en eitje.

Daar kom ik de dag wel op door.
Er is een kat op het terras druk aan het spelen met een dooie muis.
Zielig voor de muis maar dat is de natuur.

Als we voldaan zijn kachelen we langs de weg naar Delgado.
Een vrouw voor ons staat dubbel gebogen.
Op de vraag of het goed gaat blijkt ze rugpijn te hebben.

Herkenbaar probleem.
Ze loopt even later loopt ze met ons op.
Althans lopen...
Als ik niet oppas val ik om zo traag als het gaat.
Het lukt me dan ook niet om dat tempo vol te houden en even later ga ik vooruit.

Binnen no time in Delgado.
Ik loop wat door de straatjes.
En op het plein bel ik even met Els die ook binnen komt lopen.
We duiken een terras op.

Het is warm.
Na een poosje gaan we naar de vvv.
Het klooster waar ik heen wil is gesloten.
Er is bovenop de berg wel een ruïne van wat eens een kasteel was.

Daar klauteren we heen.
Prachtig uitzicht daar boven.
Eenmaal beneden als we uitgekeken zijn gaan we verder.
Het wordt tijd want het wordt donker.

Regen in aankomst.
Bij de albergues staan rijen pelgrims om binnen gelaten te worden.
Wat een massa productie.
Het wordt mij steeds meer duidelijk dat voor mij deze weg in Burgos wel eindigt.

Als we dan de stad met prachtige muurschilderingen uitlopen gaat het regenen.
Onder een afdak spullen opbergen en poncho aan.
Deze is met 3 minuten van binnen drijfnat van het zweten.

Hoe hou ik dit keer droge voeten?
Mijn stokken onder de poncho en deze naar voren steken.
Zo heb ik een paraplu boven mijn schoenen met geweldig resultaat🤣

Het is net geen miezer net geen harde regen.
Gewoon zeikweer.
Op en af.
Paar minuten droog en weer regen.
Maar dan lopen we op het laatst toch Santos binnen en vinden we de herberg.

Het is even helpen herinneren dat ons twee onderbedden beloofd zijn.
Beetje schuiven maar dan gaat dat lukken.
Een slaapplaats zoeken is moeilijker. De 19 km die Els in gedachten heeft lukt niet.
Alles zit vol.

Het worden morgen dik 23 km.
Het is niet anders.
Hopen dat het weer meezit.

We nemen er nog maar een tweede glas wijn op.
Gedoucht zijn we en alle was wordt voor ons gedaan.
We zitten vanavond aan tafel met australiërs, een française en kamp denenmark.
Er wordt enorm gelachen.

De eigenaar heeft lol mee.
Het eten is heerlijk.
Lasagne met kip sla en custard toe.
De Française spreekt slecht engels.
Maar als Jon verteld na 2 weken voor het eerst zijn knieeën weer te kunnen zien barst ze net als iedereen in lachen uit.
Dat verstond ze🤣

Maar dan is het 21 uur en tijd om op te breken.
De heerlijke schone was mee en in schone pyama nu in bed.
Snurkers en hoesters genoeg op zaal😬
Met een man of 18 in een hok🤣
In Burgos hebben we een twee persoons kamer verdiend.
Met bad🤣
Kijken of we dat gaan vinden.


Morgen ook weer wat regen.
Hoop maar dat het meevalt.
Het wordt weer klimmen en dalen.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek