Santo Domingo de la Calzada ligt in de Rioja, tegen Baskenland. De plaats is genoemd naar de heilige monnik Santo Domingo (1019-1109), die erg begaan was met het lot van pelgrims. Hij verhardde de pelgrimsweg dicht bij de Rio Oja, en bouwde, langs de straat, een hospitaal en legde verder wegen en bruggen aan. Hij bouwde ook de kathedraal Santo Domingo de la Calzada. In deze kathedraal huizen een levende haan en een kip.

Toen in de veertiende eeuw een Duits echtpaar, samen met hun zoon, op pelgrimstocht naar Santiago de Compostela trok, overnachtten ze in een herberg in Santo Domingo de la Calzada. De dochter van de herbergier diende het avondmaal op. Ze liet een oogje vallen op de zoon. Omdat hij niet inging op haar
avances, wreekte ze zich ‘s nachts. Terwijl iedereen sliep, propte ze een zilveren beker uit de herberg in de tas van de jongen. Toen de drie pelgrims bij het ochtendgloren vertrokken, liep ze hen achterna en beschuldigde hen van diefstal. Uit de tas van de jongen diepte ze de beker op. Hij werd veroordeeld en
opgehangen. Diepbedroefd vervolgden de ouders hun tocht naar Compostela.

Op hun terugweg kwamen ze voorbij Santo Domingo de la Calzada en wilden even gaan bidden voor het zielenheil van hun zoon. Tot hun grote verbazing en vreugde hing hun zoon nog aan de galg. Levend! Had Jakobus zijn voeten ondersteund? Of was dat het werk van Santo Domingo? De ouders spoedden zich naar de rechter, die bezig was zijn middagmaal te verorberen: gebraden haan en kip van het spit. De rechter keek op van zijn maal en spitste de oren. De zoon hing levend aan de galg? “Als ik moet geloven dat de jongen nog leeft, dan kan ik evengoed geloven dat de gebraden kippen aan het spit tot leven komen en wegvliegen,” hoonde hij. Daarop sloegen de haan en de kip hun vleugels uit en vlogen kraaiend en kakelend weg. De rechter kon niet anders dan de jongen terug aan zijn ouders geven. Vervolgens werd de herbergiersdochter opgeknoopt.

Jakobus redt het leven van een pelgrim die valselijk beschuldigd werd van diefstal. Of wordt het toegedicht aan Santo Domingo? In elk geval, een legenda uit de collectieve verbeelding in de christelijke koninkrijken in middeleeuws Spanje.

Zo we zijn weer op de hoogte van de legende van de gezellige stad dit keer, als je tenminste in het centrum bent.

We hebben rot geslapen.
Te smalle bed en als je je onoplettend in je slaap omdraait lig je ernaast.

Ik heb wat bronchitus klachten en blaf Els de kamer uit en Els zit verstopt dus snurkt mij de kamer uit🤣

Dus vandaag een rommelige start.
Dan blijkt Els te moeten bellen voor bagage vervoer.
Al die tijd niet gedaan en nu dreigt het bijna mis te gaan.

Els in de stress want waar gingen we ook weer heen?
Geen idee dus eerst opzoeken en terug bellen.
Dan komt het goed.
Ben wel blij dat Bert gewoon elke dag zijn armen om mijn schouders slaat🤣

Liz is al klaar om te gaan ontbijten en als wij zover zijn gaan we mee.
Broodje roerei met worst en verse jus.
Els bestelt koffie.

He twee koffie vraag ik verbaasd?
Dat had dus 1 koffie en 1 thee moeten zijn.
Nou ja zijn we allebei wakker🤣

En laat gaan we dan op pad.
Ik in de veronderstelling dat we het mooie pad van gister vervolgen.
Maar het is druk.
Veel te druk met pelgrims.

Het lijkt de vierdaagse wel.
En de weg is saai.
We zien lieve jonge katjes die komen knuffelen.
Twee canadese meiden roepen ons voor verse vijgen.

Lekker plukken zo uit de boom.
We genieten er even van.
Dan zien we een klein muisje die langzaam over de weg gaat.

Leuk om te zien.
In optocht gaat het de berg op.
En dan stapt een pelgrim op een klein muisje.

Nou lagen er van de week heel veel rupsjes op de weg.
Ik liep er te slalommen omheen.
Een pelgrim keek nergens naar en banjerde er bovenop.
Foei zei ik.

Buen Camino zei hij.
Nu zei ik oooo look out!!
Hij draait zich om kijkt en zegt: " oo it seems he is dead".
" Take it with you in your backpack".

En hij loopt door.
Barbaren mopper ik.
Dat noemt zich pelgrim.
Bijna boven op de berg staat een kartonnen doos met de mededeling dat er een stop komt na 100 meter.
Ja veel fruit en blikjes drinken.
Maar het dorp Cirueña zien we ook al dichtbij.

De twee canadezen vragen of ik erbij kom maar we lopen even door naar het dorp.

Koffie in het café van de golfbaan.
Als we zitten zie ik ineens weer zo een klein muisje door het restaurant parmantig naar beneden lopen.

Die leeft nog😁
Liz regelt onderdak en is blij iets gevonden te hebben.
Ze slaapt hier vlakbij in de herberg.
Dan gaat het verder.
Er wordt flink gebouwd in het uitgestorven dorp.
Veel staat te koop.

Het lijkt op een spookstad.
Dorp uit gaan we weer een lange saaie weg af.
Het is iets rustiger met pelgrims.
Els en Liz lopen met muziek.
Ik met de geluiden van de natuur.

En dan zien we de eindbestemming al.
Santa Domingo de la Calzada.
En dan duurt het nog een poos voor we beneden zijn.
Industrie, voorstad het is afzien.
Voor ons zijn de pelgrims al verder beneden net mieren.

Ik loop met mijn neus op de weg om mieren, rupsjes en ander bewegende wezens te ontwijken.
En eenmaal de gewone bewoonde wereld in wacht ik op Liz en Els.

Niet veel later lopen we dan het oude centrum in.
En zelfs ik vindt dat mooi.
Liz is als eerste bij haar slaapadres, wij volgen niet veel later.

Een hostel waar beneden de
vrouwen douche en wc is.
Wij slapen 3 hoog naast de mannen badkamer.
3 keer raden waar wij gebruik van maken🤣


Maar de kamer is prima.
En dan het probleem morgen.
Of kort lopen of 22 km wat Els niet ziet zitten.
Wat gemopper maar als we het weer zien maken we de keus om kort te lopen.

Regen en onweer voorspelt.
Dus slapen we morgen uit, bekijken we de rest van de stad en gaan we voor 12 km.


Rugzak om kiepen en vrij snel onder de douche en kleren wassen.
Een buiten is er niet dus de zooi voor het open raam en op de vensterbank.

Bloembak nepplant even naar binnen🤣
Dan naar de kathedraal van de legende hierboven beschreven.
Prachtig vinden we het toch wel.
We dwalen erin rond.

Museum erbij en we mogen de toren beklimmen.
Een hele klim van 130 treden.
Maar eenmaal boven was het het waard.
8 klokken.
Prachtig zoals de torens gemaakt zijn en een prachtig uitzicht over de omgeving.

Eenmaal beneden missen wr ineens de haan en kip.
Eerst wat drinen nu op een terras.
We zien Liz nog met twee andere mannen.
In de pelgrimswinkel kopen we nog een buf van de route.

Daarna terug naar de kathedraal waar we idd een echte kip en haan zien.
Zielig.
Ik dacht echt dat het neppers waren.

En dan even terug wat warms aantrekken en dan naar de albergue van Liz en gaan we gezamelijk eten.
Wel gezellig.
Maar heel lang wachten.
Daarna even kijken bij de muziek groep die optreed en dan Liz gedag zeggen en naar ons honk.

Nog een paar dagen dan zijn we in Burgos.🙄
De fotos staan door elkaar maar het is slaaptijd🤣

Geschreven door Carolines.wandeldagboek