Zo dat was een lekker bed vannacht.
En uitgeslapen😀
Het duurt even voor ik gereed ben.

Beetje uit de structuur en even hommeles in kamp Holland.
Gelukkig snel weer weg en we gaan de stad in voor ontbijt.
Broodje gebakken ei met kaas en ik dacht ham maar dat bleek een lap kipfilet🤣

Goed het smaakt en we blijken er tot 19 uur op te kunnen teren.
Als we aan de wandel gaan komen we ineens kamp Denenmarken tegen.
Dikke knuffels en zo fijn elkaar te zien.

Jon heeft zich geschoren.
Geen geit meer🤣
Hij had ons gemist.
We blijken naar hetzelfde gehucht te wandelen vandaag, en dezelde herberg.

We adviseren ze de kathedraal aan en de toren.
De toren slaan ze over😁
Wij wandelen naar het klooster.
Het is nu een hotel.

Els gaat er naar het toilet en ik wandel er ook gelijk maar rond.
Het zijn toch impossante gebouwen.
Bijzonder hoe ze dat gemaakt krijgen.

Nog een stukje geschiedenis over Santa Domingo de la Calzade,


Aan de voet van de Sierra Demanda heuvels (de berg van Yuso en aan de Río Oja), ligt dit 14e eeuwse ommuurde stadje. Het wordt omringd door een groene vlakte en doorkruist door één van de belangrijkste pelgrimswegen van Spanje. Het is een stadje onlosmakelijk verbonden met de heilige Domingo (Dominicus). Hij heeft zich hier in de 11e eeuw met volle overgave ontfermd over de bedevaartgangers. Om de pelgrims de rivier de Ebro over te helpen liet hij een brug bouwen. Later volgde een herberg, een ziekenhuis en een kerk. (Financiële ) bijval kreeg hij van Alfons van Castilië die ook wel het belang voor de ontwikkeling van de stad zag. Vanwege de inspanningen van de heilige, kreeg hij de bijnaam "de la calzada" (voetpad). De stenen brug met 24 bogen herrinnert nu nog aan hem.

Wij gaan nog even koffie drinken en jus d'orange en dan ook op stap nadat we ook Sante begroet hebben uit Canada die we ook eerder zagen.
De weg langs de drukke weg.

En nu zet ik zelfs mijn muziek op.
Natuur horen is er niet bij.
Ik loop een poos achter een man aan met gespierde kuiten die ik nog nauwelijks zag🤣
Een bloem op zijn hoed...
Het leid af van de weg.

In het dorp Crãnón drinken we even wat bij een tentje. Niet te lang want het weer...
Het wordt donker.
Drukkend warm is het.
Het zweet drupt van ons af.

Dan gaan we verder.
Nu lopen we rustiger.
Mooie lange weg.
Ik hou ervan.
Els vindt het een deprimerende weg.


Het loopt lekker door.
Dan wijst een pelgrim me dat we aan de andere kant kunnen lopen.
Komoot zei het ook al.
Maar er is een omweg vanwege een nieuw aan te leggen snelweg.

De pelgrim klautert over de vangrail.
Ik wacht even op Els en wij doen hetzelfde🤣
Over de nieuw aan te leggen weg en door het veld met verwijderde zonnenbloemen.
Die zien er als ze er nog staan maar zielig uit met hun hangende koppies.

In het dorp Redecilla del camino besluiten we door te lopen.
Het rommelde al en de eerste spetters waren er ook.

Het is ook nog maar 2 km.
En dan zijn we er ook in Castildelgado.
Een prachtige 100 jaar oude albergue gerund door een schattig echtpaar.
Het tafelblad gemaakt van de oude deur. Prachtige sfeer gaat er van uit.

En we slapen met 2 australiërs en...
Kamp Denenmarken.🤣
Het diner is heerlijk.
Het is gezellig aan tafel.
Jon uit Denenmark voert het hoogste woord.

We lachen veel.
De katholieke kerk is wel het onderwerp van negativiteit.
Ik kan daar niet veel mee.
Heb genoeg geloven van binnen meegemaakt en er is meestal wel van alles mis.

En dan ben ik nog heel gelovig maar de kerk heeft voor mij in zijn algemeenheid afgedaan.
Maar gezellig is het wel.
Na de maaltijd gaat Els haar handdoek die in de regen te drogen hangt halen🤣

En als we nog even gaan tikken blijkt mijn tekst en fotos weg te zijn.
Dus begin ik opnieuw zucht..
Om 21.30 uur moeten we naar bed.
Morgen om 7 uur ontbijt.
De structuur is weer terug.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek