Nou ja ik heb geslapen maar het waren maar een paar korte uurtjes toen ik om 6 uur wakker werd van Els die met haar telefoon ging schijnen.

Tot 7 uur blijven liggen.
Zo klaar dacht ik.
Ontbijt met een droog broodje kaas van gisteren.
De helft verder houd ik het maar bij een sinasappel.

De Denen worden gedag gezegd en als ik dan mijn schoenen aantrek schiet de dop van mijn waterfles af en loopt het water mijn schoen in.

Mooi een begin met 1 natte voet.
Hoe krijg ik het voor elkaar.
Maar even voor 8 uur staan we buiten.
Het is nog fris maar de zon komt op.

En dan zijn we net onderweg en voel ik een steentje in mijn schoen.
Je zou er sikkeneurig van worden.
En ik ben moe en ik heb het flink benauwd.

Waarschijnlijk van de wierrook in de albergue.
In ieder geval loop ik de eerste kilometers niet goed en bedenk me als het niet beter gaat ik in het volgende dorp een taxi pak.

Na 7 km komen we daar.
Els zegt dat het er druk is en of we doorlopen naar de volgende maar voor mij is het klaar.
Op een muurtje tot er een stoel is.

Een vrouw gaat achter me staan en vraagt me of ze me als kleedhok mag gebruiken.
Hop blouse uit en shirt aan.
Ik schiet in de lach.
Zo breed ben ik nou toch ook weer niet dat ik voor een heel gordijn kan door gaan🤣

2 bakken koffie, blikje cola zero en dan gaat het goed.
Ik krijg het helemaal naar mijn zin bij de winkel van Sinkel, want daar lijkt het op.
Even naar de wc en dan gaat het goed verder.

Een stel wat tot logroño loopt en daarna vanuit Sarria nog loopt komen weer terug lopen.
Zij heeft blaren en gaan met een taxi 5 km verder.
Ze nemen nog 2 meiden mee.

Berg op blijft vandaag een gevecht maar hee.
Zeg ik niet altijd dat je wel langer geniet als het langzaam gaat?

En dat doen we.
Wat een prachtige weg.
Bij het volgende dorp staat waarvan we denken dat het een kerk is.

Maar als we naar binnen lopen is het een kapel waar we 1 euro dienen te betalen.
Voor alleen een jesusbeeld?
Nou nee daar ga ik niet mijn rugzak voor afdoen om een euro te zoeken. Ook een stempel moeten we een euro voor betalen.

We hebben genoeg stempels.
We lopen door.
We komen langs bomen met paranoten, en dan gaan we even op een muurtje zitten.
Een laag muurtje en dan blijkt Bert toch iets zwaarder dan ik dacht.

Ik kukel naar achter en kan ternauwernood mezelf overeind houden.
Dat is schrikken.
Een spaans mannetje maakt een foto van ons en waarschuwt.

Ik zou er ook niet ongeschonden vanaf zijn gekomen.
Een stel spanjaarden wijzen ons op bramen.
We hebben ze al vaker gegeten.
Lekker maar erg klein.

Dan zie ik ze verderop eten en roep Els dat er lunch is.
Druiven.
Lekker een tros voor al lopend op te peuzelen.
De natuur is goed voor ons.
We komen langs een gedenkplek van pelgrims.
Talloze hoopjes stenen en een boom vol gekleurde lintjes, gedenk dingen etc.

Els wenst water.
Water net als vorig jaar om in te duiken.
Het is ook warm met rond de 27 graden.
Even later lopen we langs een grote modderplas.
Alsjeblieft hier heb je water.
De camino geeft wat je nodig hebt🤣

En ja echt want dan zie ik na een steile afdaling een foodtruck.
Heerlijk.
Uit de wagen komt muziek en ik kom met een dansje binnen.

En de eigenaar blijkt een Amstedammer.
Armando die al de rijkdom uit vastgoed zat is zelf vanuit Utrecht de camino liep en nu met een grote camper op deze plaats staat om pelgrims een rustplaats en eten en drinken te verschaffen op donativa basis.

We drinken een groot glas verse jus, en cola zero en eten gezamelijk wat zoute chips.
Na een half uur gaan we nadat we op de foto zijn gegaan verder.
Zo zijn er veel Nederlanders die zich hier vestigen voor pelgrims.
Een pelgrim voor ons loopt met enorme grote schoenen boven zijn rugzak uitstekend.

Mooi zoals iedereen zijn spullen draagt op eigentijdse pelgrimswijze😄

Het simpele eenvoudige leven van de camino blijft trekken nadat er gelopen is.
Het is nog 3 km naar Viana.
Stijgen en dalen blijft het.
En dan zie ik Viana.

Een hoop flatgebouwen en ik maak mijn borst nat.
Het duurt nog even voor we er zijn.
En dan vliegt er een vlieg in mijn mond die zomaar over mijn tong loopt.

Als ik hem uit wil spugen is het gekriebel afgelopen.
Spanje heeft enorm veel vliegen.
Na 5 minuten blijkt madame vlieg ergens in mijn strot te hangen.

Slok water en mijn lunch is binnen😅
Maar dan lopen we Viana binnen.
En dan begint het zoeken.
Zowel komoot als google maps vertellen ons dat we er zijn, maar niks wijst erop.

Niemand kan ons verder helpen.
Bellen levert ook niet veel wijsheid op.
En we lopen al een uur als een kip zonder kop in de rondte.
En dan vraag ik een spaanse man nadat ik hem het adres heb laten zien;
Will you breng ons daarheen?

Hij snapt me onmiddelijk en brengt ons naar het goede adres🤣
Een jong meisje staat ons op te wachten.
Pa moet betere foto's maken.

Maar wij zijn blij er te zijn.
Hele verhalen van de jonge meid.
We snappen er niets van.
De kamer is prima.
Wat ik wel snap is haar excuus en dat mensen commentaar leveren op de kamer.

Wij vinden het prima.
Maar dan blijkt Els haar rugzak niet te zijn aangekomen.
Bellen levert op dat deze ergens anders is af geleverd.
Het meisje ziet dat we moe zijn en gaat hem voor ons halen.
Wat een ontzettende lieve behulpzame dame.
En dan is de rugzak er en kan Els onder de douche.
De was in het bidet🤣
Die is al droog binnen.

Daarna ga ik in....jawel heel verassend een warm bad.
Ik zei er al steeds naar te verlangen.
Nu is het dan zover en ik duik er een hele poos in.

En dan het centrum in voor eten.
Er zijn feesten begrepen we en dat blijken stieren rennen te zijn.
Dat wil ik niet zien.
Helemaal ontkomen doen we niet en ik zie een stier met zijn hoorns tegen de boarding klappen.

Hier moet ik uit.
Te triest om dit te zien.
Een restaurant vinden we niet of we kunnen er niet terecht.
We eten dan maar wat pintxos met een glas wijn.
Via een supermarkt ons ontbijt scoren en dan als een haas de drukte uit.

En nu liggen we moe maar blij met de rust op bed.
Morgen kort wandelingetje.
Nachtverblijf zoeken en andere dingen uitzoeken voor de dag erna.
Maar eerst ongestoord slapen🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek