Vannacht was is zo moe dat slapen maar niet wilde lukken.
Mijn rug deed extra zeer en het kabaal van buiten was niet grappig.
Dus bed uit muziekdoos, muziek af, oordoppen in, bed uit raam dicht, en een slaapmuts en toen na 2 uur in slaap gekukeld tot half 9.

Douchen, ontbijten, vragen voor nog een nacht maar helaas.
Ik ben verkouden en wat astmatisch dus dacht haal net als vorig jaar atrovent.
Helaas dit gaat nu alleen nog op doktersrecept.

We doen het ermee.
Els scoort de paracetamol en brufen.
Maar ook paracetamol 1000 mg is op recept.

Spanje past zich aan.
Jammer voor de ieren die hier altijd goedkoop voor hen grote hoeveelheden puffers insloegen.

Dan gaan we naar de bus.
Nog een half uur wachten dus koffie met wat van een broodje.
Als we gaan neem ik Els haar stokken maar mee🤣
We hebben touwen nodig om alles aan ons lijf vast te binden.



Bij de bus zie ik dat hij al geweest is op mijn app.
Er staat bij de halte toch duiderlijk het busnummer.
Toch maar even vragen.
Bus nr leuk maar wel bij een andere halte.

En daar zien we hem ook voorbij gaan, dus wachten we weer een half uur. Maar dan gaan we.
De albergue zien we na een kwartier.
Uitstappen ietsje verder en tada...
Albergue niet te vinden.
Els denkt de weg langs, maar al snel krijg ik het donkerbruine vermoeden dat dit niet klopt.
Dus vragen.
En ja hoor we hebben de verkeerde straat gepakt.

De behulpzame dame brengt ons.
Binnen in albergue orden de malta bij de broeders krijgen we onze stempel, een kruisje en een handje voor aan de rugzak.

Blijkbaar iets wat een doel heeft al heb ik het doel nog niet gevonden.
Dan bed opmaken. Gelukkig twee onderbedden.

En dan op pad terug met de bus.
Eerst naar decathlon dicht bij ons oude hostel.
Sokken.
Broodnodig.
Ook een dikkere handdoek.

Hopelijk droogt deze wel.
Els koopt nog een snel drogend shirt en dan nog een snoertje voor mijn fototoestel.
Er is er 1 stuk en de ander doet ook wat raar.

Google translate is een fijn hulpmiddel om te vinden wat je nodig hebt🙂
Het snoertje heeft ze ook en dan op zoek naar de kathedraal.

Gisteren zag het er prachtig uit van een afstand.
Nu valt het wat tegen.
Best leuke straatjes maar stad...
We bekijken de kathedraal.
Veel pracht en praal en somber.

Je moet het toch gezien hebben.
Ik wordt vaak wat boos in die kathedralen.
Er is zoveel ellende veroorzaakt door de gelovigen.
Voor mij is het niet het huis van God.

Om te weten hoe het zit heb ik geen kerk nodig.
Ik ben ook blij weer buiten te staan.
Buiten staan twee nerderlanders.
Santiago 650 km zegt er 1.

We zijn er bijna zeg ik.
Zij zijn aan het kamperen en lopen niet maar fietsen wat rond.

We gaan op etensjacht.
Pintxos.
Heerlijk zijn ze.
Ik vertel Els nadat we besloten hebben morgen een korte afstand te lopen daarna daags zeker 20 km moeten lopen om in Burgos te komen.

Els in de stress.
Gelukkig kan ik niet rekenen🤣
10 km is ook goed.
Ik moet nog kaarten voor patiënten maar dat zit er hier niet in.
Er moet wel een prachtig park zijn.

Ehh ja maar niet vreselijk bijzonder.
Dus rondje park en nu opweg naar de albergue.

Ik ben best trots op ons dat we alles vinden.
We kunnen hier zelfs blijven wonen.
Randstad uitzendbureau zit hier ook🤣

We kleden ons om.
Ik spoel me af en trek vast mijn pyama legging aan.
Prima om mee uit eten te gaan.😁

We krijgen het pelgrims diner.
3 gangen met een fles wijn voor 12 euro pp.
7 euro slaapplaats dus goedkope dag.

We zitten een poos en moeten dan terug.
21.30 uur lichten uit, 22 uur deur op slot.
En terwijl de nacht over Pamplona is gevallen lig ik nu tussen de pelgrims.

Met twee dingen erg blij.
Mijn lichte fleece slaapzakje die heerlijk warm is en mijn nieuwe handdoek.
Beter dan die 2 lapjes die bij de eerste aanraking drijfnat zijn en je moet wachten goed opgedroogd te zijn omdat die lapjes het niet meer doen🤣

Geschreven door Carolines.wandeldagboek